RSS Feed (xml)
Independence Day Statement by Free Burma Federation
Tuesday, December 30, 2008
ရန္ကုန္ျမိဳ ့တြင္ လမ္းေလွ်ာက္ဆႏၡျပသူ လူငယ္ ၉ ဦး ဖမ္းဆီးခံရ။
ေန႔လယ္ (၂) နာရီခြဲခန္႔က ေျမနီကုန္းတြင္ အန္အယ္လ္ဒီ အဖြဲ႕၀င္ (၉) ဦး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လႊတ္ေပးေရး ပုိစတာမ်ားကုိင္ေဆာင္ၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ ဆႏၵျပၾကသည္။
“ဘာ့ေၾကာင့္ ဆိုတာေတာ့ က်ေနာ္တို ့မသိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ လမ္းေလွ်ာက္တဲ့သူေတြထဲမွာ ေယာက်္ားေတြက တိုက္ပံုေတြ ကိုယ္စီ၀တ္ထားတာေတြ႕ပါတယ္။ အမ်ိဳးသမီးက မ်ားတယ္။ (၃) နာရီေလာက္လဲက်ေရာ သူတို႔ကို ရဲေတြက လာဖမ္းသြားေတာ့တာပဲ” ဟု ေျမနီကုန္း မီးပြိဳင့္အနီးေနသူတဦးက ေျပာသည္။
အန္အယ္လ္ဒီ ေျပာခြင္ရပုဂၢိဳလ္ ဦးဥာဏ္၀င္းက လမ္းေလွ်ာက္ဆႏၵျပသူမ်ားထဲတြင္ အန္အယ္လ္ဒီအဖြဲ႕၀င္ မထက္ထက္ဦးေ၀ႏွင့္ ကုိထြန္းထြန္း၀င္းတုိ႔လည္း ပါ၀င္သည္ဟုၾကားရေၾကာင္းေျပာသည္။ လမ္းေလွ်ာက္ ဆႏၵျပခဲ့သည့္ အန္အယ္လ္ဒီလူငယ္မ်ားမွာ ကုိထြန္းထြန္း၀င္း (စမ္းေခ်ာင္းၿမိဳ႕နယ္) မထက္ထက္ဦးေ၀ (ေရႊျပည္သာၿမိဳ႕နယ္)၊ ရဲနီဦး၊ ေျပေျပ၊ ေအာင္ၿဖိဳးေ၀၊ မင္းသိန္း၊ ၀င္ျမင့္ေမာင္ (ခ) ပဲျပဳတ္၊ ေကာင္းထက္ႏုိင္ႏွင့္ သက္ေမာင္ထြန္းတုိ႔ျဖစ္သည္။
မ်က္ျမင္အခ်ဳိ႕၏ ေျပာဆုိခ်က္အရ ဆႏၵျပသူမ်ားသည္ အန္အယ္လ္ဒီ႐ုံးေရွ႕မွ စတင္ထြက္ခြာၿပီး ဒဂုံစင္တာေရွ႕မွ ျဖတ္ကာ စမ္းေခ်ာင္းလမ္းအတိုင္း လႊတ္ေတာ္ေရွ ့သုိ႔ အသြား အဖမ္းခံရျခင္းျဖစ္သည္။
Sunday, December 28, 2008
လိမ္လည္လုပ္ၾကံေရးသားသည့္သတင္းမွားအတြက္ အေရးယူေပးရန္ ရန္ကုန္ ျမန္မာႏုိင္ငံ ႏုိင္ငံျခားသတင္းေထာက္မ်ားအသင္းသို ့ေပးပို ့၊
Type your summary here
အန္အယ္ဒီပါတီအေနျဖင့္ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္လုိသည့္အပုိင္းႏွင့္ ေရြးေကာက္ပြဲ မ၀င္လုိသည့္အပုိင္း (၂) ပုိင္းကြဲေနေၾကာင္း အန္အယ္ဒီ ဗဟုိအလုပ္အမွဳေဆာင္အဖြဲ့၀င္ ဦး၀င္းတင္ကုိ ကုိးကား၍ ရန္ကုန္ DPA (Deutsche Presse-Agentur GmbH) ႏုိင္ငံျခား သတင္းေထာက္ ေရးသားခဲ့သည့္သတင္း မွားယြင္းေနေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသည့္ စာတေစာင္ကုိ ဦး၀င္းတင္က ရန္ကုန္ ျမန္မာႏုိင္ငံ ႏုိင္ငံျခားသတင္းေထာက္မ်ားအသင္းသုိ႔ ဒီဇင္ဘာ (၁၀) ရက္ေန႔စြဲျဖင့္ ေပးပုိ႔ထားသည္။
ႏုိ၀င္ဘာ (၃၀) ရက္ေန႔စြဲျဖင့္ ထုတ္ျပန္ခဲ့သည့္ ဒီပီေအ သတင္း၌ ေဖာ္ျပခဲ့ျခင္းျဖစ္ျပီး လိမ္လည္လုပ္ၾကံေရးသားသည့္သတင္းမွားအတြက္ အေရးယူေပးရန္ ရန္ကုန္ ျမန္မာႏုိင္ငံ ႏုိင္ငံျခားသတင္းေထာက္မ်ားအသင္း အတြင္းေရးမွဴးသို႔ လိပ္မူျပီး အန္အယ္ဒီ ဗဟုိအလုပ္အမွဳေဆာင္အဖြဲ့၀င္ ဦး၀င္းတင္က ေရးသားေပးပုိ႔ထားျခင္း ျဖစ္သည္။
Saturday, December 27, 2008
Karen New Year in Mal Taw Clinic
ကရင္ႏွစ္သစ္ကူးပဲြေတာ္အား မဲေတာ္ေဆးခန္းတြင္က်င္းပေနပံုျဖစ္သည္၊
Type rest of the post here
Thursday, December 25, 2008
(61) ႏွစ္ေျမာက္ လြတ္လပ္ေရးေန ့ႏွင့္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ေန ့အခမ္းအနားဖိတ္ၾကားလႊာ၊
Type your summary here
Type rest of the post here
ဗမာ ျပည္မွာ မီးမလာတာ မီးစက္ေတြ ပ်က္လို ့မဟုတ္ပါဘူး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ ေခါင္းထဲမွာ ပညာ ဆိုတဲ့အလင္း မရိွလို ့ပဲ ။ (မိုးသီးဇြန္ )
Type your summary here
က်ေနာ္တို ့တိုင္းျပည္မွာ ေခ်ာင္းေတြရိွတယ္။ သဘ၀ဓါတ္ေငြေတြရိွတယ္။ ေရနံကလည္း ကမၻာေပါက္ေစ်းမွာ တပီပါကို ၃၆ ေဒၚလာပဲရိွေတာ့တယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ ျမန္မာ တျပည္လံုး ဘာေၾကာင့္ အေမွာင္ဖံုးလြမ္းေနတာလဲ ။ အေျဖကေတာ့ရွင္းလွပါတယ္။ သန္းေရႊနဲ ့စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြက ျမန္မာ နိင္ငံက သဘ၀ ဓါတ္ေငြ ့ကို ျပည္တြင္းစြမ္းအင္အတြက္ မသံုးစြဲပဲနိင္ငံျခားတိုင္းျပည္ျဖစ္ေတြျဖစ္တဲ့ တရုပ္၊အိႏၵယ၊ထိုင္းနဲ ့ေတာင္ ကိုရီးယားနိင္ငံေတြကို ေရာင္းစားေနလို ့ျဖစ္ပါတယ္။ မေန ့ကပဲ တရုပ္နိင္ငံက China National United Oil Coropration ( CNUOC ) Myanmar Oil and Gas Enterprise Dawwoo International Group Cooperation တို ့ ျပည္သူေတြကို အသိမေပးပဲ စာခ်ဳပ္ထပ္မံခ်ဳပ္ဆိုလိုက္ၾကပါတယ္။
သေဘာတူညီခ်က္အရ ရခိုင္ျပည္နယ္ေရြ သဘာ၀ဓါတ္ေငြ က ထြက္တဲ့ သဘ၀ဓါတ္ေငြ႔ ေတြကို ပိုက္လိုင္းနဲ ့ ျမန္မာ ျပည္ကေနျဖတ္သယ္ဖို ့နစ္ ၃၀ စာခ်ဳပ္ကို ခ်ဳပ္ဆိုလိုက္ တယ္။ ဒါဟာ အလြန္ ညာဏ္အေျမာ္အျမင္နည္းပါးျပီး ျပည္သူေတြရဲ ့အက်ိုဳးစီးပြားကိုလ်စ္လ်ဴရႈ ့တဲ့ လုပ္ရပ္ျဖစ္တယ္။ ေရြသဘ၀ဓါတ္ေငြလုပ္ကြက္ အမွတ္ ၁ တခုထည္းကေန ထြက္မဲ ့ သဘာ၀ဓါတ္ေငြ ့ဟာ ၆ ကုဗထရီလံ ေပ ရိွပါတယ္။ ဒီပမာဏ ဟာ တျပည္လံုးကို နစ္ေပါင္း ၆၀ နီးပါး လ်ွပ္စစ္မီးေပးနိင္တဲ့ ပမာဏ ျဖစ္ပါတယ္။ ေရြျဖဴသဘ၀ ဓါတ္ေငြလုပ္ကြက္က ၁၀ ထရိီလီယံ ကုဗေပအထိရိွေနပါတယ္။ ေရနံကေတာ့ စည္ေပါင္း ၃ဒသမ ၂ ဘီလံ ယံ ထုတ္လုပ္နိင္တဲ့ အေနထားမွာရိွေနပါတယ္။
စစ္အစိုးရက သဘ၀အရင္းအျမစ္ေတြကိုေရာင္းစားျပီး ကိုယ္က်ိဳးၾကည္ ့ေနတဲ့လုပ္ရပ္ေတြေၾကာင့္ တတိုင္းျပည္လံုးဟာ ဆင္းရဲ မြဲ ျပာၾကျပီး အေမွာင္အတိကိုေရာက္ေနတာေတာ့ရင္နာစရာေကာင္းလွပါတယ္။ မီးမလာတဲ့အတြက္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြဟ ရပ္ဆိုင္းလုနီးပါးျဖစ္ေနျပီ။ ေဆးရံုေတြမွာအခက္ခဲျဖစ္ေနတယ္။ မီးမလာတဲ့အတြက္ လူမႈေရးနဲ ့ပညာေရးလုပ္ငန္းေတြဟာ အသက္ကင္းမဲ့ေနသလို ျဖစ္ေနၾကရပါျပီ။
ဘူးသီးေတာင္ေထာင္မွ ကုိေဌးႂကြယ္ တုိက္ျပင္ထြက္ခြင့္မရ
Type your summary here
ရန္ကုန္အင္းစိန္ေထာင္မွ ဘူးသီးေတာင္ေထာင္သို႔ ေ႐ႊ႕ေျပာင္းခံရသူ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္ ကိုေဌးႂကြယ္သည္ ယေန႔အထိ ေထာင္တြင္း တိုက္ခန္းမွ အျပင္ထြက္ လမ္းေလွ်ာက္ခြင့္မရေသးေၾကာင္း ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား မ်ား ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရး အသင္း (ျမန္မာႏိုင္ငံ) တြဲဖက္အတြင္းေရးမႉး ဦးဘိုၾကည္က ေခတ္ၿပိဳင္သို႔ ေျပာသည္။
ဦးဘိုၾကည္က “ကိုေဌးႂကြယ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ၾကားတာက ဒီေန႔အထိ တိုက္ခန္းထဲမွာပဲ ထားတယ္ဗ်ာ။ အျပင္ကို ထြက္ခြင့္မေပးဘူး။ ေနာက္ၿပီး အဲဒီဘက္ေတြမွာက ေရျပႆနာရွိတယ္။ ေရရွားတယ္။ ေရသန္႔မရဘူး။ ေရျပႆနာက ေရရွည္မွာ က်န္းမာေရးကို အေတာ္ထိခိုက္ႏိုင္ပါတယ္” ဟု ေျပာသည္။
ထို႔အျပင္ ဘူးသီးေတာင္ေထာင္ကဲ့သို႔ေသာ နယ္ေထာင္မ်ားတြင္ ေဆး႐ံု၊ ဆရာ၀န္မရွိဘဲ ကၽြမ္းက်င္အဆင့္မဟုတ္သည့္ ေဆးမႉးမ်ားသာရွိတတ္ၿပီး က်န္းမာေရးအရလိုအပ္ပါက ဆရာ၀န္ လြယ္လြယ္ကူကူျဖင့္ မရႏိုင္ေၾကာင္းလည္း သိရသည္။
ယခင္လေနာက္ဆံုးအပတ္အတြင္းက ကိုေဌးႂကြယ္၏ မိသားစု၀င္မ်ား ဘူးသီးေတာင္ေထာင္သို႔ ေထာင္၀င္စာသြားေတြ႔ခဲ့စဥ္ကလည္း ကိုေဌးႂကြယ္သည္ (၈) ေပ (၁၀) ေပ အခန္းက်ဥ္းထဲ၌ ေနရၿပီး အျပင္ထြက္ ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္ခြင့္မရေၾကာင္း၊ ေထာင္ပံုစံထမင္းကိုပင္ ၀လင္စြာ မစားရေၾကာင္း၊ ေရရွားသည္ဟုဆို၍ ေရေပးမခ်ဳိးေသာေၾကာင့္ ယားနာမ်ားေပါက္ေနေၾကာင္း သိခဲ့ရသည္ဟု ကိုေဌးႂကြယ္၏ မိသားစုႏွင့္ နီးစပ္သူတဦးက ေခတ္ၿပိဳင္သို႔ ေျပာသည္။
ထို႔အျပင္ ကိုေဌးႂကြယ္သည္ သာယာ၀တီေထာင္၌ ယခင္တႀကိမ္ ေနခဲ့ရစဥ္က ဗိုက္ခြဲထားရသျဖင့္ ဗိုက္ေအာင့္ေရာဂါျဖစ္ေနေၾကာင္း၊ ဘူးသီးေတာင္ေထာင္တြင္ ေထာင္ဆရာ၀န္မရွိဘဲ သာမန္ေဆးမႉးသာရွိၿပီး၊ ေဆးကုရန္ ပိုအဆင္ေျပႏိုင္မည့္ စစ္ေထြၿမိဳ႕ႏွင့္လည္း ေရလမ္းတရက္ခရီးေ၀းေသာေၾကာင့္ ႐ုတ္တရက္ တစံုတရာျဖစ္မည္ကို ၎၏ မိသားစု၀င္မ်ားက စိုးရိမ္ေနၾကေၾကာင္းလည္း သိရသည္။ ယူေဆာင္သြားသည့္ ေဆးမ်ားကိုလည္း “ေဆးမႉး၏ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္သာ သြင္းေပးမည္” ဟုဆို၍ အာဏာပိုင္မ်ားက သိမ္းယူထားေၾကာင္း၊ စာအုပ္မ်ားႏွင့္ ၿခံဳေစာင္ကိုလည္း သိမ္းယူထားေၾကာင္း သိရသည္။
နယ္စြန္နယ္ဖ်ားေထာင္မ်ားမွ က်န္းမာေရး ကုသမႈႏွင့္ပတ္သက္၍ ဦးဘိုၾကည္ကလည္း “နယ္ေထာင္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေဆး႐ံုမရွိဘူး၊ ဆရာ၀န္မရွိဘူး၊ တခ်ဳိ႕ေထာင္ေတြမွာေတာ့ ေဆးမႉးလို႔ေခၚတဲ့ လူေတြပဲရွိတယ္။ သိပ္ကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္ေတြ မဟုတ္ဘူး။ ႐ိုး႐ိုးအက်ဥ္းသားအမ်ားစုကိုဆိုရင္ ေဆးထိုးအပ္ တေခ်ာင္းတည္း သံုးေနတဲ့ေနရာေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရွိတယ္။ တခ်ဳိ႕ေထာင္ေတြမွာ ပိုက္ဆံမေပးႏိုင္သူဆိုရင္ ပစ္စလက္ခတ္ ေဆးကုတာတို႔ဘာတို႔ အဲဒါမ်ဳိးေတြကေတာ့ ေတာက္ေလွ်ာက္ျဖစ္ေနတယ္” ဟု ေျပာသည္။
၈၈ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္သည့္ ကိုေဌးႂကြယ္၊ ကိုမင္းကိုႏိုင္ႏွင့္ ကိုကိုႀကီးတို႔အပါအ၀င္ နယ္စြန္နယ္ဖ်ားေထာင္မ်ားသို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ခံရသူမ်ားထဲတြင္ ယခုအထိ ေထာင္တြင္းတိုက္ခန္းမ်ားမွ အျပင္ထြက္ လမ္းေလွ်ာက္ခြင့္ မရသူမ်ား ရွိေနေသးေၾကာင္းလည္း သိရသည္။
Wednesday, December 24, 2008
ရာဇ၀တ္မႈက်ဴးလြန္သူတရားသူႀကီးမ်ား
Type your summary here
ဒီရက္ပိုင္းထဲ ႏို္င္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကို မတရားႏွစ္ရွည္ခ်မွတ္တာနဲ႕ပတ္သက္လို႕ အေမရိကန္အေျခစိုက္ Global Justice Center နဲ႕ ျပည္ပမွာရိွတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံေရွ႕ေနမ်ားေကာင္စီတို႕က တရားသူႀကီးေတြကို အို္င္စီစီ ႏိုင္ငံတကာရာဇ၀တ္ခံုရံုးမွာ အေရးယူဖို႕ ျပင္ၾကမယ္ဆိုပါတယ္။ တရားသူႀကီးခ်ဳပ္ ဦးေအာင္တိုးနဲ႕ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကို မတရားျပစ္ဒဏ္ခ်ခဲ့တဲ့ အဲဒီတရားသူႀကီးေတြကို အိုင္စီစီ (ICC) တင္ဖို႕ အမည္စာရင္းေတြနဲ႕ တကြ ထုတ္ေဖာ္ထားပါတယ္။
အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ဥပေဒျပဌာန္းေရးနဲ႕ တရားစီရင္ေရးဆိုတဲ့ က႑သံုးခုဟာ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေတြမွာေတာ့ သီးျခားလြတ္လပ္ၿပီး တခုနဲ႕တခုနဲ႕ အျပန္အလွန္ ထိန္းၫိႈထားတာပါ။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆိုတဲ့ အစိုးရအဖဲြ႕ ဥပေဒျပဌာန္းေရးဆိုတဲ့ လႊတ္ေတာ္နဲ႕ တရားစီရင္ေရးဆိုတဲ့ တရားရံုးေတြဟာ တဖက္ဖက္က အာဏာအလဲြသံုးစားမလုပ္ႏို္င္ေအာင္ ေစာင့္ၾကည့္ပါတယ္ - အေရးယူႏိုင္ပါတယ္။
ျမန္မာႏို္င္ငံလို ဒီမိုကေရစီကင္းမဲ့ၿပီး စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးနဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ အာဏာရွင္တိုင္းျပည္မွာေတာ့ အုပ္ခ်ဳပ္တာလည္ စစ္အာဏာရွင္ ဥပေဒျပဌာန္းတယ္ဆိုတာလည္ စစ္အာဏာရွင္ တရားစီရင္ခ်က္ခ်တာလည္း စစ္အာဏာရွင္ပါပဲ။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာက ဥပေဒျပဌာန္းႏိုင္တဲ့ လႊတ္ေတာ္မရိွပါဘူး။ ၁၉၉၀ခုႏွစ္တုန္းကေတာ့ လႊတ္ေတာ္ေရြးေကာက္ပဲြရိွခဲ့ပါတယ္ - စစ္တပ္က အႏိုင္ရတဲ့သူကို လႊတ္ေတာ္ေခၚခြင့္မေပးတာေၾကာင့္ လႊတ္ေတာ္ဆိုတာ မရိွတာပါ။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းကေတာ့ စစ္တပ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြရဲ႕ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပါ။ တရားစီရင္ေရးမွာေတာ့ အရပ္သားေတြ ရိွေနပါတယ္။ တရားသူႀကီးခ်ဳပ္ ဦးေအာင္တိုးနဲ႕ အရပ္သားတရားသူႀကီးေတြပါ။ ႏိုင္ငံတကာ တရားသူႀကီးေတြ အစည္းအေ၀း တရားဥပေဒစိုးမိုးမႈဆိုင္ရာအစည္းအေ၀းေတြမွာ သူတို႕ တတ္ပါတယ္။ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးအတြက္ လက္မွတ္ေတြ ထိုးပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဥပေဒစိုးမိုးေရးအတြက္ ကတိက၀တ္ျပဳပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ျမန္မာႏိုင္ငံက တရားသူႀကီးခ်ဳပ္ဦးေအာင္တိုးနဲ႕ တရားေရးဌာနကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္း ဥပေဒစိုမိုးမႈမေျပာနဲ႕၊ ႏိုင္ငံသားေတြ ဥပေဒအတို္င္းရပိုင္ခြင့္ေတြကိုေတာင္ သူတို႕က ခ်ိဳးေဖာက္ေနတယ္လို႕ ေျပာရပါမယ္။ မၾကာခင္က ႏိုင္ငံေရးအရထိမ္းသိမ္းထားသူေတြကို တရားစီရင္တဲ့ တရားခြင္ေတြမွာ ဥပေဒအတိုင္းရပို္င္ခြင့္ေတြကို တရားေရးဌာနကိုယ္တို္င္က ခ်ိဳးေဖာက္ခဲ့ပါတယ္။ ျပစ္မႈတခုကို ပုဒ္မတခုနဲ႕ပဲ အေရးယူရမယ္၊ ျပစ္မႈျပစ္ဒဏ္ေတြ ခ်မွတ္ဖို႕ စဥ္းစားတဲ့အခါမွာ ျပစ္ဒဏ္အနည္းအမ်ားကို တရားသူႀကီးရဲ႕ ဆင္ေျခတံုတရားနဲ႕ အေျချပဳရမယ္ - စတဲ့ က်င့္၀တ္ဆိုင္ရာေတြကို ခ်ိဳးဖ်က္ၿပီး ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားသူေတြကို ႏွစ္၅၀ ႏွစ္ ၆၀ အထိန္းအကြပ္မရိွ ထင္တိုင္း ႏွစ္ရွည္ေတြ ခ်မွတ္ခဲ့ပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ဆိုရင္ အသက္ ၂၀ေအာက္ တတ္လူငယ္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ႕ အမိန္႕အတိုင္းလုပ္ရတာပဲျဖစ္ျဖစ္ - စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ႕အလိုက် လိုက္လုပ္ေပးတာျဖစ္ျဖစ္ - အခုလို တရားေရးစနစ္ကို အသံုးခ်ၿပီး ႏို္င္ငံသားအုပ္စုတစုကို ႏွိပ္ကြပ္ဖို႕ ႏိုင္ငံေရးအရေဒါက္တိုင္အလုပ္ခံတာဟာ Crimes against Humanity လူသားမ်ိဳးႏြယ္အေပၚက်ဴးလြန္တဲ့ ရာဇ၀တ္မႈေျမာက္ပါတယ္။ တရားသူႀကီးခ်ဳပ္ ဦးေအာင္တိုးနဲ႕ တရားရံုးေတြမွာ ပါ၀င္ဆံုးျဖတ္တဲ့ တရားသူႀကီးေတြကိုယ္တိုင္ က်ဴးလြန္မိတဲ့ ျပစ္ဒဏ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအေပၚမွာ ေရွ႕ေန ေရွရပ္အဖဲြ႕ေတြက အေရးယူဖို႕ စဥ္းစားၾကတာ တရားပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ျဖစ္ႏိုင္ေခ်ၾကည့္ရေအာင္။ Rome Statute ရဲ႕ ပုဒ္မ ၁၃ေဖာ္ျပခ်က္အရ အိုင္စီစီမွာ ၾကားနာႏိုင္မယ့္ အေျခအေန နည္းလမ္းသံုးလမ္းရိွပါတယ္။
အေရးအႀကီးအဆံုးအခ်က္ကေတာ့ ျမန္မာႏို္င္ငံဟာ အိုင္စီစီ ႏို္င္ငံတကာရာဇ၀တ္ခံုရံုးကို သေဘာတူလက္ခံတဲ့ Rome Statute ကို လက္မွတ္ထိုးထားတာမဟုတ္တာေၾကာင့္ ပထမဆံုးနည္းလမ္း မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ေနာက္နည္းလမ္းတခုျဖစ္တဲ့ Prosecutor (တရားရံုးေရွ႕ေန) ျဖစ္သူကေန ဒါကို စံုစမ္းစစ္ေဆးၿပီး အမႈတင္ႏိုင္တာပါ။ Rome Statute ရဲ႕ ပုဒ္မ ၁၅ ေဖာ္ျပခ်က္အရ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းက အင္မတန္ရႈပ္ေထြးပါတယ္။ ျမန္မာႏို္္င္ငံအေျခအေနနဲ႕ မျဖစ္ႏို္င္ေသးပါဘူး။ တတိယနည္းလမ္းကေတာ့ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီရဲ႕ဆံုးျဖတ္ခ်က္နဲ႕ တရားရံုးမွာ ၾကားနာဖို႕ အမႈလဲြေျပာင္းေပးတာပါ။ ျမန္မာႏို္င္ငံဟာ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီအစည္းအေ၀း အာဂ်င္ဒါထဲမွာ ရိွၿပီးသားျဖစ္ေတာ့ ဒီနည္းကို ျဖစ္ႏို္င္ေခ်ရိွတယ္လို႕ ေရွ႕ေနအဖဲြ႕ေတြက ယူဆပံုရပါတယ္။ ဒါအျပင္ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီမွာ ျမန္မာႏို္င္ငံဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြ ခ်မယ္လုပ္တိုင္း ဗီတိုသံုးေလ့ရိွတဲ့ တရုတ္ႏို္င္ငံကလည္း - ႏို္င္ငံေရးမဟုတ္ပဲ ဥပေဒစိုးမိုးေရးကိစၥရပ္ဆိုရင္ေတာ့ (အနည္းဆံုး) မျငင္းေတာင္မွ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနမယ္လို႕ ယူဆပံုလည္းရပါတယ္။ အမႈျဖစ္စဥ္အရလည္း ဆူဒန္နဲ႕ အီရတ္က တရားသူႀကီးေတြ အာဏာရွင္ေတြအႀကိဳက္ အလားတူ လုပ္ခဲ့တာမ်ိဳးေတြကို ႏိုင္ငံတကာက အေရးယူခဲ့ၿပီးၿပီလို႕ ေထာက္ျပပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္အျမင္တခုကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာအရင္မရွင္းႏို္င္ပဲ လူ႕အခြင့္အေရးအေျခအေနေတြကို ဘယ္လိုမွ ကိုင္တြယ္မရဘူးျဖစ္ေနတဲ့ကိစၥပါ။ ဒါ ကမၻာႀကီးမွာျဖစ္ေနတဲ့ အမွန္တရားပါ။ အစိုးရအမ်ားစုက လူ႕အခြင့္အေရးေတြ ေျပာၾကဆိုၾကေပမယ့္ Political Commitment ဆိုတဲ့ တကယ္တမ္း လူ႕အခြင့္အေရးကိုလိုလိုလားလားရိွၿပီး ျဖစ္ရမယ္ဆိုတဲ့ပို္င္းျဖတ္မႈမ်ိဳး မထားၾကပါဘူး။ အိုင္စီစီ မွာကို ဒီျပႆနာရပ္ ရိွေနပါတယ္။
ကုလသမဂၢမွာလည္း လူ႕အခြင့္အေရးေကာင္စီေတြ လူ႕အခြင့္အေရးကိုယ္စားလွယ္ေတြ ထားၿပီး ႏို္င္ငံတကာလူ႕အခြင့္အေရးကိစၥေတြ ေျပာၾကဆိုၾကရေပမယ့္ - ကမၻာႀကီးမွာ လူ႕အခြင့္အေရးျပႆာနာကိုင္တြယ္မႈနဲ႕ပတ္သက္လို႕ ထိေရာက္တဲ့ စနစ္ ျဖစ္မလာေသးပါဘူး - လံုးလံုး မရိွေသးပါဘူး။ လူ႕အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္မႈေတြကလည္း ႏိုင္ငံေရးျပႆနာေတြနဲ႕ ႏိုင္ငံေရးစနစ္ လူမႈေရးစနစ္ေတြကေန ျမစ္ဖ်ားခံလာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ႏို္င္ငံေရးစနစ္ လူမႈေရးစနစ္ဆိုးေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ လူ႕အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္မႈေတြကို ကိုင္တြယ္ဖို႕ ကမၻာႀကီးမွာ စနစ္ေကာင္းေကာင္းလိုပါေသးတယ္။
အခုလို ျမန္မာႏို္င္ငံက စစ္အာဏာရွင္အႀကိဳက္ ရာဇ၀တ္မႈက်ဴးလြန္တဲ့ တရားသူႀကီးေတြကို အေရးယူဖို႕ႀကိဳးစားတာကို မျဖစ္ႏိုင္ေသးဘူးလို႕ ဆိုခ်င္ေပမယ့္ - ႀကိဳးစားတာကိုေတာ့ အသိအမွတ္ျပဳပါတယ္။ ႀကိဳးပမ္းသင့္တဲ့အရာလည္းျဖစ္ပါတယ္။ အေျခအေနဆိုတာ ရုန္းကန္ရင္းနဲ႕လည္း ေျပာင္းလဲလာတတ္ပါတယ္။ အနိမ့္ဆံုးအားျဖင့္ေတာ့ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ေတြအေပၚ ရာဇ၀တ္မႈ က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ ဒီ တရားသူႀကီးေတြကို မွတ္တမ္းမွတ္ရာနဲ႕ ျပဳစုထားျခင္းအားျဖင့္ တခ်ိန္ စစ္အာဏာရွင္အနိမ့္ပိုင္းကာလမွာေတာ့ အသံုးတည့္လာမယ္လို႕ မွတ္ယူရပါတယ္။
တရားသူႀကီးစာရင္းကိုေတာ့ အခုလို မွတ္တမ္းရပါတယ္။
၁။ တရားသူႀကီးခ်ဳပ္ ဦးေအာင္တိုး
၂။ ရန္ကုန္တိုင္း ေျမာက္ပိုင္းခရိုင္ တရားရံုး တရားသူႀကီး ဦးေသာင္းၫြန္႕
၃။ ရန္ကုန္တိုင္း အေနာက္ပို္င္းခရိုင္ တရားရံုး တရားသူႀကီး ဦးစိုးဥာဏ္၊ ဦးတင္ထြတ္၊ ဦးေက်ာ္ေဆြ၊ ဦးစိန္လွ
၄။ ရန္ကုန္တို္င္းလိႈင္သာယာတရားရံုး တရားသူႀကီး ေဒၚေအးၿမိဳင္
၅။ ရန္ကုန္တိုင္း တာေမြၿမိဳ႕နယ္တရားရံုး တရားသူႀကီး ေဒၚသန္းသန္း
၆။ ရန္ကုန္တို္င္း ေက်ာက္တံတားၿမိဳ႕နယ္ တရားရံုး တရားသူႀကီး ေဒၚၫြန္႕ၫြန္႕၀င္း
၇။ ရန္ကုန္တိုင္း ေျမာက္ဒဂံုၿမိဳ႕နယ္ တရားရံုး တရားသူႀကီး ေဒၚျမျမေဆြ
၈။ ရန္ကုန္တိုင္း အလံုၿမိဳ႕နယ္ တရားရံုး တရားသူႀကီး ေဒၚသီရိတင္
ဇိုးဇက္
ဒီဇင္ဘာ ၃၊ ၂၀၀၈။
http://komoethee.blogspot.com
လာမယ့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ နဲ ့ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး အလားအလာမ်ား
ရွစ္ေလးလံုး(၈၈၈၈) အေရးေတာ္ပံု ၉၀ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ ့ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး တို ့ရဲ ့ႏိုင္ငံေရး အနစ္သာရက အာဏာရွင္စနစ္ ဖ်က္သိမ္းၿပီး ဒီမိုကေရစီ စနစ္ ထူေထာင္ေရးျဖစ္ပါတယ္။
စစ္၀ါဒီေတြဟာ အထက္မွာေဖာ္ျပထားတဲ့ ျပည္သူေတြရဲ ့ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြကို ျငင္းပယ္ခဲ့ၾကတယ္။ အၾကမ္းဖက္ ၿဖိဳခြဲမႈေတြ ျပဳလုပ္ခဲ့တယ္။ အာဏာရွင္စနစ္ကို အမိ်ဳးသားညီီလာခံမွတဆင့္ ဆက္လက္ ထူေထာင္ႏိုင္ဖို ့ ၂၀၀၈ ေမလမွာ ဖြဲ ့စည္းပံု အေျခခံဥပေဒကို အတည္ျပဳလိုက္ျပန္တယ္။ လာမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲဆိုတာ အာဏာရွင္စနစ္ သက္ဆိုးရွည္ေရးအတြက္ လံုးပမ္းေနျခင္းမွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္။
ရွစ္ေလးလံုး(၈၈၈၈) အေရးေတာ္ပံု ၉၀ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ ့ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး တို ့ရဲ ့ႏိုင္ငံေရး အနစ္သာရက အာဏာရွင္စနစ္ ဖ်က္သိမ္းၿပီး ဒီမိုကေရစီ စနစ္ ထူေထာင္ေရးျဖစ္ပါတယ္။
စစ္၀ါဒီေတြဟာ အထက္မွာေဖာ္ျပထားတဲ့ ျပည္သူေတြရဲ ့ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြကို ျငင္းပယ္ခဲ့ၾကတယ္။ အၾကမ္းဖက္ ၿဖိဳခြဲမႈေတြ ျပဳလုပ္ခဲ့တယ္။ အာဏာရွင္စနစ္ကို အမိ်ဳးသားညီီလာခံမွတဆင့္ ဆက္လက္ ထူေထာင္ႏိုင္ဖို ့ ၂၀၀၈ ေမလမွာ ဖြဲ ့စည္းပံု အေျခခံဥပေဒကို အတည္ျပဳလိုက္ျပန္တယ္။ လာမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲဆိုတာ အာဏာရွင္စနစ္ သက္ဆိုးရွည္ေရးအတြက္ လံုးပမ္းေနျခင္းမွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာျပည္သူေတြ အာဏာရွင္စနစ္ကို ဘယ္နည္းဘယ္ပံု ေခ်မႈန္း အႏိုင္ယူႏိုင္ပါသလဲ။ ဒီျပႆနာဟာ ႏိုင္ငံေရး အခ်ဳိးအေကြ ့ႀကီးျဖစ္ပါတယ္။ ဒီိမိုကေရစီ အင္အားစုေတြ ဒီလိုအေျခအေနမ်ဳိးမွာ မိမိတို ့ရဲ ့မဟာ ဗ်ဴဟာ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ ေအာင္ျမင္ေပါက္ေျမာက္ေရးအတြက္ မည္သို ့ေသာနည္းဗ်ဴဟာ အခင္းအက်င္း ေတြ ေအာင္ျမင္ေပါက္ေျမာက္ေရးအတြက္ မည္သို ့ေသာ နည္းဗ်ဴဟာ အခင္းအက်င္းေတြ ခ်မွတ္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္ပါသလဲ။ ျပည္တြင္း ျပည္ပ ဒီိမိုကေရစီ အင္အားစုေတြ ေလးနက္စြာ စဥ္းစား ခ်ိန္ ဆရမယ့္ အခ်ိန္ အခါ ျဖစ္ပါတယ္။နည္းဗ်ဴဟာ လႈပ္ရွားမႈေတြမွာ မွားယြင္းသြားခဲ့ရင္ စစ္ေကာင္စီက ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို ေအာင္ျမင္စြာ က်င္းပႏိုင္ခဲ့ေၾကာင္း ကမၻာသိ ေၾကညာပါလိမ့္မယ္။
ဒီလို အေျခအေနမ်ဳိးမွာ အတိုက္အခံ အင္အားစုေတြ အေနနဲ ့ဘာေတြ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ပါလဲ။
သမိုင္းကို ဖန္တီးသူေတြဟာ ျပည္သူေတြသာ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို ႏိုင္ငံေရးသမားတိုင္း အခိုင္အမာ ယံုၾကည္ဖို ့လိုပါတယ္။ ႏိုင္ငံတကာ အကူအညီ အေထာက္အပံ့ဆိုတာ ျပည္သူေတြ အတြက္ စိတ္ဓါတ္ပိုင္း ဆိုင္ရာ ကူညီေပးမႈသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္တြင္းအင္အားကို သာအားကိုးၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။
သေဘာတရားအရ ေျပာရရင္ ေဖာက္္ျပန္တဲ့ အစိုးရတစ္ရပ္ကို ၿဖိဳခ် ဖ်က္ဆီးရာမွာ နည္းလမ္းႏွစ္သြယ္ တိုက္ပြဲပံုစံ၊ ႏွစ္မိ်ဳး ရွိပါတယ္။
(၁) အၾကမ္းဖက္နည္းလမ္း
(၂) ၿငိမ္္းခ်မ္းတဲ့ ဒီမိုကေရစီ နည္းလမ္းတို ့ျဖစ္ၾကတယ္
အဲဒီ နည္းလမ္းေတြကို ႏိုင္ငံ တစ္ခုခ်င္းအလိုက္ သင့္ေလ်ာ္တဲ့ နည္းလမ္းမ်ဳိးကို က်င့္သံုးရပါတယ္။ လိုအပ္လာရင္ တိုက္ပြဲပံုစံ ႏွစ္မ်ဳိးလံုးကို ပူးတြဲ က်င့္သံုးတတ္ရပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးသမားတိုင္း နားလည္ဖို ့ လိုပါတယ္။
အထက္မွာ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈႀကီး သံုးမ်ဳိးမွာ ေအာင္ျမင္မႈေတြ မရရွိခဲ့တာ ၾကည္း၊ ေရ၊ ေလ အင္အားစုေတြရဲ ့ျပည္သူ ့ဘက္ပါ၀င္မႈ ကူးျပာင္းလာမႈ အားနည္းခဲ့လို ့ျဖစ္ပါတယ္။
၂၀၁၀ မွာ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပမယ္လို ့စစ္ေကာင္စီက ေၾကညာထားပါတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲ မတိုင္မွီ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုေတြ ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္တဲ့ တိုက္ပြဲပံုစံ (၃)မ်ဳိးရွိႏိုင္ပါတယ္။
(၁) ေရႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးကာလကလို တျပည္လံုးလကၡဏာေဆာင္တဲ့ အာဏာရွင္စနစ္ ဆန္ ့က်င္ေရး က်င္းပမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲဆန္ ့က်င္ေရး လူထုလႈပ္ရွားမႈေတြ ေဖာ္ေဆာင္ၾကရမယ္။ ေထာင္ေသာင္းခ်ီတဲ့ စစ္ဗိုလ္ စစ္သားေတြ ပူးေပါင္းပါ၀င္လာေအာင္ လံုးပမ္းၾကရမယ္။
(၂) ဗိုလ္မွဴး အဆင့္မွ ဗိုလ္ခ်ဴပ္ အဆင့္ထိ အလယ္အလတ္တပ္မွဴးေတြဟာ စစ္ေကာင္စီရဲ ့အမိန္ ့ အာဏာေတြကို လြန္ဆန္ၿပီး ႏိုင္ငံေရး ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြ တင္ျပ ရဲၾကရမယ္။ ပိုင္းျဖတ္ခ်က္ေတြ ခ်ၾက ရမယ္။
(၃) တရုတ္ ၊ ရွရွားတုိ ့ရဲ႕ ေထာက္ခံခ်က္ေတြ ရရွိေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီး လံုၿခံဳေရး ေကာင္စီရဲ ့ဆံုး ျဖတ္ခ်က္အရ ကုလသမဂၢ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ထိမ္းသိမ္းေရးတပ္ဖြဲ ့ေတြ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္း ၀င္ေရာက္လာၿပီး လူ ့ အခြင့္အေရး ဒီမိုကေရစီေရး ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္ေပးဖို ့လိုပါတယ္။ (၃)ႏွစ္ အတြင္း ႏိုင္ငံေရး တည္ ၿငိမ္မႈရွိခဲ့ရင္ ျပန္လည္ ဆုတ္ခြာေပးဖို ့လိုပါတယ္။
၂၀၁၀ေရြးေကာက္ပြဲ မတုိင္မီ ျမန္မာႏိုင္ငံေရး ျဖစ္ႏိုင္ေျခ အလားအလာ သံုးမ်ဳိးကို ေဖာ္ထုတ္ျပျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ႏွစ္ေပါင္း(၂၀) အုပ္စိုးေနတဲ့ န၀တ ၊နအဖ အစိုးရေတြဟာ စီးပြားေရး အရ ႏိုင္ငံေရး အရ စစ္ေရးအရ လူမ်ဳိးစု ေရးရာေတြအရ အၾကပ္အတည္းေပါင္းစံုနဲ ့ရင္ဆိုင္ေနရပါတယ္။ တပ္မေတာ္အတြင္းမွာလည္း အုပ္စုဖြဲ ့မႈေတြ အာဏာလုယက္မႈေတြလည္း ဆက္တိုက္ျဖစ္ေပၚခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္က ေက်ာ္ဘ ထြန္းၾကည္ မိ်ဳးညြန္ ့သိန္း၀င္း စတဲ့ ဒု- ဗိုလ္ခ်ဴပ္ႀကီး (၁၄)ေယာက္တို ့ကို အေရးယူခဲ့တယ္။ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္ အေက်ာ္မွာ ဒု - ဗိုလ္ခ်ဴပ္ႀကီး ၀င္းျမင့္ တင္လွ နဲ ့အေပါင္းအပါတို ့ကို ရာထူးက ဖယ္ရွားပစ္ခဲ့တယ္။ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္မွာ တန္ခိုးၾသဇာႀကီးလွတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဴပ္ႀကီး ခင္ညြန္ ့နဲ ့အေပါင္းအပါ တပ္မေတာ္ေထာက္လွမ္းေရး အင္အားစုေတြကို ေခ်မႈန္းခဲ့ျပန္တယ္။ ၈၈ ခုႏွစ္ အာဏာသိမ္းစဥ္က ပါ၀င္ခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဴပ္သန္းေရႊနဲ ့ ေမာင္ေအးတို ့သာ က်န္ပါေတာ့တယ္။
အထက္မွာေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ အေရးယူမႈေတြဟာ စစ္တပ္ရဲ ့တစ္ရစ္ၿပီး တစ္ရစ္ ၿပိဳကြဲက်ဆံုးမႈကို ေဖာ္ျပေနျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ စီးပြားေရး ႏိုင္ငံေရး စစ္ေရး ပ်က္စီးမႈေတြရဲ ့ျပယုဂ္ ျဖစ္ပါတယ္။ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ရဲ ့ေဖာက္ျပန္ၿပိဳကြဲမႈေတြကို ၀န္္ခံျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဴပ္သန္းေရႊ ေမာင္ေအး ေခါင္းေဆာင္တဲ့ လက္က်န္စစ္အုပ္စုဟာ ေပါက္ကြဲခါနီး မီးေတာင္ေပၚမွာ ထိုင္ေနရသူေတြျဖစ္ၾကတယ္။ သူတို ့ဟာ သမိုင္းတရားခံေတြ ျဖစ္ၾကတယ္ဆိုတာ မေ၀းလွတဲ့ အနာဂတ္ မွာ ပံုေပၚလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
အာဏာရွင္စနစ္ အုပ္စုိးမႈကို အၿပီးအပိုင္ ၿဖိဳခ် ဖ်က္ဆီးပစ္ဖို ့ႏိုင္ငံေရး သမားတိုင္း ပိုင္းျဖတ္ခ်က္ရွိဖို ့လို အပ္ပါတယ္။
သခင္တင္ျမ ဦးခ်မ္းေအး ဦးရဲထြန္း ေအးလြင္ ေက်ာ္ျမင့္ႏိုင္ တကၠသိုလ္ ျမတ္သူတို ့ရဲ ့စစ္၀ါဒီ ေနာက္ၿမီးဆြဲ အေတြးအေခၚအယူအဆေတြကို ျပတ္ျပတ္သားသား ဆန္ ့က်င္သင့္ၾကတယ္။
ျမန္မာျပည္သူေတြဟာ ေဖာက္ျပန္သူေတြကို အံတု ယွဥ္ၿပိဳင္ရာမွာ အစဥ္ အလာႀကီးမားခဲ့သူေတြ ျဖစ္ၾက တယ္။
သမိုင္းဆိုတာ ေဖာက္ျပန္သူေတြ ဖန္တီးတိုင္း တည္ေဆာက္လို ့ရတာမ်ိဳးမဟုတ္ပါ။ သူတို ့ရဲ ့အုပ္စိုးမႈ ဆို တာ ယာယီမွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေအာင္ပြဲဆိုတာ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားနဲ ့ ျပည္သူေတြရဲ ့ ရဲရင့္ျပတ္သားတဲ့ ကိုယ္က်ိဳးစြန္ ့လြႊတ္တဲ့ တိုက္ပြဲဆင္မႈရဲ ့ရလာဒ္သာ ျဖစ္ပါတယ္။
ႏိုင္ငံေရးသမားတစ္ဦး ၆။၁၁။၀၈
ပဲခူးေထာင္တြင္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားတဦး သတ္ေသမႈျဖစ္
Type your summary here
စစ္အစိုးရက ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ထားသည့္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ကိုစန္းေမာင္သည္ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈ မရရွိသည့္အတြက္ ပဲခူးၿမိဳ႕အက်ဥ္းေထာင္အတြင္း၌ ကိုယ့္ကုိယ္ကုိယ္ ေသေၾကာင္းႀကံစည္သြားေၾကာင္း မိသားစု ႏွင့္နီးစပ္သူမ်ားက ေျပာသည္။
ကိုစန္းေမာင္သည္ ၎တြင္ခံစားေနရသည့္ အစာအိမ္ ေရာဂါႏွင့္ အသည္းႀကီးသည့္ ေရာဂါမ်ားအတြက္ ေထာင္အာဏာပိုင္မ်ားကို ေဆး၀ါးကုသခြင့္ျပဳရန္ ေတာင္းဆုိရာ ခြင့္မျပဳ ေသာေၾကာင့္ ယခုလ ၁၉ ရက္ေန႔က ေသေၾကာင္း ႀကံစည္သြားျခင္းျဖစ္သည္ဟု ပဲခူးၿမိဳ႕ရွိ ကုိစန္းေမာင္၏ မိသားစုႏွင့္ နီးစပ္သူ တဦးကေျပာသည္။
“ၿပီးခဲ့တဲ့ ၁၉ ရက္ ေန႔ ေန႔လယ္ပိုင္းေလာက္မွာ ပဲခူးေထာင္ထဲက အိမ္သာထဲမွာ သူ႔ကိုယ္သူ ႀကိဳးဆြဲခ်ၿပီး ေသ သြား တာ၊ သူက ေထာင္ထဲမွာပဲ အစာအိမ္ေရာဂါ၊ အသည္းႀကီးတဲ့ ေရာဂါျဖစ္ေနတယ္၊ ေရာဂါကလည္း ေတာ္ ေတာ္ ဆိုးေနတယ္၊ ၁၃ ရက္ေန႔က သူ႔မိသားစုေတြ လိုက္လာၿပီး ေထာင္၀င္စာ ေတြ႕တဲ့အခ်ိန္ ေဆးကု သခြင့္ျပဳ ဖို႔ေတာင္းတာ ခြင့္မျပဳဘူးတဲ့၊ မိသားစုက ပါလာတဲ့ ေဆး၀ါး ပစၥည္းေတြနဲ႔ စားစရာေတြကိုလည္း အထဲကို ပုိ႔မေပး ဘဲ အျပင္မွာပဲသိမ္းထားတယ္တဲ့၊ အဲဒီေတာ့ သူက က်န္းမာေရးကလည္း ဆိုး၀ါးေနတာရယ္၊ မိသားစုနဲ႔လည္း လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆုိဆက္ဆံခြင့္ မရတာရယ္၊ အဲဒါေၾကာင့္ အခုလိုႀကံစည္သြားတယ္လို႔ သိရတယ္”ဟု မိသားစု ႏွင့္ နီးစပ္သူကေျပာျပသည္။
ယင္းကိုစန္းေမာင္သည္ ပဲခူးတိုင္း ေ႐ႊက်င္ၿမိဳ႕မွျဖစ္ၿပီး မတရားအသင္းႏွင့္ ဆက္သြယ္သည့္ ပုဒ္မ ၁၇/၁ ပုဒ္မႏွင့္ ေထာင္ဒဏ္ ၂ ႏွစ္ က်ခံေနရသူ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
ပဲခူးေထာင္တြင္ ယခုကဲ့သုိ႔ အျဖစ္အပ်က္မ်ိဳး ယခင္ကျဖစ္ပြားသည္ကို မၾကားသိရေၾကာင္းႏွင့္ ယခုလအတြင္း ပဲခူးေထာင္၌ ဆုိးဆိုး၀ါး၀ါးျဖစ္စဥ္ ၂ ခုရွိၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ပဲခူးၿမိဳ႕မွ ေ႐ွ႕ေနႀကီး ဦးျမတ္လွကလည္း ေျပာသည္။
“ပဲခူးေထာင္မွာ အခုလိုဆိုးဆိုး၀ါး၀ါး ျဖစ္တာ အခုတေလာ ၂ ႀကိမ္ ရွိသြားၿပီ၊ ဟုိတေလာကလည္း တိုက္ႀကီးက တေယာက္ အ႐ိုက္ခံရတယ္၊ ေတာ္ေတာ္နာတယ္၊ အခု ေ႐ႊက်င္က တေယာက္က မက်န္းမာလို႔ ေဆးကုခြင့္ ေတာင္းတယ္၊ မရတဲ့အခါက်တာ့ အိမ္သာထဲမွာ သူ႔ ပုဆိုးနဲ႔သူ ႀကိဳးဆြဲခ်ေသသြားတယ္”ဟု ဦးျမတ္လွက ေျပာဆို သည္။
ယင္းပဲခူးေထာင္တြင္ ယခင္က အက်ဥ္းသား ၁၀၀-၁၅၀ ခန္႔သာ ထားရွိေသာ္လည္း ယခုမူ ၄၀၀-၅၀၀ ခန္႔ရွိသည္ ဟု ၾကားသိရေၾကာင္းလည္း ၎က ဆုိသည္။
“အခုတေလာမွာေရာက္လာတာ ၾကားရတာကေတာ့ ၁၂ ဦး ေရာက္တယ္၊ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ၊ လက္ဦးက ေ႐ႊက်င္ကပဲ အန္အယ္လ္ဒီ ကေန ေထာင္က်ေနတဲ့ အတြင္းေရးမႉး ဘုိႀကီး ဆုိတာရယ္၊ အဖြဲ႕၀င္ ေဖတင္ ဆုိတာ ၂ ေယာက္ရွိေတာ့ ၊ အခု ၁၄ ေယာက္ရွိသြားၿပီ၊ မႏၲေလးကလည္း ပါတယ္လို႔ေျပာတယ္”ဟု ဦးျမတ္လွက ေျပာ သည္။
ယခုလအလယ္ကလည္း ပဲခူးေထာင္တြင္ ေထာင္ဒဏ္က်ခံေနရေသာ တိုက္ႀကီးၿမိဳ႕နယ္ အမ်ိဳးသားဒီမို ကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္(အန္အယ္လ္ဒီ)မွ ကိုေအာင္ေက်ာ္ဦးသည္ ေထာင္အာဏာပိုင္မ်ား၏ ႐ိုက္ႏွက္ စစ္ေၾကာသည့္ ဒဏ္ကို ျပင္းထန္ စြာခံစားခဲ့ရေၾကာင္း သိရသည္။
ကုန္ေစ်းႏႈန္းက်ဆင္းေရး ဆႏၵျပသည့္ ကိုထင္ေက်ာ္တို႔အဖြဲ႕မွ ကုိဖုိးတုတ္ ေခၚ ကိုခင္ေမာင္ခ်ိဳကိုလည္း ၿပီးခဲ့သည့္ ၂၂ ရက္ေန႔က ရန္ကင္းၿမိဳ႕နယ္ တရား႐ုံးက ပုဒ္မ ၁၃/၁ အရ ေထာင္ဒဏ္ ၅ ႏွစ္ အမိန္႔ခ်လိုက္ေၾကာင္း ေထာင္၀န္ထမ္းတဦးက ေျပာသည္။
ကိုခင္ေမာင္ခ်ိဳသည္ ဒီဇင္ဘာ ၈ ရက္ေန႔တြင္ ၾကည့္ျမင္တိုင္တရား႐ုံးက ေထာင္ဒဏ္ ၁၉ ႏွစ္ ခ်မွတ္ထားရာ ၎သည္ စုစုေပါင္း ေထာင္ဒဏ္ ၂၄ ႏွစ္ က်ခံရမည္ျဖစ္သည္။
ကုန္ေစ်းႏႈန္းက်ဆင္းေရးတြင္ ဦးေဆာင္ပါ၀င္ခဲ့သူ ကိုခင္ေမာင္ခ်ဳိအား ေထာင္ဒဏ္ ၅ ႏွစ္ထပ္တိုး၊
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ ကုန္ေစ်းႏႈန္းက်ဆင္းေရး လမ္းေလွ်ာက္ဆႏၵျပသူ ကိုခင္ေမာင္ခ်ဳိ (ေခၚ) ကိုဖိုးတုတ္ကို ယမန္ေန႔က ရန္ကုန္တုိင္း ရန္ကင္းတရား႐ံုးက ေထာင္ဒဏ္ ၅ ႏွစ္ ထပ္တိုးသျဖင့္ ျပစ္ဒဏ္ ၂၄ ႏွစ္ ျဖစ္သြားသည္။
ဧရာ၀တီတုိင္း ဓႏုျဖဴၿမိဳ႕နယ္သားကုိခင္ေမာင္ခိ်ဳအား ယခုလ ၈ ရက္ေန႔က ၾကည့္ျမင္တုိင္ၿမိဳ႕နယ္ တရား႐ံုးက ပုဒ္မ ၄ ခုျဖင့္ ေထာင္ဒဏ္ ၁၉ ႏွစ္ ခ်ခဲ့ၿပီးေနာက္၊ ယမန္ေန႔က ရန္ကင္းၿမိဳ႕နယ္ တရား႐ံုးက နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္မႈ ပုဒ္မ ၁၃/၁ ျဖင့္ ၅ ႏွစ္ ထပ္ခ်လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။
"ပထမဦးဆံုး စံျပေစ်းမွာ ကုန္ေစ်းႏႈန္း က်ဆင္းေရးတုန္းက သူ ပါခဲ့တယ္။ အလုပ္သမားေရး ကိစၥေတြမွာလည္း အုိင္အယ္လ္အို (အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ အလုပ္သမားအဖဲြ႔ခ်ဳပ္) ကို တိုင္တန္းေပးတဲ့ အထဲမွာလည္း ပါ၀င္ခဲ့သူပါ။ အခု ၅ ႏွစ္ထပ္က်တာေပါ့ေနာ္။ စုစုေပါင္း ၂၄ ႏွစ္ရွိၿပီ" သြားျပီျဖစ္သည္။
ကိုခင္ေမာင္ခ်ဳိကို ႏိုင္ငံေတာ္ကို အၾကည္ညိဳ ပ်က္ေစမႈ၊ ဗီဒီယိုအက္ဥပေဒ၊ လိမ္လည္မႈ၊ စာရြက္စာတမ္းအတု လက္၀ယ္ကိုင္ေဆာင္မႈတို႔ျဖင့္ ၾကည့္ျမင္တုိင္ တရား႐ံုးက ယခုလ ၈ ရက္ေန႔မွ စတင္ကာ ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္ ခ်ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
အလားတူ ထိုရက္၌ပင္ သူ႔အမႈတြဲ ေတာင္ဒဂံုၿမိဳ႕သား ကိုညြန္႔၀င္းကို ၅ ႏွစ္ႏွင့္ ကိုကံျမင့္တို ့ႏွစ္ဦးအား ၁၀ ႏွစ္ ျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
Next >
အင္အားစုမ်ား ညီညြတ္ရန္ ျပည္သူ ့လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားျပဳေကာ္မတီအတြင္းေရးမွူးဦးေအးသာေအာင္မွ တုိက္တြန္း၊
Type your summary here
တိုင္းျပည္အတြက္ ႏိုင္ငံေရးအင္အားစုမ်ား အားလံုး ညီညြတ္မႈရွိရန္ လိုအပ္ေၾကာင္း လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားျပဳ ေကာ္မတီ ကတုိက္တြန္းလိုက္သည္။
တုိင္းျပည္ ဒီမိုကေရစီေရးအတြက္ ႏုိင္ငံေရးပါတီအခ်င္းခ်င္း၊ ပါတီတြင္း၊ အပစ္ရပ္ႏွင့္ ဆက္လက္တိုက္ပဲြ၀င္ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖဲြ႔မ်ားအေနျဖင့္ ညီညြတ္ေရး လိုအပ္ေၾကာင္း ယမန္ေန႔က ရန္ကုန္တုိင္း ဗဟန္းၿမိဳ႕နယ္ရွိ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ရံုးတြင္ က်င္းပခဲ့သည့္ စီအာပီပီ အစည္းအေ၀းတြင္ ္ေျပာဆိုလုိက္ျခင္းျဖစ္သည္။
"ပါတီမ်ားအေနနဲ႔ တဖြဲ႔နဲ႔တဖြဲ႔ ယံုၾကည္မႈတည္ေဆာက္ၿပီး၊ အျပန္အလွန္နားလည္ၿပီး ညီညြတ္ရင္ အေကာင္းဆံုးပဲ။ တိုင္းျပည္အတြက္ အေရးအႀကီးဆံုး အေျခအေနျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ ႏိုင္ငံေရးပါတီေရာ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ထားတဲ့ အဖြဲ႔ေတြေရာ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး မလုပ္ရတဲ့ အဖြဲ႔ေတြေရာ အားလံုးဟာ ဒီအခ်ိန္မွာ ညီညြတ္္ဖို႔ စည္းလံုးဖို႔ ဒါမွလည္း ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္တဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္သစ္ကို တည္ေဆာက္လို႔ရမယ္" ဟု စီအာပီပီ အတြင္းေရးမွဴး ဦးေအးသာေအာင္က ေျပာသည္။
"ညီညြတ္ေရးကို တည္ေဆာက္ရာမွာ ယံုၾကည္မႈက အေရးႀကီးတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ နအဖ အာဏာပိုင္ေတြဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ ဦးခြန္ထြန္းဦး၊ မင္းကိုႏိုင္ အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ လႊတ္ေပးဖို႔အတြက္ ေတာင္းဆိုတယ္" ဟု သူက ဆက္ေျပာသည္။
အစည္းအေ၀းသို႔ အမ်ဳိးသား ဒီမုိကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္၊ ဇိုမီးအမ်ဳိးသား ကြန္ဂရက္၊ ရခုိင္အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖဲြ႔ခ်ဳပ္၊ မြန္အမ်ဳိးသား ဒီမုိကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ႏွင့္ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီပါတီမွ ကိုယ္စားလွယ္ ၁၁ ဦး တက္ေရာက္ခဲ့ကာ ေန႔လယ္ ၁ နာရီမွ ၃ နာရီအထိ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသည္။
စစ္မွန္သည့္ ဒီမိုကေရစီစနစ္ တည္ေဆာက္မည္ဆိုလွ်င္ အျပန္အလွန္ ယံုၾကည္မႈ တည္ေဆာက္္သည့္အေနျဖင့္ ျမန္မာစစ္အစိုးရက ဒီမုိကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အပါအ၀င္ ဖမ္းဆီးထားသည့္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား ျပန္လႊတ္ေပးရန္ႏွင့္ ေခတ္မီဖံြ႔ၿဖိဳးတိုးတက္သည့္ ႏိုင္ငံေတာ္သစ္ တည္ေဆာက္ရန္အတြက္ တိုင္းရင္းသားေပါင္းစံု ပါ၀င္ေသာ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပဲြ အျမန္ဆံုး ျပဳလုပ္ရန္ အစည္းအေ၀းက ေတာင္းဆိုခဲ့သည္။
ဦးေအးသာေအာင္က "တိုင္းျပည္မွာ ညီညြတ္ေရး မရွိဘဲနဲ႔ ယိုယြင္းေနတဲ့ ႏိုင္ငံတခုကို ထူေထာင္ဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ၊ မႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ အင္အားစုေတြအားလံုး ညီညြတ္ဖို႔လိုတယ္။ မႀကိဳက္တာေတြ၊ သေဘာမက်တာေတြ ေဘးဖယ္ၿပီးေတာ့ ညီညြတ္ေရးကို တည္ေဆာက္ရမယ္။ ဒီလို မတည္ေဆာက္ရင္ေတာ့ ဒီ့ထက္ပိုဆိုးႏိုင္တယ္" ဟု ေျပာသည္။
၁၉၉၀ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပဲြရလဒ္ႏွင့္အညီ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ေပၚေပါက္ေရးႏွင့္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ မေပၚေပါက္မီစပ္ၾကား လႊတ္ေတာ္ကဲ့သို႔ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ရန္ ရည္ရြယ္ကာ စီအာပီပီကို ၁၉၉၈ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၁၆ ရက္ေန႔က အန္အယ္ဒီႏွင့္ ရခုိင္၊ ရွမ္း၊ မြန္၊ ဇိုမီး စသည့္ တုိင္းရင္းသားပါတီမ်ားမွ ေရြးေကာက္ခံ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ၂၅၁ ဦးက လက္မွတ္ေရးထိုးကာ လုပ္ပုိင္ခြင့္ အပ္ႏွင္းခဲ့သည္
ေထာင္ခ်ေသာ္လည္း ေၾကာက္ရြံ႕ေနာက္တြန္႔မည္ မဟုတ္
က်ေနာ္ကေတာ့ အားလံုး ညီညီညႊတ္ညႊတ္ လုပ္ေစခ်င္ပါတယ္။ အသံညီရမယ္ေပါ့ဗ်ာ။ လုပ္ေနတဲ့သူေတြ အားလံုး တေယာက္တေပါက္ မဟုတ္ဘဲ တသံထဲ ထြက္မယ္၊ အလုပ္ညီမယ္ဆိုရင္ ေကာင္းတာေပါ့ဗ်ာ။ အခုက အသံ မညီႏိုင္ေသးေတာ့ ျပႆနာေတြ ရွိတာေပါ့ဗ်ာ။ ဒါက ဒီစစ္အစိုးရကလည္း ဒီလိုျဖစ္ေအာင္ လမ္းေၾကာင္းေတြ ခ်ေနတာဗ်။ အကြဲအၿပဲေတြကို လိုက္ဖန္တီး မ်ဳိးေစ့လိုက္ခ်ေနတာဗ်။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္ ေျပာခ်င္တာက အားလံုးေပါ့ဗ်ာ၊ ျပည္တြင္းျပည္ပက အဖြဲ႔ေတြ အားလံုးကို ေျပာခ်င္တာက က်ေနာ္တို႔ အသံညီညီနဲ႔ လုပ္ၾကရေအာင္လို႔ပါ။
(သတင္းစာဆရာၾကီး ဦး၀င္းတင္ႏွင့္ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းခ်က္)
နယ္ေ၀းေထာင္မ်ားတြင္ ေထာင္ဒဏ္မ်ား က်ခံေနရသည့္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား၏ မိသားစုမ်ားထံ သြားေရာက္ေတြ႔ဆံုကာ အားေပးေနေသာ ႏွစ္ရွည္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္း သတင္းစာဆရာၾကီး ဦး၀င္တင္က 'အက်ဥ္းသား မိသားစုမ်ားပါ ဒုကၡေရာက္ေနသျဖင့္ ၀ိုင္း၀န္းကူညီၾကရန္' ယေန႔ တုိက္တြန္းလုိက္သည္။
သို႔ေသာ္လည္း ဆင္းရဲလွသည့္ မိသားစု၀င္မ်ားအေနျဖင့္ အားငယ္သြားျခင္း၊ အားေလ်ာ့သြားျခင္း မရွိသလို၊ ေထာင္ခ်သည့္အတြက္လည္း အာဏာပိုင္မ်ားကို ေၾကာက္ရြံ႕သြားမည္၊ တြန္႔ဆုတ္သြားမည္ မဟုတ္ေၾကာင္း ဆရာၾကီးက ေျပာသည္။
ဒီမိုကေရစီေရး လႈပ္ရွားေနသူမ်ားအေနျဖင့္ အသံညီညီျဖင့္ လက္တဲြလုပ္ေဆာင္ပါရန္ တုိက္တြန္းလုိက္ေသးသည္။
ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသား မိသားစုမ်ားထံ သြားေရာက္အားေပးေနသည့္ အေျခအေနႏွင့္ သူ႔အျမင္္မ်ားကို သိရွိႏိုင္ရန္ မဇၩိမ သတင္းေထာက္ ဇာနည္က ေမးျမန္းထားသည္ကို တင္ျပလိုက္ပါသည္။
ေမး။ ။ ဘဘ အခု အက်ဥ္းက်ေနတဲ့ သူေတြရဲ႕ မိသားစုေတြကို လိုက္ေတြ႔ေနတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဘယ္လိုေၾကာင့္ အခုလို လုိက္ေတြ႔ျဖစ္တာလဲဆိုတာ သိပါရေစရွင့္။
ေျဖ။ ။ ဒီဥစၥာက ဘယ္လိုလဲဆိုေတာ့ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ ေထာင္ထဲမွာ အႏွစ္ ၂၀ ေလာက္ ေနခဲ့ရတာဗ်ာ။ အဲဒီမွာ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကေရာ၊ ေနာက္ အားလံုးကေရာ ၀ိုင္းကူညီၾကတယ္။ အားေပးတယ္၊ သတိရတယ္လို႔ ေျပာတယ္။ တခါတေလလည္း မုန္႔ဘာညာ စသည္ေပါ့ဗ်ာ လာလာျပီးေတာ့ ေပးၾကတယ္။ ငပိေၾကာ္ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့။ ဒီလိုနဲ႔ က်ေနာ္ အႏွစ္ ၂၀ ကို ျဖတ္သန္းခဲ့ရတာ။
ဆိုေတာ့ ဒီလူေတြရဲ႕ေက်းဇူး၊ ဒီလူေတြရဲ႕ လုပ္ရပ္ကို မေမ့ႏိုင္ဘူး။ က်ေနာ့္ ေပးတဲ့သူက ေမာင္ျဖဴ ျဖစ္ေပမယ့္လို႔ က်ေနာ္ ျပန္ေပးတာက ေမာင္မဲဆိုရင္လည္း ဒါက ေမာင္ျဖဴကို ေက်းဇူးဆပ္တယ္လို႔ပဲ သေဘာထားတယ္ေလ။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ဒါက လူတိုင္း ၀ိုင္းလုပ္ေပးလို႔ က်ေနာ္ အသက္ရွည္လာတာဗ်။ ေထာင္ထဲမွာက အသက္ရွည္ႏိုင္စရာ မရွိဘူး။ ဒီအစိုးရရဲ႕ ဖိႏွိပ္မႈေတြ ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈေတြ ခံေနရတာ။ ဒါေတာင္ က်ေနာ္ ညႇဥ္းဆဲခံရတာေတြ ထည့္မေျပာေသးဘူး။ ဒီအစိုးရ ဒီေလာက္ၾကပ္မတ္ ခ်ဳပ္ခ်ယ္ထားတဲ့ အထဲမွာ တေယာက္ထဲ ပိတ္ေနတဲ့အခါေတြမွာ က်ေနာ္ အသက္ရွည္စရာအေၾကာင္း မရွိဘူး။
ဒီလို က်ေနာ့္ကို အားေပးတဲ့ လူေတြ၊ က်ေနာ့္ကို သတိရတဲ့လူေတြေၾကာင့္သာ က်ေနာ္ အသက္ရွည္ခဲ့တာဗ်။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေန႔ က်ေနာ္သြားကူေနတယ္၊ ဘာညာဆိုတာက က်ေနာ့္ရဲ႕ ပုဂိၢဳလ္ေရးအရကို လုပ္တာ။ ေတာ္ေတာ့္ကိုေတာ့ ေမာတယ္ဗ်ာ။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္ တတ္ႏိုင္သမွ် လုပ္မွာပါပဲ။ က်ေနာ္ ဘယ္ကမွ ပိုက္ဆံ ရလို႔ေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ က်ေနာ့ မိတ္ေဆြေတြ ေထာက္ပံ့တဲ့ လမ္းစရိတ္ကို က်ေနာ္ ေခၽြတာျပီး လိုင္းကားစီးျပီး သူတို႔ကို မုန္႔ေလး ဘာေလး ၀ယ္ျပီး ေပးတယ္။ ဒါပါပဲ။
ေမး။ ။ ဘဘ ဒီလိုသြားေတာ့ သူတို႔ မိသားစု၀င္ေတြရဲ႕ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ၊ ကာယပိုင္းဆိုင္ရာ အေျခေနေတြကို ဘယ္လိုေတြ႔ခဲ့ရပါလဲရွင့္။
ေျဖ။ ။ က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာေတာ့ ႏွစ္ခ်က္ သံုးခ်က္ ရွိမယ္ဗ်။ တခ်က္က လူတိုင္းက သိပ္ျပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ထင္သလို စိတ္ပ်က္ အားငယ္ေနတာေတာ့ မရွိဘူးဗ်။ လူတိုင္းက တက္ၾကြေနတယ္။ က်ေနာ္တို႔ လာတဲ့အတြက္လည္း ပိုျပီးေတာ့ ထက္သန္တက္ၾကြေနတယ္။ ၀မ္းသာေနတယ္။ က်ေနာ္ အဲဒါကို ေတြ႔ခဲ့ရတယ္။ ေနာက္တခ်က္က ဘယ္လိုလဲဆိုေတာ့ ဒီထဲမွာက တခ်ဳိ႕ ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္းေပါ့ဗ်ာ၊ စီးပြားေရးအားျဖင့္ ေတာင့္တင္းပံုေပၚတဲ့ မိသားစုမ်ားထက္ ေတာ္ေတာ္ဆင္းရဲတဲ့သူေတြကို သြားေတြ႔တယ္ဗ်။ အဲဒီ အခါက်ေတာ့ က်ေနာ္ေတာ့ ဒီအစိုးရလုပ္တဲ့ပံုကို သိပ္ျပီးေတာ့ စိတ္ထဲ စိတ္ပ်က္တယ္ဗ်ာ။
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ က်ေနာ္ေျပာတာက အက်ဥ္းသားေတြ ေထာင္က်တယ္။ ႏိုင္ငံေရး လုပ္တဲ့အတြက္ ေထာင္က်မယ္ဆိုတာ ႏိုင္ငံေရးသမားတိုင္း နားလည္ျပီးသား ကိစၥ။ ဆိုပါေတာ့ က်ေနာ္ဆို ေထာင္ျပန္က်လည္း ရယ္ဒီပဲ။ က်ေနာ္ ဒီေန႔အထိလည္း ေထာင္အ၀တ္အစား အျပာေရာင္တို႔ ဘာတို႔ပဲ ၀တ္ေနတာပဲ၊ ဘာမွလည္း တြန္႔ဆုတ္မႈ မရွိဘူး၊ ဘာမွလဲ ဂ႐ုမစိုက္ဘူး။ က်ေနာ္ လုပ္စရာရွိတာ က်ေနာ္ လုပ္ေနတာပဲ။ အဲဒီေတာ့ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားတိုင္းအတြက္ကလည္း ေထာင္က်တယ္ဆိုတာ မဆန္းဘူးဗ်။ ဒါေပမဲ့ ဒီအစိုးရက သိပ္ျပီးေတာ့ကို ေတာ္ေတာ့္ကို ဆိုးဆုိး၀ါး၀ါး လုပ္တာပဲ။
က်ေနာ္ စဥ္းစားၾကည့္တယ္။ ခုနက ေျပာတဲ့ တခ်က္ေပါ့ဗ်ာ။ မိသားစုေတြက ေတာ္ေတာ္ကို ဆင္းရဲတယ္ဗ်ာ။ ဆင္းရဲတဲ့ အခါက်ေတာ့ ဒီေလာက္ဆင္းရဲတဲ့ မိသားစုေတြက ဘယ္လိုျဖစ္လဲဆိုေတာ့ အေ၀းမွာ ေထာင္ေတြက က်တယ္ဆိုေတာ့ ဥပမာဆို ပူတာအိုက်တဲ့ မိသားစု ပါတယ္ေပါ့။ တေန႔က က်ေနာ္ ေဒါပံုနယ္ထဲ သြားတယ္။ အဲဒီမွာ ေလး၊ ငါး ဆယ္အိမ္ေလာက္သြားတာဆိုေတာ့ အဲဒီက လူေတြက ေတာ္ေတာ့္ကို ဆင္းရဲတယ္ဗ်ာ။ ဆင္းရဲလိုက္တာမွဗ်ာ အိမ္ေလးေတြကလည္း က်ဥ္းက်ဥ္းေလးေတြ။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ စိတ္ဓာတ္အားျဖင့္ေတာ့ မက်ဘူး။ မက်ဘူး ဆိုေပမယ့္ဗ်ာ စိတ္ေတာ့ နည္းနည္းေလး ညစ္ေနတာေပါ့။
စိတ္ညစ္တယ္ဆိုတာက ခင္ဗ်ားတို႔ စဥ္းစားၾကည့္ေလ။ ဒီထဲမွာ ကေလးတေယာက္က ပူတာအုိသြားရမယ္ဆိုျပီး ပါတယ္။ စစ္ေတြကို သြားရမယ့္သူေတြ ပါတယ္။ အဲဒီဟာေတြဟာ ခရီးစရိတ္ကထား၊ ICRC က ကူတယ္ ဆိုေသာ္ျငားလည္း၊ ခင္ဗ်ား ဒီခရီးက စားေရးေသာက္ေရး၊ ေနေရးထိုင္ေရး ရွိေသးတယ္။ ဘာလို႔ဆိုေတာ့ အဲဒီကို သြားတာ တပတ္ႏွစ္ပတ္ၾကာတယ္။ အဲဒီေတာ့ သူတို႔ စားေရးေသာက္ေရးက ဟိုမွာတင္ အခက္အခဲရွိ႐ံု မဟုတ္ဘူး။ သူတို႔ ရန္ကုန္မွာက ေန႔စား လက္လုပ္လက္စားေတြဗ်ာ။ သူတို႔ ဘာမွ အလုပ္မလုပ္ႏိုင္ဘူး။ ႏိုင္ငံေရး လုပ္တဲ့သူတင္ ေထာင္က်တာ မဟုတ္ဘူး။ မိသားစုပါ ဒုကၡေရာက္ေနတာဗ်ာ။ ၀ိုင္းကူႏိုင္ရင္ ကူၾကပါ ကူႏိုင္ေအာင္လည္း လုပ္ၾကပါလို႔ က်ေနာ္ တိုက္တြန္းခ်င္တယ္။
ေမး။ ။ အခုလို ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္ေတြ ခ်မွတ္ခံရတာေတြ၊ ေနာက္ နယ္ေ၀းက ေထာင္ေတြကို ပို႔ခံရတာေတြ အေပၚ ဘယ္လိုျမင္ပါသလဲ ဘဘ။
ေျဖ။ ။ အဲဒါက အစိုးရ အေနနဲ႔က မလုပ္ေကာင္းတာပဲဗ်ာ။ ေထာင္ခ်ခ်ေပါ့ဗ်ာ။ မိသားစုပါ ဒုကၡေရာက္ေအာင္ေတာ့ မလုပ္ေကာင္းဘူးေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္ေတာ့ အဲလိုပဲ သေဘာရတယ္ဗ်။ တမင္ႏွိပ္စက္တာေပါ့ဗ်ာ။ လူေတြကို အက်ဥ္း ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ခ်တယ္။
စဥ္းစားၾကည့္ဗ်ာ။ လူသတ္မႈ က်ဴးလြန္တာေတာင္ ေထာင္ဒဏ္ ႏွစ္၂၀ စသည္ေလာက္ပဲ က်ႏိုင္တယ္။ အဲဒါမ်ဳိးေတြကို၊ လူေတြကို ေထာင္ဒဏ္ ႏွစ္ ၆၀ ေတြဘာေတြ ခ်တယ္ဆိုတာက ရွင္းရွင္းေျပာရင္ ဒါက လူေတြကို မတရားသျဖင့္ လုပ္တာပဲဗ်။ တရားဥပေဒနဲ႔ အညီလုပ္တာ မဟုတ္ဘဲ မတရားသျဖင့္ လုပ္တာပဲဗ်။
မေန႔တေန႔က လူငယ္တေယာက္ဆိုရင္ တေနရာကို ၃ ႏွစ္ေလာက္က်တာ။ ၀န္ထမ္းတေယာက္နဲ႔ ပတ္သက္တယ္ဆိုျပီးေတာ့လား မသိဘူး။ သူ႔ကို ၃ မႈနဲ႔ ေထာင္ဒဏ္ ၉ ႏွစ္ ခ်တယ္ဗ်ာ။ ဒါမ်ဳိးက မလုပ္ေကာင္းတဲ့ အလုပ္ေတြပဲ။ တရားစီရင္ေရးဟာ တရားသျဖင့္ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ထင္ရွားေနတာပဲ။ ထားေတာ့ ဒါကေတာ့ အက်ဥ္းသားေတြကို ေထာင္ခ်တဲ့အတြက္ က်ေနာ္ကေတာ့ မေျပာခ်င္ဘူး။ မ်ားတာ နည္းတာလည္း ဂ႐ုမစိုက္ပါဘူး။
ႏိုင္ငံေရးသမား ေထာင္ခ်တာလည္း က်ေနာ္က သိပ္ျပီး မေျပာခ်င္ဘူး။ ႏိုင္ငံေရးသမားကေတာ့ ေထာင္က်ရင္က်မယ္ လုပ္တာပဲ။ ဒါေပမဲ့ မိသားစုကိုေတာ့ ဒီေလာက္ၾကီး မညႇဥ္းဆဲေကာင္းဘူးဗ်။ စဥ္းစားၾကည့္ေလ။ တရားသျဖင့္လည္း မဟုတ္ဘူးဗ်ာ။ မိသားစုကို ဒုကၡေရာက္ေအာင္ ထပ္လုပ္တယ္။ ဒါလုပ္ေကာင္းသလားဗ်ာ။
ေအာက္္ဗမာျပည္က အက်ဥ္းသားကုိ ပုသိမ္ပို႔တာတို႔၊ ဖ်ာပံုပို႔တယ္။ ဘားအံပို႔တယ္ဆို ထားအံုး။ ေနာက္ အင္းစိန္ေထာင္မွာ မတရားနဲ႔ ေထာင္က်ေနတဲ့သူေတြ မ်ားလြန္းလို႔ ေနရာမရွိဘူး။ ေနရာမရွိလို႔ အေ၀းပို႔ရတယ္ဆို ေတာ္ေသးတယ္။ ဘယ့္ႏွယ္ဗ်ာ ေအာက္ဗမာျပည္က လူကို ပူတာအိုပို႔တယ္ဆိုတာေတာ့ တရားလြန္တာေပါ့။ က်ေနာ္ကေတာ့ ဒီလိုပဲ သေဘာရပါတယ္။
ေမး။ ။ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားတဲ့ သူေတြကို အခုလိုမ်ဳိး ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္ေတြခ်တာ အေ၀းက ေထာင္ေတြကို ပို႔တာေတြ လုပ္ေတာ့ ႏိုင္ငံေရး လႈပ္ရွားမႈေတြက အရွိန္ေလ်ာ့သြားႏိုင္ပါသလား ဘဘ။
ေျဖ။ ။ မေလ်ာ့ဘူး မနည္းသြားဘူး။ က်ေနာ္ကေတာ့ စိတ္အားထက္သန္ေနလို႔လားေတာ့ မသိဘူး။ က်ေနာ္ေတာ့ နည္းမယ္လို႔ မထင္ဘူး။ ဘာလို႔ က်ေနာ္ ဒီလိုေျပာႏိုင္လဲဆိုေတာ့ အေထာက္အထားမရွိ၊ စိတ္ကူးစိတ္သန္းနဲ႔ ေျပာေနတာ မဟုတ္ဘူး။ အခု က်ေနာ္ သြားေတြ႔တဲ့ မိသားစုေတြဆိုရင္ ေတာ္ေတာ္ကို ဆင္းရဲႏြမ္းပါးတဲ့ မိသားစုေတြ ျဖစ္ေပမယ္လို႔ အကုန္လံုးက မ်က္ရည္တေပါက္ မက်ဘူး။ ဘယ္သူကမွ စိတ္အားပ်က္တဲ့စကား မေျပာဘူး။ မိဘေတြကလည္း သူတို႔ကို ေထာက္ခံေနတုန္းပဲဗ်။ မိဘေတြကလည္း ဘာမွ စိတ္ပ်က္တာ မရွိဘူး။
အဲဒီေတာ့ က်ေနာ္ထင္တယ္ ဒီလို ေထာင္ခ်တဲ့အတြက္နဲ႔ေတာ့ လူေတြက ပိုျပီးေတာင္ ထက္သန္လာတယ္။ အိမ္တအိမ္ဆိုရင္ မိခင္တေယာက္က ေျပာတယ္။ 'အခု ကေလးေတြ ၾကည့္ရတာတဲ့၊ ေထာင္ေတြ အရမ္းခ်တာေတာင္မွ ပိုေတာင္မွ စိတ္အားထက္သန္ေနတယ္' တဲ့။ တက္ၾကြေနတယ္ေပါ့ေလ။ ဆိုေတာ့ က်ေနာ္က အေထာက္ထားမဲ့ ေျပာတာ မဟုတ္ဘူး။ က်ေနာ့ ကိုယ္ေတြ႔ေပါ့ေလ။ ျမင္ေတြ႔ေနရတယ္။
ဆင္းရဲတဲ့ မိသားစုေတြထဲမွာ အားငယ္သြားျခင္း၊ အားေလ်ာ့သြားျခင္းဆိုတာ ဘာမွ မရွိဘူးဗ်။ အဲဒီေတာ့ က်ေနာ္ေျပာႏိုင္တယ္။ ဒီလိုေထာင္ခ်တဲ့အတြက္နဲ႔ကေတာ့ သူတို႔ကို ဘယ္သူမွ ေၾကာက္မွာလည္း မဟုတ္ဘူး။ ဘယ္သူမွလည္း ဂ႐ုမစိုက္ဘူး။ ဘယ္သူမွ ဂ႐ု မစိုက္ဘူးဆိုတာက အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ ေရာက္ေနတဲ့ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြ မကဘူး၊ ျပင္ပမွာရွိေနတဲ့ သူတို႔ မိဘေတြကလည္း ဘာမွကို ဂ႐ုစိုက္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ဘာမွ ေၾကာက္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ဘာမွ တြန္႔ဆုတ္ေနမွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ပဲ ေျပာခ်င္တယ္။
ေမး။ ။ ဘဘ ဒီလို အက်ဥ္းက်သူေတြရဲ႕ မိသားစုေတြကို လုိက္ေတြ႔ေတာ့ အာဏာပိုင္ေတြဘက္က ေစာင့္ၾကည့္တာေတြ၊ ေႏွာင့္ယွက္တာေတြေရာ ရွိပါသလား ဘဘ။
ေျဖ။ ။ ဟာ အမ်ားၾကီးေပါ့ဗ်ာ၊ အမ်ားၾကီးေပါ့ဗ်ာ။ တေန႔က က်ေနာ္ ေျမာက္ဥကၠလာဘက္သြားတာ။ ထြက္ထားတဲ့ ေက်ာင္းသားလူငယ္ ၁၄ ေယာက္ေလာက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ဗ်ာ က်ေနာ္တို႔ကို ေနာက္ကေန အၿမဲတမ္း လိုက္ေနက်က ေထာက္လွမ္းေရးက လူ ၂ ေယာက္ေလာက္ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ ၂ စီးေလာက္္ပဲ ရွိတာ။ အဲဒီေန႔ကဆို ဆိုင္ကယ္က အားလံုးေပါင္း ၉ စီးေလာက္ရွိတယ္။ ေနာက္ထပ္ ၇ စီး ေရာက္လာတယ္။ က်ေနာ္တို႔လည္း လူေတာ့ နည္းနည္းေတာ့ မ်ားတယ္ေပါ့ဗ်ာ။
ဒါေပမယ္လို႔ သူတို႔လုပ္တာနဲ႔ကို အရပ္ထဲမွာ လူေတြက ၀ုိင္းၾကည့္ ဘာညာနဲ႔ေပါ့ဗ်ာ။ ဘာလို႔ဆိုေတာ့ ဒီေနရာ၊ ဒီအိမ္မွာကေတာ့ အက်ဥ္းက်ေနတဲ့ ဘယ္သူဘယ္၀ါဆိုတာ အန္အယ္လ္ဒီက လူေတြ အိမ္ဆိုတာေတြက သူတို႔ သိၾကတယ္။ အဲဒီ သိတဲ့အထဲမွာ ထပ္ျပီးေတာ့ သူတို႔ေတြက ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ေတြ ဘာေတြနဲ႔ 'တဘြန္းဘြန္း' လုပ္တဲ့ အခါက်ေတာ့ လူေတြက ၀ိုင္းၾကည့္ဘာၾကည့္။
အဲဒီေတာ့ က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာက အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ဆူတာပူတာတို႔ လႈပ္လႈပ္႐ွား႐ွားျဖစ္တာတို႔ ေအာ္တာဟစ္တာျဖစ္ရင္ သူတို႔တာ၀န္က ပိုမ်ားတယ္လို႔ ထင္တယ္ဗ်။ ဘာလို႔ဆို က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ အက်ဥ္းက်တဲ့သူေတြ ရဲေဘာ္ေတြ ကိုယ့္မိတ္ေဆြေတြ ဟုတ္လား။ ေနာက္ ကိုယ့္အဖြဲ႔အစည္းက လူေတြအေနနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ သြားျပီး ႏႈတ္ဆက္တာပဲ အားေပးတာပဲ။ ဒါ့အျပင္ မပိုဘူး။ က်ေနာ္တို႔ ေအးေအးေဆးေဆး သြားျပီးေတာ့ ေတြ႔တယ္။ တခါတေလ က်ေနာ္တို႔ ဒီက တေယာက္ ႏွစ္ေယာက္ပဲ သြားတယ္။ တခါတေလေတာ့လည္း မ်ားတယ္ေပါ့ဗ်ာ။
ဒါေပမဲ့ သူတို႔ လုပ္တာက တရားလြန္တယ္။ သူတို႔လုပ္တာနဲ႔ကို အရပ္ထဲမွာ ဆူတာပူတာ၊ ေအာ္တာဟစ္တာ မဟုတ္ရရင္လည္း လႈပ္လႈပ္႐ွား႐ွားျဖစ္တာေတြဆိုရင္ ဒါ သူတို႔တာ၀န္ဗ်။ သူတို႔တာ၀န္။ တခုေတာ့ ရွိတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ အစိုးရ ကိုယ္၌ကလည္း တရားလြန္တယ္ဆိုေတာ့ သူတို႔လက္ေအာက္က သူတို႔ခိုင္းတာ လုပ္ေနရတဲ့ သူေတြ၊ သူ႔တာ၀န္အရ သူလုပ္တာကေတာ့ ပိုျပီးေတာ့ မ်ားေတာ့မွာေပါ့ဗ်ာ။
က်ေနာ္ကေတာ့ အျပစ္မတင္ပါဘူး။ သူတို႔တာ၀န္ သူတို႔လုပ္ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ လုပ္ပံု ေျပာပါတယ္။ အခုက်ေတာ့ ဟုိလူက ၀ိုင္းၾကည့္၊ ဒီလူက ၀ိုင္းၾကည့္နဲ႔ေပါ့။ တခုေပါ့၊ က်ေနာ္တို႔ကို ၀ိုင္းျပီး ႐ိုက္လႊတ္ရင္လည္း ဒါကေတာ့ တမ်ိဳးေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေပမဲ့ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ေအာ္ၾကဟစ္ၾကနဲ႔ဆိုရင္ေတာ့ သူတို႔ရဲ႕တာ၀န္ေပ့ါ။ သူတို႔ကို မေက်နပ္လို႔ ဆူပူရင္ ဒါက က်ေနာ္တို႔ လႈံ႕ေဆာ္တာ မဟုတ္ဘူး။
ေမး။ ။ ဘဘ အခု သြားတာမွာ အန္အယ္လ္ဒီကေန ထြက္ထားတဲ့ လူငယ္ေတြလည္း ပါတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဒီထြက္ထားတဲ့ လူငယ္ေတြကို ဘဘ ဘယ္လိုစုစည္းထားလဲ။ သူတို႔အေပၚ ထားရွိတဲ့ ဘဘ ရဲ႕ သေဘာထားက ဘယ္လိုလဲဆိုတာ သိပါရေစရွင့္။
ေျဖ။ ။ အတြင္းက လူငယ္ေတြနဲ႔လည္း သြားတယ္။ ျမိဳ႕နယ္ဥကၠ႒ေတြနဲ႔လည္း သြားတယ္။ ဒီေန႔ဆို ျမိဳ႕နယ္ဥကၠ႒ တေယာက္ပါတယ္။ က်ေနာ္ေတာ့ အစံုသြားၾကည့္ေနတာပဲဗ်ာ။ ထြက္ထားတဲ့ လူငယ္ဆိုေတာ့ေပမယ့္လည္း က်ေနာ္ကေတာ့ ထြက္ထားတဲ့ လူငယ္လို႔ သေဘာမထားဘူး။ က်ေနာ္ကေတာ့ ဒါ အန္အယ္လ္ဒီအတြင္းမွာ ရွိေနတဲ့လူေတြပဲ။ ဒါေတြက က်ေနာ္က ဖက္ထားတဲ့ လူေတြ။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ က်ေနာ္က သူတို႔ ျပႆနာေတြကို မေျဖရွင္းေပးႏိုင္ဘူး။
မေပးႏိုင္ေတာ့ က်ေနာ္က ဖက္ထားတယ္။ မင္းတို႔ ဒီကေနထြက္ခ်င္တာလား ဆိုေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးတဲ့။ မဟုတ္ဘူးဆိုေတာ့ ငါေတာ့ မင္းတို႔ကို ဖက္ထားမယ္။ မင္းတို႔ဟာ ထြက္ထားတဲ့ လူေတြ ဘာေတြ ေျပာေျပာ မင္းတို႔ဟာ ထုတ္ထားတဲ့လူေတြ မဟုတ္ဘူး။ မင္းတို႔ကို ျပန္လည္ညီညြတ္ေရးလုပ္ရေအာင္ ငါ့မွာလည္း ႏိုင္ငံေရးၾသဇာ မရွိဘူး။ အင္အားလည္း မရွိဘူး။ သို႔ေသာ္ ငါထင္တယ္။ ငါမင္းတို႔ကို ပိုက္ေထြးထားတဲ့ အားပဲ ရွိတယ္။ အဲလိုလုပ္ရတဲ့ အေၾကာင္းက ဘာလဲဆိုေတာ့ ေဒၚစုလာရင္ ေျဖရွင္းၾကမယ္ေပါ့။ ဘာလို႔ဆိုေတာ့ ေဒၚစုက ႏိုင္ငံေရး ၾသဇာရွိတယ္။ အင္အားရွိတယ္။ အဲဒီ အခါက်ရင္ သူ႔ၾသဇာ။ သူ႔ႏိုင္ငံေရး အင္အားနဲ႔ သူတို႔ အခု ျဖစ္ေနတာေတြကို ေျဖရွင္းႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ က်ေနာ္ ထင္တယ္။ က်ေနာ္က ပိုက္ေထြးထားႏိုင္တယ္လို႔ က်ေနာ္ ယံုတယ္ေလ။
ေမး။ ။ ဒါဆိုရင္ ဘဘက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ျပန္လြတ္၊ မလြတ္ ဆိုတဲ့အေပၚ ဘယ္လို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ထားလို႔ပါလဲရွင့္။
ေျဖ။ ။ ဒါကေတာ့ ဟိုလူ လြတ္မယ္၊ ဒီလူ လြတ္မယ္လို႔ ႏိုင္ငံေရးေဗဒင္ေဟာတာက မေကာင္းဘူးခင္ဗ်။ အ႐ူးျဖစ္တတ္တယ္။ ႏိုင္ငံေရး ေဗဒင္ေဟာရင္ မွားတာပဲ မ်ားတယ္။ ျဖစ္ႏိုင္ေခ်က သူတို႔အစိုးအရရဲ႕ အေျခအေနနဲ႔ကေရာ၊ ကမၻာက ဖိအားေပးတာနဲ႔ကေရာ လြတ္ႏိုင္တဲ့ အေနအထားေပါ့ဗ်ာ။ ဒါကတေၾကာင္း။ ေနာက္တခုကေတာ့ ဦးေန၀င္းသမီး ေဒၚစႏၵာ၀င္း ျပန္လြတ္လာတာေတြ၊ ေနာက္ ဦးအုန္းၾကိဳင္လို ပုဂိၢဳလ္မ်ိဳးကို ျပန္လႊတ္လိုက္တာမ်ိဳး။ ေထာင္ခ်ဖို႔ ဖမ္းတာပဲဗ်ာ။ ေထာင္မက်ဘဲ ျပန္လြတ္လာတယ္ဆိုတာ ရွားတယ္ေလ။ အဲဒီ အျပင္ကို ေဒၚစုန႔ဲပတ္သက္ျပီး သူတို႔ေျပာတဲ့စကားက ေရွ႕ေနက အယူခံတင္ေတာ့ သူတို႔က ေတြ႔ခြင့္ေပးတယ္ဆို ေပးတယ္၊ မေပးဘူးဆို မေပးဘူးေျပာရင္ ျပီးျပီ။ အခုက သူတို႔က အစိုးရအဖြဲ႕က ကိုင္တြယ္ေနပါတယ္လို႔ ေျပာျခင္းအားျဖင့္ ဒါက ရွင္းရွင္းေလးပဲ။ လႊတ္ဖို႔ ကိုင္တြယ္တာလည္း ျဖစ္မယ္။ မလႊတ္ဖို႔ စဥ္းစားတာလည္း ျဖစ္မယ္ေပါ့။ ဘာပဲေျပာေျပာ အေကာင္းဘက္ကပဲ စဥ္းစားၾကည့္တာေပါ့။ မွားရင္လည္း မတတ္ႏိုင္ဘူးေပါ့ဗ်ာ။
ေမး။ ။ ဒီမိုကေရစီေရး လႈပ္ရွားေနတဲ့ သူေတြကို ဘဘ အေနနဲ႔ ဘာမ်ား ေျပာခ်င္ပါလဲရွင္။
ေျဖ။ ။ က်ေနာ္ကေတာ့ အားလံုး ညီညီညႊတ္ညႊတ္ လုပ္ေစခ်င္ပါတယ္။ အသံညီရမယ္ေပါ့ဗ်ာ။ လုပ္ေနတဲ့သူေတြ အားလံုး တေယာက္တေပါက္ မဟုတ္ဘဲ တသံထဲ ထြက္မယ္၊ အလုပ္ညီမယ္ဆိုရင္ ေကာင္းတာေပါ့ဗ်ာ။ အခုက အသံ မညီႏိုင္ေသးေတာ့ ျပႆနာေတြ ရွိတာေပါ့ဗ်ာ။ ဒါက ဒီစစ္အစိုးရကလည္း ဒီလိုျဖစ္ေအာင္ လမ္းေၾကာင္းေတြ ခ်ေနတာဗ်။ အကြဲအၿပဲေတြကို လိုက္ဖန္တီး မ်ဳိးေစ့လိုက္ခ်ေနတာဗ်။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္ ေျပာခ်င္တာက အားလံုးေပါ့ဗ်ာ၊ ျပည္တြင္းျပည္ပက အဖြဲ႔ေတြ အားလံုးကို ေျပာခ်င္တာက က်ေနာ္တို႔ အသံညီညီနဲ႔ လုပ္ၾကရေအာင္လို႔ပါ။
Tuesday, December 23, 2008
က်န္းမာေရးဆိုးရြားသည့္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ၃ ဦး ေထာင္ေဆး႐ံုတက္ေရာက္ေနရ၊
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ အင္းစိန္ေထာင္အတြင္းရွိ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ၃ ဦးသည္ က်န္းမာေရး အေျခအေန ဆုိးရြားေနသျဖင့္ ယခုအခါ ေထာင္ေဆး႐ံုတြင္ တက္ေရာက္ကုသေနရသည္။
နာဂစ္မုန္တုိင္းသင့္ ဒုကၡသည္မ်ားအား ကူညီေစာင့္ေရွာက္သူ မယဥ္ယဥ္၀ိုင္း ေခၚ ဆည္းဆာ (လႈိင္ၿမိဳ႕နယ္)၊ အန္အယ္ဒီ အဖဲြ႔၀င္ ဦးတင္ယု (လႈိင္သာယာၿမိဳ႕နယ္) ႏွင့္ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ ေက်ာင္းသားမ်ားအဖဲြ႔မွ ကိုကိုၾကီး (စမ္းေခ်ာင္းၿမိဳ႕နယ္) ၏ က်န္းမာေရး အေျခအေနသည္ တေန႔ထက္တေန႔ ပိုမို ဆိုးရြားလာသည့္အတြက္ အင္းစိန္ေထာင္တြင္းရွိ ေဆး႐ံုတြင္ ကုသေနရျခင္း ျဖစ္သည္။
"မယဥ္ယဥ္၀ိုင္းက လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ လက စျဖစ္ေနတယ္။ အစာအိမ္က နဂိုကတည္းကရွိေတာ့ က်န္ခဲ့တဲ့ ၂ လ ေလာက္ကစၿပီး ဆန္ျပဳပ္ပဲ ေသာက္ေနရတယ္။ ထမင္းမစားဘူး။ ေပါင္မုန္႔ေလး၊ ဘီစကစ္ေလးပဲ စားေနတာ။ က်န္ခဲ့တဲ့ တပတ္က အန္ေတာ့ ေသြးပါတယ္" ဟု ေျပာသည္။
သူက ဆက္ၿပီး "အရင္တုန္းကလည္း ဆန္ျပဳပ္ေသာက္ေပမယ့္ ၂ လ အတြင္းမွာ နည္းနည္းခ်င္း အန္တယ္။ အခုလို မျဖစ္ဘူး။ သူ႔ဆီမွာ အမ်ဳိးသမီးေရာဂါ ရွိတယ္။ ခြဲစိတ္ဖို႔ ဘာညာလည္း ရွိတယ္။ ဒီအပတ္ သူ႔အမနဲ႔ ေတြ႔ေတာ့ အျပင္ကို ထုတ္ၿပီး ေဆးကုသခြင့္ရေအာင္ အထက္ကို စာတင္မယ္လို႔ သိထားတယ္။ ေလာေလာဆယ္ မတင္ရေသးဘူး" ဟု ေျပာသည္။
မယဥ္ယဥ္၀ိုင္းသည္ ယခုႏွစ္ ေမလဆန္းက နာဂစ္မုန္တိုင္း တိုက္ၿပီးေနာက္ ဒုကၡသည္မ်ားကို ကူညီမူ ့ျဖင့္ ဇြန္လ ၁၂ ရက္ေန႔တြင္ ဖမ္းဆီးျခင္းခံခဲ့ရသည္။
ေရႊ၀ါေရာင္ လႈပ္ရွားမႈတြင္ ပါ၀င္ခဲ့သျဖင့္ ဖမ္းဆီးခံရသူ လႈိင္သာယာ အန္အယ္ဒီအဖြဲ႔၀င္ ဦးတင္ယုကို ၿပီးခဲ့သည့္လ ၁၃ ရက္ေန႔တြင္ အင္းစိန္ေထာင္တြင္း တံခါးပိတ္ တရားခြင္က ေထာင္ဒဏ္ ၇ ႏွစ္ခဲြ ခ်မွတ္ခဲ့ကာ ယခုအခါ သူသည္ အ႐ိုးက်ီးေပါင္းတက္ ေရာဂါေၾကာင့္ ေထာင္ေဆး႐ံုတြင္ ကုသေနရသည္။
"ဦးတင္ယုက အ႐ိုးက်ီးေပါင္းတက္ ေရာဂါနဲ႔ ေျခေထာက္ကို ဂဲ စြဲေနရတယ္။ ေထာင္ေဆး႐ံုကို သူ႔အေဆာင္ကေန သြားတယ္။ ေျခေတာက္ကို ဂဲ စြဲရတာက အခ်ိန္ပိုင္းနဲ႔ ကုသေနတယ္" ဟု ေျပာသည္။
သူက ဆက္ၿပီး "ဦးတင္ယုလိုပဲ ၈၈ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္တဦး စမ္းေခ်ာင္း ကိုကိုၾကီးလည္း ဂဲ စြဲေနရတယ္။ သူ႔က်ေတာ့ အခ်ိန္ပိုင္းနဲ႔ မဟုတ္ဘူး။ အၿမဲတမ္း ဂဲ စြဲဖို႔ အင္းစိန္ေထာင္ ေဆး႐ံုကို ေရာက္ေနၿပီ။ ဘာေရာဂါမွန္း မသိရေသးဘူး" ဟု ေျပာသည္။
Monday, December 22, 2008
ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကုိသက္ေဇာ္ ေမာ္လျမိဳင္ေထာင္၌ အစာငတ္ခံဆႏၵျပ ၊
၈၈ မ်ဳိးဆက္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကိုသက္ေဇာ္သည္ ေမာ္လၿမိဳင္ေထာင္တြင္း၌ အာဏာပိုင္မ်ားက သူ႔ကို သံေျခက်င္းခတ္ထားသည့္အတြက္ မေက်နပ္သျဖင့္ အစာငတ္ခံ ဆႏၵျပသည္မွာ ၄ ရက္ရွိေနၿပီျဖစ္သည္။
"ေမာ္လၿမိဳင္ေထာင္မွာ ေရာက္ေနတဲ့ ကိုသက္ေဇာ္ အစာငတ္ခံ ဆႏၵျပေနတယ္လို႔ သိရတယ္။ ေထာင္အာဏာပိုင္ေတြကို မေက်နပ္လို႔ ဆႏၵျပေနတယ္လို႔ ၾကားတယ္။ အေၾကာင္းစံုကိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ တိတိ္က်က် မသိရေသးပါဘူး" ဟု အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီအဖဲြ႔အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ေျပာခြင့္ရပုဂၢဳိလ္ ဦးဥာဏ္၀င္းကေျပာသည္။
သူက ဆက္ၿပီး ''ဒီဇင္ဘာလ ၁၉ ရက္ေန႔က စျပတယ္လို႔ ၾကားတယ္။ သူ႔အေဖက ၂ ႀကိမ္ ေတြ႔ခဲ့ၿပီးၿပီ။ က်ေနာ္ သူနဲ႔ ေတြ႔လို႔ ေမးၾကည့္ေတာ့၊ လာမယ့္ စေနေန႔မွာ ထပ္ေတြ႔ဖို႔ ႀကိဳးစားေနတယ္" ဟု ေျပာသည္။
ေလာင္စာဆီေစ်းႏႈန္း က်ဆင္းေရး ဆႏၵျပမႈႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ၿပီးခဲ့သည့္နွစ္ ၾသဂုတ္အတြင္းက ကိုသက္ေဇာ္ အပါအ၀င္ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ၁၃ ဦး စတင္ဖမ္းဆီးခံခဲ့ရသည္။
ယခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာလ ၁၁ ရက္ေန႔တြင္ အင္းစိန္ သီးသန္႔တရားရံုးက ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ၃၅ ဦးအား ေထာင္ဒဏ္ ၆၅ ႏွစ္ ျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္ခဲ့ျပီး နယ္စြန္နယ္ဖ်ား ေဒသမ်ားရွိ အက်ဥ္းေထာင္သို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့ရာတြင္ ကိုသက္ေဇာ္သည္ ေမာ္လၿမိဳင္ေထာင္သို႔ ေျပာင္းေရႊ ့ျခင္းခံခဲ့ရသည္။
နာဂစ္မုန္တိုင္းကူညီေရး ျပဳလုပ္ခဲ့သူ မယဥ္ယဥ္၀ိုင္း အင္းစိန္ေထာင္တြင္း၌ က်န္းမာေရး ဆုိ၀ါး၊
စစ္အစိုးရက ဖမ္းဆီး ထားသည့္ နာဂစ္ ဒုကၡသည္မ်ား ကူညီ ကယ္ဆယ္ေရး ျပဳလုပ္ခဲ့သူ မယဥ္ယဥ္၀ိုင္းသည္ အက်ဥ္းေထာင္ အတြင္း၌ က်န္းမာေရး ဆုိး၀ါးေနၿပီး ေဆး၀ါးကုသမႈ
လုံေလာက္စြာ ခံယူခြင့္ မရေၾကာင္းသိရသည္။
မယဥ္ယဥ္၀ိုင္းသည္ ေထာင္တြင္း၌ ေသြးအံျခင္း၊ အစာအိမ္ေရာဂါျဖစ္ျခင္း စသည့္ ေ၀ဒနာမ်ား ခံစားေနရၿပီး ဆန္ျပဳတ္ေသာက္ေနရသည္မွာ ၂ လခန္႔ရွိၿပီျဖစ္သည္၊
“ဒီေန႔ သူ႔အစ္မ လာေတာ့ ေျပာတယ္၊ ေထာင္ထဲမွာ ဆန္ျပဳတ္ပဲ ေသာက္ေနရတာ ၂ လေလာက္ရွိၿပီ၊ အဲဒါ က်န္ခဲ့တဲ့ တပတ္က အံတာ ေသြးပါတယ္၊ သူ႔က်န္းမာေရး အေျခအေနက အမ်ိဳးသမီး ေရာဂါလည္း ရွိေတာ့ ၊ သူ႔ကို အျပင္ေဆး႐ုံျပရမွာကို ေထာင္ေဆး႐ုံမွာပဲ ျပေနရတယ္၊ ေလာေလာဆယ္ ေထာင္က လမ္းေၾကာင္း ေတာင္းထားလို႔တဲ့၊ ေနာက္မွပဲ ျပေပးမယ္တဲ့၊ အင္းစိန္ေထာင္မွာပဲ”ေျပာသည္။
မယဥ္ယဥ္၀ိုင္းသည္ နာဂစ္မုန္တိုင္း တိုက္ခတ္ၿပီးေနာက္ ဇြန္လအတြင္းက ထင္ရွားသည့္ လူရႊင္ေတာ္ ဇာဂနာ အပါအ၀င္ တျခားေသာ မုန္တိုင္းဒုကၡသည္မ်ားကို ကူညီကယ္ဆယ္ေရး လုပ္ေနသူမ်ားႏွင့္အတူ အာဏာပိုင္မ်ား ၏ ဖမ္းဆီးအေရးယူမႈကို ခံခဲ့ရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းသိရသည္။
Sunday, December 21, 2008
International Migrant Day in Thailand
၂၀၀၈ ခုႏွစ္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ေရႊ ့ေျပာင္းအလုပ္သမားေန ့အခမ္းအနားအား ထိုင္းျမန္မာနယ္စပ္တြင္ ျပဳလုပ္ရာ
ေရႊ ့ေျပာင္းျမန္မာအလုပ္သမားမ်ား၊ အလုပ္သမားေရးရာအဖဲြ ့အစည္းမ်ား၊ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားႏွင့္ ထိုင္းအလုပ္သမားေရးရာဌာနမ်ားမွ စုေပါင္းျပဳလုပ္ခဲ့ပါသည္၊
အခမ္းအနားတြင္ ဥာဏ္စမ္းပေဟဌိ၊ က်ပန္းစကားေျပာျပိဳင္ပဲြ၊အလုပ္သမားမ်ား၏လုပ္ငန္းဆိုင္ရာအေတြ ့အၾကံဳမ်ား၊ အလုပ္သမားမ်ား၏ေဖ်ာ္ေျဖမူ ့မ်ား၊ စုေပါင္းေသြးလွ်ဴျခင္းအစီအစဥ္မ်ားျဖင့္ ျပဳလုပ္ခဲ့ပါသည္၊
Type rest of the post here
Friday, December 19, 2008
သင္သာ ျမန္မာ ျပည္ရဲ ႔ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ျဖစ္ခဲ့မည္ဆိုလ်င္
မင္းတုန္းမင္းၾကီး က မႏၱေလး နန္းေတာ္ၾကီး ကို ေဆာက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ
အေမရိကန္နိင္ငံမွာ နယူးေယာက္ျမိဳ ့မွာ ေမစီ ကုန္တိုက္ၾကီး ( ပံုမွာျမင္ရတဲ့ကုန္တိုက္) ကိုစတင္ဖြင့္လွစ္ ေနပါျပီ။ Customer ေတြ မ်ားမ်ားရေအာင္ မဟာဗ်ဴဟာေတြေရးဆြဲေနျပီ။ ဒါဆိုရင္ သန္းေရြ က ၾကပ္ေျပး ေနျပည္ေတာ္ကို ေဆာက္ေနခ်ိန္မွာ အေမရိကန္ေတြ ဘာလုပ္ေနမယ္လို႔ သင္ထင္ပါသလဲ။ အေျဖကေတာ့ စၾကၤာ၀႒ာမွာ ကမၻာနဲ႔ တူတဲ့ျဂိုလ္တခုကို အသည္းအသန္ရွာ ေနပါတယ္ ဆိုတာမေမ့ပါနဲ႔။
မင္းတုန္းမင္းလည္း အေနာက္နိင္ငံေတြကို အံတုဖို ့ၾကိဳးစားခဲ့တယ္။ ျပင္သစ္ကို ပညာေတာ္သင္ေစလြတ္တယ္။ ဆက္သြယ္ေရး၊ စာတိုက္နဲ ့ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးေတြကို ေခတ္မွီေအာင္လုပ္ခဲ့တယ္။ ယမ္းေထာင္းတူ မီးေသနပ္ကေန ေခတ္မွီက်ဥ္ထိုး ရိုင္ဖယ္ေသနပ္ကိုထုတ္လုပ္ဖို႔ ၾကိဳးစားခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ နိင္ငံျခားေရး ေပၚလစီ ကိုက်ြမ္းက်ြမ္းက်င္က်င္ မခ်မွတ္နိင္တဲ့အတြက္ တိုင္းျပည္ က်ြန္ဘ၀ေရာက္ခဲ့တယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ - အဂၤလိပ္က ေရလမ္းကပိတ္ထားတယ္။ ကုန္းတြင္းထြက္ေပါက္ၾကေတာ့ တရုပ္ဘုရင္ရဲ ့ဖိအားေပးတာခံရတယ္။ (ဒီအခ်ိန္က တရုပ္ျပည္ ဇီခ်ြန္နယ္ဖက္မွာ ပန္းေသး မူစလင္တရုပ္ေတြ ပုန္ကန္တယ္။ တရုပ္ဘုရင္က မူစလင္ေတြနဲ ့မဆက္ဆံဖို ့ဖိအားေပးတယ္။ ဒီေတာ့ မႏၱေလးက ကုန္သြယ္ေရးမလုပ္နိင္ဘူး။ သန္းေရြေခတ္မွာ
* ၁- အေမရိကန္က စီးပြားေရးပိတ္ဆို ့ထားတယ္။ ( လူအခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖါက္မႈေၾကာင့္ လို ့ဆိုတယ္။ )
* ၂- တရုပ္က အၾကပ္ကိုင္ထားတယ္။ (အေနာက္နိင္ငံဖက္ကို မယိမ္းယိုင္ရ၊ ျမန္မာျပည္ဟာ တရုပ္ျပည္ရဲ႔ ထြက္ေပါက္ လို႔သတ္မွတ္တယ္။ အေနာက္ကိုယိမ္းယင္ စစ္အစိုးရကို ဖယ္ရွားျပစ္မယ္။)
* ၃- သန္းေရြကလည္း ရုရွားကို ပညာေတာ္သင္ေတြေစလြတ္တယ္။ အဏုျမဴလက္နက္ပိုင္ဆိုင္ဖို႔ ၾကိဳးစားေနတယ္။
စာဖတ္သူ သာ ျမန္မာျပည္ရဲ ႔ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ျဖစ္ရင္ ဘယ္လိုနိင္ငံျခားေရးေပၚလစီကိုက်င့္သံုးမလဲ။ မင္းတုန္းမင္းနဲ႔ ့သန္းေရြတို ့ရဲ ့ ၾကားေန ဒါေပမဲ့ တရုတ္ဖက္ယိမ္းေပၚလစီ - Neutral But leaning toward China - ကို ဆက္လက္က်င့္သံုးမလား အေနာက္နိင္ငံေတြနဲ ့ တရုပ္နိင္ငံၾကားမွာ Blance of Powr Policy ကိုက်င့္သံုမလား။ ဘာေၾကာင့္လဲ။
http://komoethee.blogspot.com
ေထာင္ေျပာင္း ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား ဥပေဒရပိုင္ခြင့္ဆုံးရႈံး
မႏၲေလး အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က ကိုေရႊေမာင္အပါအ၀င္ေလးဦးကို
မႏၲေလးမွာဖမ္း၊ အင္းစိန္မွာေထာင္ခ်ၿပီးတဲ့ေနာက္ ဖ်ာပံုေထာင္ကို ေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့ပါ
တယ္။ ဖ်ာပံုေထာင္ေရာက္သြားတဲ့ ကိုေရႊေမာင္ကို မၾကာေသးခင္ကမွ သြားေတြ႔
ခဲ့တဲ့ ဇနီးျဖစ္သူကို ကိုေက်ာ္ေက်ာ္သိန္းက ဆက္သြယ္ေမးျမန္းထားပါတယ္။
ကိုေရႊေမာင္ဟာ မႏၱေလးေထာင္ကေန ဒီႏွစ္ ဧၿပီလမွာ ရန္ကုန္၊ အင္းစိန္ေထာင္
ကိုေျပာင္း၊ အဲဒီမွာ ခုနစ္လၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာမွ ေထာင္ ၈ ႏွစ္ခ်ၿပီး အခုတခါဖ်ာပံု
ေထာင္ကို ေျပာင္းခံခဲ့ရတာပါ။ သူအပါအ၀င္ေလးဦးကို အင္းစိန္ေထာင္ကေန ဖ်ာပံု
ေထာင္ ေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့တဲ့ေန႔က တလမ္းလံုး ဘာမွမစားရဘဲ သြားခဲ့ရတယ္လို႔ သူ႔ရဲ႕
ဇနီးျဖစ္သူ မသန္းသန္း၀င္းက ေျပာျပပါတယ္။
“အင္းစိန္ေထာင္ကေန ဖ်ာပံုေထာင္ကို ၁ ရက္ေန႔ကေန သေဘၤာနဲ႔ ည သူတို႔ေခၚ
သြားတယ္တဲ့။ ဟုိမွာ ဖ်ာပံုေထာင္ကို ၂ ရက္ေန႔မွာ ေရာက္တယ္တဲ့။ လမ္းမွာ
သူတို႔ ဘာမွလည္း မစားရဘူးတဲ့။ ဒီအတိုင္း တင္လႊတ္လိုက္တာတဲ့။ သူတို႔ လံုၿခံဳ
ေရးနဲ႔ေပ့ါ။ လံုၿခံဳေရးေတြကိုလည္း ဘာမွမေကၽြးလိုက္ဘူးဆိုေတာ့ လံုၿခံဳေရးေတြက
လည္း ဘာမွ မတတ္ႏိုင္ဘူးတဲ့။”
ကိုေရႊေမာင္နဲ႔အတူ ဖ်ာပံုေထာင္ကို ေျပာင္းေရႊ႕ခံခဲ့ရသူေတြကေတာ့ ကိုေဇာ္၀င္း၊
ကုိ၀ဏၰေအာင္နဲ႔ ဦးပဥၨင္း ဦးသုမန၊ လူအမည္ ဦးမင္းသက္တုိ႔ျဖစ္ပါတယ္။ အဖမ္း
ခံရၿပီးကတည္းက ေထာင္သာက်သြား၊ ေထာင္သံုးခုသာ ေျပာင္းသြားတယ္၊
ကိုေရႊေမာင္ကို ဘာပုဒ္မနဲ႔ေထာင္ခ်တယ္၊ သူက်ဴးလြန္တဲ့အျပစ္က ဘာေတြ
ဆိုတာကို ကာယကံရွင္ ဇနီးသည္အေနနဲ႔ တရား၀င္၀င္ တိတိက်က် ဘာမွမသိရ
ဘူးလို႔ မသန္းသန္း၀င္းက ေျပာပါတယ္။
“ခုခ်ိန္ထိ က်မတို႔ကို စာရြက္လည္း ထုတ္မေပးေသးဘူး။ သူ႔ကိုေတာ့ ပုဒ္မ (၅၀၅)
လို႔ေတာ့ က်မၾကားတာပဲ။ ပုဒ္မ (၅၀၅) က သံုးမႈတဲ့။ ပုဒ္မ (၃၄၅) လား ဘာလဲ
မသိဘူး။ သံဃာကို အၾကည္ညိဳပ်က္ေစမႈဆိုၿပီး အဲဒါက တမႈတဲ့။ သူတို႔ကို
ေလးမႈနဲ႔ ေထာင္ ၈ ႏွစ္ခ်တယ္တဲ့။ က်မ အဲဒီလိုပဲသိရတယ္။ က်မ အခု သူတို႔ အဲဒီ
အမႈရဲ႕ စာရြက္ေတြ သြားထုတ္ေတာ့လည္း မရေသးဘူး။ အဲဒီလိုပဲ ေျဖလိုက္တာ
ေထာင္က။ တရားဥပေဒအရ က်မတို႔မွာ ဘာမွ ခုခံခြင့္မရွိတာကို က်မရင္ထဲမွာ
ခံစားရတာေပါ့ေနာ္။ ဘာမွ ခုခံခြင့္လည္းမရွိဘူး။ က်မတို႔ဘက္က ေရွ႕ေနထားခြင့္
လည္း က်မတုိ႔မွာ မရလိုက္ဘူးေလ။ ဒီအတိုင္းပဲ တရားမဲ့ႀကီးကို ေထာင္ခ်လိုက္
တာပဲ။ ၿပီးေတာ့ ကိုေရႊေမာင္နဲ႔ပါသြားတဲ့ ပိုက္ဆံေတြလည္း က်မ ျပန္မရဘူး။ အဲဒါ
ေတြကိုပါ သူတို႔ ခုခ်ိန္ထိ ယူထားတာပဲ။”
မႏၲေလးကေန ဖ်ာပံုကိုသြားမယ္ဆိုရင္ အရင္ဆံုး ရန္ကုန္ကိုသြား၊ အဲဒီကေနမွ ကား
ႏွစ္ဆင့္ထပ္စီးၿပီး ဖ်ာပံုေထာင္ထိအေရာက္ စုစုေပါင္း မိုင္ ၅၀၀ ေက်ာ္ခရီးကို သြား
ရတာပါ။ ဒါေပမယ့္လည္း မသန္းသန္း၀င္းကေတာ့ ခင္ပြန္းျဖစ္သူကို ဘယ္လို
အေျခအေနမ်ဳိးမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေရာက္ေအာင္ သြားေတြ႔ေနမွာပါလို႔ ေျပာပါတယ္။
“ႀကိဳးစားရမွာေပါ့။ ကိုယ့္ေယာက္်ားတေယာက္ ဘယ္လိုပဲ ျပန္ၿပီးေတာ့ လႊတ္ပဲ
ေပးေပး၊ ျပန္မလႊတ္ဘဲနဲ႔ပဲ ထားထား က်မကေတာ့ ႀကိဳးစားၿပီး သြားေတြ႔ရမွာပဲ
သူ႔ကို၊ သူကေတာ့ ဘာမွမေျပာပါဘူး။ ငါ့မိန္းမတဲ့။ လာရတာ ေတာ္ေတာ္ေ၀းတယ္
တဲ့။ ကေလးေလးနဲ႔ လာရတာဆိုေတာ့ စိတ္မေကာင္းဘူးတဲ့။ အရင္လို တလ
တေခါက္ မလာပါနဲ႔တဲ့။ ကေလးကိုလည္း သနားလို႔ပါတဲ့။ ကေလး ငယ္ငယ္ေလး
နဲ႔ဆိုေတာ့။ ႏွစ္လေနမွ တေခါက္ေလာက္လာခဲ့ပါတဲ့။ သူကေတာ့ အဲဒီလို ေျပာတာ
ေပါ့။ က်မ သူ႔ကို စိတ္မခ်ဘူးေပါ့ေနာ္။ မတတ္ႏိုင္ဘူးေပါ့။ တလတေခါက္ေလာက္
သြားႏိုင္ေအာင္ က်မ ႀကိဳးစားရမွာေပါ့။”
ဖ်ာပံုေထာင္ကို ေျပာင္းေရႊ႕ခံလိုက္ရတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ကိုေရႊေမာင္ရဲ႕ဇနီး
ျဖစ္သူ မသန္းသန္း၀င္း ေျပာသြားတာပါ။
ကုိေရႊေမာင္တုိ႔ကို ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ေရႊ၀ါေရာင္လႈပ္ရွားမႈအၿပီး ဖမ္းဆီး
ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီကာလေတြက ဖမ္းဆီးထားခဲ့သူေတြကို ၿပီးခဲ့တဲ့သီတင္းပတ္
ေတြအတြင္း ေထာင္ဒဏ္ႏွစ္ရွည္ေတြခ်၊ မိသားစုနဲ႔ ေ၀းလံတဲ့ေထာင္ေတြကို
ေျပာင္း လုပ္ခဲ့တဲ့ထဲမွာ ကိုေရႊေမာင္တို႔လည္း အပါအ၀င္ပါ။
အဲဒီလို ေထာင္ခ် ေထာင္ေျပာင္းတာေတြ မလုပ္ဖို႔၊ လက္ရွိ ဖမ္းထားၿပီးသားလူေတြ
ကိုလည္း ျပန္လႊတ္ဖို႔ ၀ိုင္း၀န္းေတာင္းဆိုေနၾကေပမယ့္ ျမန္မာစစ္အစိုးရကေတာ့
ဆက္ၿပီး အန္တုေနဆဲပါ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ျမန္မာႏုိင္ငံက ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသား
ေတြ ျပန္လြတ္လာဖို႔ရာဟာ ကုလသမဂၢလံုျခံဳေရးေကာင္စီက အေရးယူလုပ္
ေဆာင္မွရမယ္လို႔ သံုးသပ္ေျပာဆုိတာေတြလည္း ထြက္ေပၚေနေၾကာင္းပါ။
ေရြ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးတြင္ ဦးေဆာင္ပါ၀င္ခဲ့သူ ေနာက္ဆံုးႏွစ္ေက်ာင္းသူ မဟန္နီဦးအား လာရွဳိးေထာင္ေျပာင္း၊
ေနာက္ဆုံးႏွစ္ဥပေဒေက်ာင္းသူ မဟန္နီဦးအား ရန္ကုန္အင္းစိန္ေထာင္မွ လား႐ႈိးေထာင္သုိ႔ နုိ၀င္ဘာ (၂၄) ရက္တြင္ ေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
မဟန္နီဦးအား အာဏာပုိင္မ်ားက အသင္းအဖြဲ ့ပုဒ္မ(၆)၊ ၅၀၅/ခ စသည့္ပုဒ္မမ်ားျဖင့္ ေထာင္ဒဏ္ (၉) ႏွစ္ခြဲခ်မွတ္ခဲ့ၿပီး လား႐ႈိးေထာင္သုိ႔ေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ လား႐ႈိးေထာင္တြင္ ေဒါပုံၿမိဳ႕နယ္မွ ကုိအုံးေဂ်ာ္၊ ကုိထြန္းျမင့္ထြန္း၊ ကုိမင္းေဇယ်၊ ကုိျမင့္ဟန္၊ မဂၢင္ဆရာေတာ္တုိ႔လည္း ရွိသည္။
မဟန္နီဦးအား စစ္အာဏာပုိင္မ်ားက ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္ စက္တင္ဘာအေရးအခင္းအၿပီးတြင္ ဖမ္းဆီးခဲ့ၿပီး သူမႏွင့္အတူ ကုိစည္သူေမာင္ကုိလည္း ဖမ္းဆီးခဲ့ကာ ျပစ္ဒဏ္မ်ားခ်မွတ္ျခင္းခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
ေနာက္ဆုံးႏွစ္ဥပေဒေက်ာင္းသူ မဟန္နီဦးသည္ စက္တင္ဘာ လူထုခ်ီတက္လမ္းေလွ်ာက္ဆႏၵျပပြဲတြင္ တက္ႂကြစြာပါ၀င္လႈပ္ရွားခဲ့သူတဦးလည္းျဖစ္သည္။
“ေထာင္၀င္စာေတြ ့စဥ္ကလည္း က်ေနာ္တုိ႔ကုိ (၁၅) မိနစ္ေလာက္ပဲ ေတြ႕ခြင့္ေပးတာပါ။
ေနာက္ရက္က်ေတာ့ စကားေတာင္ေျပာခြင့္မေပးေတာ့ဘူးလုိ႔ေတာင္ေျပာတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တုိ႔က အတင္းေတာင္းဆုိေတာ့မွ စကားေျပာခြင့္ေပးပါတယ္။ က်ေနာ္စုိးရိမ္တာက က်ေနာ့္သမီးမွာ ေလးဘက္နာေရာဂါရွိတယ္။ အခုေရာက္ေနတဲ့ေထာင္ကလည္း ရွမ္းျပည္နယ္ဆုိေတာ့ အေအးကေတာ့ သိတဲ့အတုိင္းပဲ။ က်န္းမာေရးအတြက္ အရမ္းကုိစုိးရိမ္ပါတယ္။ ခရီးကလည္း အရမ္းကုိေ၀းကြာေနၿပီး တကယ္လုိ႔ သမီးတခုခုျဖစ္ရင္ေတာင္ က်ေနာ္တုိ႔အခ်ိန္မီ သိဖုိ႔ဆုိတာ မလြယ္ကူပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္လည္း သမီးရဲ႕ က်န္းမာေရးအတြက္ အရမ္းကုိစုိးရိမ္မိပါတယ္ဟု” မဟန္နီဦး၏ဖခင္ကေျပာၾကားသည္။
အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖဲြ ့ခ်ဳပ္ရံုးတြင္ လူငယ္ႏွင့္အနာဂတ္ ေဆြးေႏြးပြဲမွ ဦး၀င္းတင္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား
Type your summary here
အန္အယ္လ္ဒီေခါင္းေဆာင္ပုိင္းႏွင့္ ေအာက္ေျခအျပန္အလွန္နားလည္ေရး
အမ်ိဳးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္မ်ားႏွင့္တကြ လူငယ္အဖြဲ႕၀င္မ်ားခင္ဗ်ား။ က်ေနာ္ဟာ ဒီေဟာေျပာပြဲလုပ္မယ္လုိ႔ စီစဥ္ၿပီးကာမွ ေနထုိင္မေကာင္းတာကတေၾကာင္း၊ ေနာက္ၿပီးမ်က္စိလည္း ခြဲစိတ္မႈလုပ္ရေတာ့ ေဟာေျပာမႈနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ အဆင္မေျပတာေလးေတြရွိပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ ဘယ္လုိပဲရွိရွိ မူလရည္ရြယ္ခ်က္က ေဟာေျပာတာဆုိတဲ့ ပုံစံမ်ိဳးထက္ က်ေနာ္ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့သေဘာက က်ေနာ္တုိ႔ေတြ အဖြဲ႕ ခ်ဳပ္ေခါင္းေဆာင္ပုိင္းနဲ႔ ေအာက္ေျခအဖြဲ႕အစည္းအဆင့္ဆင့္က ေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြကုိ အထူးသျဖင့္ေတာ့ လူငယ္ေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ လူငယ္ေတြနဲ႔အျပန္အလွန္ ေဆြးေႏြးျခင္း၊ တုိင္ပင္ျခင္း တေယာက္သေဘာတေယာက္စဥ္းစားႏုိင္တဲ့သူေတြျဖစ္ေအာင္ လုပ္ခ်င္တဲ့သေဘာပါ။ အဲဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္က ေဟာေျပာပြဲဆုိတဲ့ ပုံစံထက္ ေဆြးေႏြးပြဲဆုိတဲ့ပုံစံမ်ိဳး ပုိမေကာင္းဘူးလားလုိ႔ လူငယ္ေတြကုိ ေမးျမန္းၾကည့္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ္ေမးျမန္းတဲ့အခါက်ေတာ့ သူတ္ုိ႔ကလည္း သူတုိ႔လုပ္ခ်င္တဲ့အစီအစဥ္ေတြ အမ်ားႀကီးကုိ ေျပာျပပါတယ္။
အဲေတာ့ က်ေနာ္ေျပာခ်င္တဲ့သေဘာက ေဟာေျပာပြဲဆုိတဲ့သေဘာမ်ိဳးကုိ က်ေနာ္တုိ႔ပညာရွင္ေတြက ေဟာ ေျပာတဲ့အပုိင္းေပါ့။ ေဆြးေႏြးပြဲဆုိတာကေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ ကုိယ့္အခ်င္းခ်င္း တေယာက္နဲ႔တေယာက္ သေဘာေပါက္ေအာင္၊ စကားေပါက္ေအာင္လုပ္ဖုိ႔ အေရးႀကီးတယ္လုိ႔ထင္တဲ့အတြက္ ေဆြးေႏြးပြဲပုံစံမ်ိဳးလုပ္ခ်င္ တာပါ။ အားလုံးေဆြးေႏြးၿပီးတဲ့အခါက်ေတာ့ ေဟာေျပာပြဲပုံစံနဲ႔တပုိင္း ေဆြးေႏြးပြဲပုံစံနဲ႔ကတပုိင္း ႏွစ္ပုိင္းနဲ႔ လုပ္မယ္လုိ႔ ဆုံးျဖတ္ခဲ့ၾကပါတယ္။
ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး လူႀကီးေတြကုိလည္း အသက္အရြယ္ႀကီးရင့္မႈကတပုိင္း၊ မအားမလပ္ျဖစ္တာကတပုိင္းနဲ႔ ရွိေနတာသိပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္လည္း အားလပ္တဲ့အခ်ိန္ေလးမွာ ပါ၀င္ၿပီးေဆြးေႏြးေပးဖုိ႔ကုိ ဖိတ္ေခၚထားပါတယ္။ ဒီလုိလုပ္ခ်င္းအားျဖင့္ လူႀကီးေတြရဲ႕အသိအျမင္ေတြကုိ လူငယ္ေတြ သိျမင္ခြင့္ရမွာျဖစ္သလုိ တခါလူငယ္ေတြရဲ႕ ေမးခြန္းေတြကို ေလ့လာၾကည့္ရင္းနဲ႔ လူငယ္ေတြ ဘယ္လုိစဥ္းစားေနတယ္၊ ဘယ္ဘက္ကုိ မ်က္ႏွာမူေနတယ္ဆုိတာကုိ လူႀကီးေတြ သိရွိႏုိင္ပါတယ္။
စည္း႐ုံးသူမရွိဘဲေခါင္းေဆာင္၍ မရ
အဲဒီေတာ့ လူႀကီးေတြ သိပ္ၿပီးပင္ပင္ပန္းပန္းမျဖစ္ေအာင္ ေဟာေျပာပြဲဆုိတဲ့ပုံစံမ်ိဳးထက္ ေဆြးေႏြးပြဲဆုိတဲ့ပုံစံမ်ိဳး လုပ္သြားရင္ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးလုပ္ခ်င္ပါတယ္။ ဒါလည္း က်ေနာ္ဘာပဲေျပာေျပာ ေဟာေျပာပြဲလုိ႔ပဲ ေျပာေျပာ၊ ေဆြးေႏြးပြဲလုိ႔ပဲေျပာေျပာ ႏုိင္ငံေရးအဖြဲ႕အစည္းတခုမွာ လႈပ္ရွွားမႈဆုိတာ အေရး ႀကီးပါတယ္။ သက္၀င္ေနရမယ္လႈပ္ရွားေနရမယ္။ ဒီလုိမွသာလွ်င္ က်ေနာ္တုိ႔ နုိင္ငံေရးလုပ္လုိ႔ရမယ္။ ႏုိင္ငံေရးအဖြဲ႕တခုဟာ လူထုကုိ စည္း႐ုံးနုိင္ရမယ္၊ လူထုကုိေခါင္းေဆာင္ႏုိင္ရမယ္။ ေခါင္း ေဆာင္တယ္ဆုိတာလည္း စည္း႐ုံးသူမရွိဘဲ ေခါင္းေဆာင္ေနလုိ႔ မရဘူး။ ဆုိင္းဘုတ္တင္ထား႐ုံနဲ႔ လည္း ေခါင္းေဆာင္လုိ႔ မရဘူး၊ အၿမဲတမ္း လႈပ္ရွားေနရမယ္။ အဲဒီေတာ့ ဒီဟာက က်ေနာ္တုိ႔ ေဆြးေႏြးၾကတယ္။ ေျပာၾကတယ္ဆုိတဲ့ဟာက လႈပ္ရွားမႈတခုပဲျဖစ္ပါတယ္။
အခုေဟာေျပာပြဲမွာ လူငယ္နဲ႔ အနာဂတ္ဆုိတဲ့ေခါင္းစဥ္ကုိ ေပးထားပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔ ဒီေခါင္းစဥ္ကုိ ေပးထားတာလဲဆုိေတာ့ လူငယ္ေတြသည္သာ အနာဂတ္ကုိပုိင္ဆုိင္တဲ့ အင္အားစုေတြျဖစ္ပါတယ္ဆုိတာကုိ
သ္ိျမင္ၿပီးေတာ့မွာ ဒီကိစၥကုိေျပာတာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ လူငယ္နဲ႔အနာဂတ္ဆုိတာကုိ ေျပာတဲ့အခါမွာ ဘယ္ကေနစၿပီး ေျပာခ်င္လည္းဆုိေတာ့ ကမာၻနဲ႔ အနာဂတ္ဆုိတာေလးကုိ စၿပီးေျပာခ်င္ပါတယ္။
ကမာၻႀကီးရဲ႕အနာဂတ္မႈန္၀ါးေန
ကမၻာႀကီးရဲ႕ အနာဂတ္ကုိ က်ေနာ္ အက်ဥ္းေျပာရမယ္ဆုိရင္ ကမာၻႀကီးရဲ႕အနာဂတ္ဟာလည္း အေတာ့ကုိ စုိးရ္ိမ္စရာအေနအထားရွိေနပါတယ္။ ေျပာရမယ္ဆုိရင္ ကမာၻႀကီးရဲ႕လူဦးေရဟာ ေနာက္လာမယ့္ ႏွစ္ေတြအတြင္းမွာ ကမာၻႀကီးမွာ သန္းေပါင္း (၉,၀၀၀) ေလာက္ရွိလာမယ္။ အခုရွိေနတဲ့သန္းေပါင္း (၇,၀၀၀) မွာကုိေတာင္ ကမာၻႀကီးအေနနဲ႔က ေကၽြးဖုိ႔ေမြးဖုိ႔ အေတာ့ကုိ ခက္ေနတဲ့အေျခအေန ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒီသန္းေပါင္း (၇,၀၀၀)၊ (၈,၀၀၀)၊ (၉,၀၀၀) ဆုိတဲ့ဟာေတြဟာ အေရအတြက္သေဘာပဲလုိ႔ ေျပာရင္လည္း ေျပာလုိ႔ရပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ ရွိေနတာကုိး။ (၆,၀၀၀) ကေန (၇,၀၀၀) ျဖစ္ေနတာကုိး။ သုိ႔ေသာ္လည္း ဒီျပႆနာကုိ က်ေနာ္တုိ႔စဥ္းစားတဲ့အခါမွာ ေကၽြးဖုိ႔ေမြးဖုိ႔တင္ၿပီးတာမဟုတ္ဘူး။
လူဆုိတာက ထမင္းစား႐ုံနဲ႔လည္းၿပီးတာမဟုတ္ဘူး။ လူေပါင္းသန္း (၇,၀၀၀) ေလာက္ ျဖစ္လာတဲ့အခါမွာ ဘယ္လုိလုပ္ရမယ္လုိ႔ စဥ္းစားတဲ့သူေတြ သိပၸံပညာရွင္ေတြရွိပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ လူဆုိတာက လူျဖစ္လာရင္ ေနဖုိ႔ ထုိင္ဖုိ႔ အုိးအိမ္ေတြလုိလာမယ္။ လူေတြနဲ႔ပတ္သက္ေနတဲ့ကိစၥေတြကုိ ထည့္စဥ္းစားရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ေကာင္းၿပီ
ကမာၻႀကီးဟာ ဒီလုိလူေပါင္းသန္းေပါင္း (၉,၀၀၀) ဆုိတဲ့အေနအထားကုိ ေရာက္လာရင္ သူတုိ႔ေနထုိင္ အသက္ရွင္ဖုိ႔ တုိးၿပီးလုပ္လာၾကမယ္။ အဲဒီအခါ သယံဇာတေတြ ရွားပါးလာမယ္။ ဥပမာေရနံဆုိရင္ ရွားလုိ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ လုပ္ငန္းရွင္ႀကီးမ်ားက သုိေလွာင္လုိ႔ ျဖစ္ျဖစ္ လာမယ့္ႏွစ္ေပါင္း (၁၀၀) ေတာင္ခံပါ့မလားဆုိတဲ့ ျပႆနာေပၚလာတယ္။ အျခားျခားေသာသယံဇာတမ်ားလည္း ဒီလုိပဲ။ ရွားပါးျခင္း၊ ကုန္ခန္းျခင္းဆုိတာေတြ ရွိလာမွာျဖစ္တယ္။
အခုေျပာခဲ့သလုိ ကမာၻႀကီးရဲ႕အနာဂတ္ကုိ မွန္းဆခ်က္ေတြနဲ႔ သိပံၸပညာရွင္ေတြရဲ႕ ေတြ႕ရွိခ်က္ေတြဟာ စိတ္ပ်က္အားငယ္မႈမရွိဘူးလုိ႔ ဆုိေသာ္ျငားလည္း ကမာၻႀကီးရဲ႕ အနာဂတ္ဟာ မႈန္၀ါးလ်က္ရွိေနတာကုိ ေတြ႕ရမွာျဖစ္တယ္။ ဒါဟာ ကမာၻရဲ႕အနာဂတ္ဆုိရင္လည္းမမွားဘူး။ စီးပြားေရးကပ္ေတြ လူ႔အခြင့္အေရးအေျခအေနေတြကုိ ၿခံဳၿပီးၾကည့္ရင္ ကမာၻရဲ႕အနာဂတ္ဟာ ပုိၿပီးစုိးရိမ္စရာေတြရွိတယ္ဆုိတာကို ေတြ႕ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ အနာဂတ္ကေတာ့ ရွိေနမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာလည္း ေနာက္ထပ္ျဖစ္ေပၚလာမယ့္လူငယ္ေတြက ဆက္လက္ၿပီးရင္ဆုိင္သြားရမယ့္ ျပႆနာလည္းျဖစ္ေနပါတယ္။
ျမန္မာျပည္ရဲ႕အနာဂတ္ကုိ စစ္ယႏၲရားႀကီးစုိးထားဆဲ
ေနာက္တခုက က်ေနာ္တုိ႔ ဗမာျပည္ရဲ႕ အနာဂတ္ပါ။ ဗမာျပည္ရဲ႕ အနာဂတ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေျပာရမယ္ဆုိရင္ေတာ့ အမ်ားႀကီးပဲ။ ဒီထဲမွာ က်ေနာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံေရး၊ စီးပြားေရးေတြကုိေတာ့ က်ေနာ္မေျပာခ်င္ပါဘူး။ က်ေနာ္ ေျပာခ်င္တာကေတာ့ အနာဂတ္အေၾကာင္းပါပဲ။ က်ေနာ္တုိ႔ လြန္ခဲ့တဲ့အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္က ေမွ်ာ္မွန္းခဲ့တဲ့ အနာဂတ္ကလည္း စစ္အစုိးရရဲ႕ဖိႏွိပ္မႈနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္မႈနဲ႔ ဆုိတာေတြနဲ႔ပဲ ရင္ဆုိင္ေနရတယ္။
ေနာက္ထပ္အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ဆုိတာကုိ ေမွ်ာ္မွန္းၾကည့္ေတာ့လည္း ဒီစစ္တပ္ဆုိတဲ့ စစ္ယႏၲရားႀကီးကလည္း ဘယ္လုိမွ ပီပီျပင္ျပင္ေခ်ာေခ်ာေမြ႕ေမြ႕ေျပာင္းလဲလာမယ့္ အေနအထားဆုိတာ မျမင္ရေသးပါဘူး။ ဒါဟာစိတ္ပ်က္ဖုိ႔ ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ သုိ႔ေသာ္ ဘာပဲေျပာေျပာ အရွိတရားက အရွိတရားပါပဲ။ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာအတြင္းမွာပဲ ဒီစစ္အာဏာရွင္ကုိ ေျဖရွင္းဖုိ႔ အမ်ားႀကီး ႀကိဳးပမ္းခဲ့ၾကတယ္။ ဥပမာဆုိရင္ စစ္အာဏာရွင္ယႏၲရားႀကီးက ဒီမုိကေရစီကို ေရာ့အင့္ဆုိၿပီးေတာ့ ေပးမွာမဟုတ္ပါဘူး။ သုိ႔ေသာ္ အျခားအျခားေသာ အေဆာက္အအုံေတြ၊ စစ္တပ္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့အဖြဲ႕အစည္းေတြ၊ စစ္တပ္နဲ႔ဆုိင္တဲ့လုပ္ငန္းေတြ အျခားျခားေသာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းႀကီးမ်ားကလည္း စစ္တပ္ရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္မႈကုိ ခံေနရတဲ့အေျခအေနမ်ိဳးမွာ က်ေနာ္တုိ႔ဟာ ခ်က္ခ်င္းေျပာင္းလဲဖုိ႔ဆုိတာ မျဖစ္နုိင္ပါဘူး။ ျမန္မာျပည္မွာ ဒီမုိကေရစီ အစုိးရေျပာင္းလဲဖုိ႔ဆုိတာ စစ္တပ္ရဲ႕ ဖိႏွိပ္မႈေတြ၊ ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈေတြကုိ လူတုိင္းသိပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ အနာဂတ္ဟာလည္း က်ေနာ္ ေစာေစာကေျပာသလု္ိ ကမာၻႀကီးရဲ႕ အနာဂတ္လုိပဲ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ရဲ႕ အရိပ္မည္းႀကီးလႊမ္းမုိးေနတာကုိ ေတြ႕ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဗမာျပည္ရဲ႕အနာဂတ္ဆုိတာ ဗမာျပည္တြင္းမွာ ေနထုိင္ၾကတဲ့လူငယ္ေတြ ႀကံဳေတြ႕ရမယ့္ အနာဂတ္ျဖစ္ေနပါတယ္။ အဲဒါေတြကို ညႇိႏႈိင္းဖုိ႔လုိပါတယ္။ ေဆြးေႏြးဖုိ႔လုိပါတယ္။ ဒီေန႔ မနက္ျဖန္ဆုိသလုိ ဒီမုိကေရစီဟာ ဘြားခနဲ ေပၚလာမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါကုိခင္ဗ်ားတုိ႔လည္း သိမွာပါပဲ။ ေတြးမိၾကမယ္ထင္ပါတယ္။
အန္အယ္လ္ဒီရဲ႕ အနာဂတ္လည္းမႈန္၀ါးေန
ဆက္ၿပီး အဖြဲ႕ခ်ဳပ္လူငယ္ေတြကုိ အန္အယ္လ္ဒီရဲ႕ အနာဂတ္ကုိ နည္းနည္း ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ေျပာခ်င္တယ္ဆုိေပမယ့္ ေျပာစရာလည္း မ်ားမ်ားစားစားမရွိပါဘူး။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ အန္အယ္လ္ဒီနဲ႔ ကင္းကြာေနတာကလည္း ၾကာၿပီဆုိေတာ့ ဘာေတြျဖစ္ေနတယ္ဆုိတာကုိ တိတိက်က်ေတာ့ မသိဘူူး။
က်ေနာ္မွန္းလုိ႔ရသေလာက္ကေတာ့ ကမာၻရဲ႕ အနာဂတ္လုိ၊ ျမန္မာရဲ႕အနာဂတ္လုိ၊ အန္အယ္လ္ဒီရဲ႕ အနာဂတ္ကလည္း အေတာ္ကုိမႈန္၀ါးလ်က္ရွိတယ္ဆုိတာကုိေတာ့ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ဒါဟာ စိတ္ပ်က္ျခင္း၊ အဆုိးျမင္ျခင္း စတဲ့အျမင္ေတြအေပၚမွာ အေျခမခံပါဘူး။
က်ေနာ္တုိ႔အထဲမွာ အသက္(၁၀၀) ေက်ာ္ေနနုိင္တဲ့သူေတြ ရွိနုိင္ပါတယ္။ ရွိဦးေတာ့လည္း သူတုိ႔ရဲ႕ ဦးေဆာင္ႏုိင္မႈဆုိတာ အမ်ားႀကီးေလ်ာ့လာမွာျဖစ္ပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈေတြေၾကာင့္လည္း သူတုိ႔ဆီမွာ ဆက္လက္ၿပီးေတာ့ ရွင္သန္ႏုိင္စြမ္း နည္းတယ္လုိ႔ ဒီေန႔တက္ေရာက္လာတဲ့ လူငယ္မ်ား စဥ္းစားမိၾကမွာပဲ။ ႏုိင္ငံေရးဆုိတာကလည္း ေႂကြတလွည့္ၾကက္တခုန္ဆုိတဲ့ သေဘာလည္း ရွိတာေပါ့ဗ်ာ။ ဒီမွာ အန္အယ္လ္ဒီရဲ႕ အေနအထားကုိၾကည့္မယ္ဆုိရင္ အားလုံးသိၾကတဲ့အတုိင္းပဲ၊ ေရွ႕ႏွစ္အနည္းငယ္ဆုိရင္ ျပႆနာေတြအမ်ားႀကီးနဲ႔ ရင္ဆုိင္ရေတာ့မယ္။
အဲဒီလုိျပႆနာေတြထဲမွာ အေျခခံဥပေဒနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ သေဘာထားေတြ၊ သုံးသပ္စရာရွိတာေတြ ဒါေတြကို ဘယ္လုိေျဖရွင္းမလဲဆုိတာေတြ၊ ဘယ္လုိအေျဖေပၚမလဲဆုိတာေတြကို စဥ္းစားၾကရေတာ့မွာ ျဖစ္တယ္။ တခါ အဲဒီအေျခခံဥပေဒကေနေပါက္ဖြားလာမယ့္ ပါတီအဖြဲ႕အစည္း မွတ္ပုံတင္ဖုိ႔ ကိစၥေတြ ဒါကေတာ့ ထားလုိက္ပါေတာ့။ ဒါဟာလည္း အေျခခံဥပေဒဆုိင္ရာကိစၥေတြကုိ အဆင့္ဆင့္ေဆာင္ရြက္ မႈေပၚမွာ ဆက္ၿပီးေဆာင္ရြက္ရမယ့္ကိစၥေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခ်န္ထားလုိ႔ မရတဲ့ကိစၥက ဘယ္လုိပဲေျပာေျပာ ပါတီေတြ မွတ္ပုံတင္ျခင္းကိစၥပဲျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီေတာ့ အန္အယ္လ္ဒီရဲ႕ အေနအထားကလည္း အနည္းနဲ႔အမ်ား ျပႆနာေတာ့ မေသးဘူးလုိ႔။ ဒါဟာလည္း အေျခခံဥပေဒနဲ႔ တြဲရက္ပါလာတဲ့ ပါတီေတြ တရား၀င္ရပ္တည္ပုိင္ခြင့္နဲ႔လည္း ဆုိင္ေနတယ္။ ဘယ္လုိပဲေျပာေျပာ အန္အယ္လ္ဒီရဲ႕ အေနအထားဟာလည္း ျပႆနာေတြ အမ်ားႀကီးနဲ႔ ရင္ဆုိင္ဖုိ႔ ရွိပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ တကယ္လုိ႔ ႏုိင္ငံေေရးျပႆနာေတြကုိ ေျဖရွင္းလုိက္လုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔ ပါတီက ႏုိင္ငံေတာ္ရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးရာလႈပ္ရွားမႈေတြဟာ အေကာင္အထည္ ေပၚလာမယ္၊ ပါ၀င္ၿပီးေတာ့ သက္၀င္လႈပ္ရွားလာမယ္ဆုိရင္ေတာင္မွ ျပႆနာေတြ အမ်ားႀကီးပဲလုိ႔ ထင္ပါတယ္။
တုိင္းျပည္ျပႆနာေတြ က်န္ေသး
အဲဒီျပႆနာေတြဟာလည္း လူငယ္ေတြ ရင္ဆုိင္သြားရမယ့္ ျပႆနာေတြျဖစ္ေနတယ္။ အန္အယ္လ္ဒီ ရဲ႕ ျပႆနာလုိ႔လည္း ေျပာလုိ႔မရပါဘူး။ ဒါဟာ အမ်ိဳးသားေရးျပႆနာလည္းျဖစ္တယ္။ တခ်ိန္မွာ ရွိေနတဲ့ျပႆနာေတြကုိ အန္အယ္လ္ဒီမွာ ပါ၀င္ေနတဲ့လူငယ္ေတြက ကုိင္တြယ္ေျဖရွင္းသြားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အန္အယ္လ္ဒီအေနနဲ႔ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ နုိင္ငံေရးျပႆနာေတြကုိ ေျဖရွင္းလုိ႔ ေျပလည္သြားရင္ေတာင္ တုိင္းျပည္အတြက္ ျပႆနာေတြက ရွိေနေသးတယ္။ တုိင္းျပည္အတြက္ ဆုိတာက က်ေနာ္ေစာေစာကေျပာသြားသလုိ စီးပြားေရး၊ ပညာေရး၊ လူမႈေရး၊ နုိင္ငံေရးျပႆနာ ေတြဟာ အမ်ားႀကီးေျဖရွင္းစရာေတြ ရွိေနေသးတယ္။ ဒါေတြကိုလည္း လူငယ္ေတြဟာ မလႊဲမေသြ ရင္ဆုိင္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဒီကိစၥဟာ ေခါင္းထဲမွာထည့္ၿပီးေတာ့ စဥ္းစားၾကရမယ့္ကိစၥ ျဖစ္တယ္ဆုိတာကုိ ေျပာခ်င္ပါတယ္။
မႈန္၀ါးတဲ့အနာဂတ္ကုိ ေျဖရွင္းဖုိ႔တာ၀န္ရွိ
အခု က်ေနာ္ေျပာခဲ့တဲ့အခ်က္ေတြကုိ အေျခခံစဥ္းစားရင္ လူငယ္ေတြရဲ႕ အနာဂတ္ဟာ ေျပာစရာမ်ားမ်ားစားစား မက်န္ေတာ့ပါဘူး။ လူငယ္ေတြဟာ ကမာၻရဲ႕ အနာဂတ္ျဖစ္သလုိ တုိင္းျပည္ရဲ႕ အနာဂတ္ကုိလည္း လူငယ္ေတြပဲ ကုိင္တြယ္ရမွာျဖစ္သလုိ၊ အန္အယ္လ္ဒီရဲ႕ အနာဂတ္ကုိလည္း လူငယ္ေတြကပဲ ကုိင္တြယ္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ခ်ဳပ္လုိက္ရင္ မႈန္၀ါးေသာကမာၻရဲ႕ အနာဂတ္၊ မႈန္၀ါးေသာတုိင္းျပည္ရဲ႕ အနာဂတ္၊ မႈန္၀ါးေသာ အန္ အယ္လ္ဒီရဲ႕အနာဂတ္ အဲဒါေတြကို လူငယ္ေတြသာလွ်င္ ေျဖရွင္းၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အန္အယ္လ္ဒီ လူငယ္ေတြဟာ အျခားသာမန္လူငယ္ေတြထက္စာရင္ ဒီမုိ္ကေရစီေရးမွာ အေတြ႕အႀကံဳလည္းရွိတယ္၊ အစဥ္အလာလည္းရွိတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဒီအစဥ္အလာေတြကုိ ကုိင္တြယ္ၿပီး ဒီအစဥ္အလာေတြအတုိင္း ရပ္တည္ၿပီး ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းသြားရမွာလည္း ျဖစ္တယ္လုိ႔ ယူဆပါတယ္။
အဖြဲ႕အစည္း ေလာင္းရိပ္
ဒါဘာျဖစ္လုိ႔ က်ေနာ္ ေျပာရသလဲဆုိရင္ လူငယ္ေတြကိစၥကုိ စဥ္းစားတဲ့အခါမွာ အဖြဲ႕ အစည္းအတြင္း မွာ ရွိတဲ့လူငယ္ေတြဟာ အဖြဲ႕အစည္းရဲ႕ ေလာင္းရိပ္ဟာ တခါတေလမွာသြားၿပီးေတာ့ ထုိးေနတာေတြ ရွိတတ္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ အဖြဲ႕အစည္းေတြကလည္း သတိထားရမွာက လူငယ္အဖြဲ႕အစည္းဆုိတာ ခုိင္းတာလုပ္ဖုိ႔ နုိ႔မုိ႔ရင္လည္း အင္အားျပဖုိ႔ေလာက္ပဲ သေဘာထားလုုိ႔ မရပါဘူး။ ဒီလူငယ္အဖြဲ႕အစည္းဆုိတာ အဖြဲ႕အစည္းတခုလုံးရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္မႈ အစိတ္အပုိင္းတခုျဖစ္ေန တယ္လုိ႔ သေဘာထားရမယ္။ ဒီလုိမွသာလွ်င္ လူငယ္ေတြအေနနဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ေတြကုိ ပ်ဳိးေထာင္ ေပးျခင္း၊ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းျဖစ္ဖုိ႔ ျမႇင့္တင္တာ၀န္ေပးျခင္း၊ ေခါင္းေဆာင္အဆင့္ဆင့္စြဲတင္ျမႇင့္ တင္ျခင္းဆုိတဲ့ စီမံမႈအဆင့္ဆင့္ကုိ ေဆာင္ရြက္မႈပုံစံေပၚမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ အဖြဲ႕အစည္းတုိင္း အဖြဲ႕အစည္းတုိင္းအေနနဲ႔ ေစာေစာကေျပာခဲ့သလုိ ေလာင္းရိပ္မိတတ္တဲ့ သေဘာတရား ရွိတတ္ေသာ္ျငားလည္း အဖြဲ႕အစည္းမွာ မွန္ကန္တဲ့သေဘာထားရွိရင္ ဒီလူငယ္ေတြဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ေသးသိမ္သြားမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါလည္းပဲ သေဘာေပါက္ထားရမယ့္ အခ်က္တခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။
စည္းကမ္းရွိတဲ့ ဒီမုိကေရစီမဟုတ္
လူငယ္အဖြဲ႕ဖြဲ႕စည္းဖုိ႔စဥ္းစားတဲ့အခါမွာ ရဲရင့္ျခင္း၊ ဇြဲရွိရမယ္။ ဇြဲဆုိတာကလည္း အားလုံးသိၾကတဲ့ အတုိင္းပဲ စြဲစြဲၿမဲၿမဲလုပ္တယ္။ အားသြန္ခြန္စုိက္လုပ္တယ္ဆုိတဲ့ ဇြဲမ်ိဳး၊ မာန္ဆုိတာလည္း ရွိရမယ္။ အေရးအႀကီးဆုံးအခ်က္ကေတာ့ စည္းကမ္းရွိျခင္းပဲ။ ေဒၚစုရဲ႕ေကာင္းေသာ အရည္အခ်င္းေတြထဲမွာ စည္းကမ္းလည္း ပါ၀င္ပါတယ္။ ေဒၚစုဟာ စည္းကမ္းကုိ တန္ဖုိးထားတယ္၊ သူမ်ားကုိလည္း စည္းကမ္းရွိေစခ်င္တယ္။ အဲဒီေတာ့ က်ေနာ္တုိ႕ဟာ ဒီအခ်ိန္မွာ စည္းကမ္းအေၾကာင္းကုိ ေဒၚစုကုိ တည္ၿပီး ေျပာရတာလည္း မေကာင္းဘူး၊ ေတာ္ၾကာ ေဒၚစုပါ စည္းကမ္းရွိေသာ ဒီမုိကေရစီထဲပါ သြားမွာလည္း စုိးရတာကုိး။
လူငယ္ေတြကုိ က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာက စည္းကမ္းနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ေတာ့ အေလးထားပါ။ ေဒၚစုမွာ ေစာေစာကေျပာတဲ့ ရဲရင့္ျခင္း၊ ဇြဲေကာင္းျခင္း၊ ဥာဏ္ပညာျမင့္မားျခင္း စတဲ့အခ်က္ေတြအျပင္ စည္းကမ္းရွိျခင္းဆုိတာက အေရးအႀကီးဆုံးတခုလုိျဖစ္ေနတယ္။ ဒါေတြကုိ အၿမဲတမ္း စံနမူနာယူပါ။ ေဒၚစုရဲ႕ ေကာင္းျခင္းေတြကုိ ေလ့လာပါ။ ဒါဟာလည္း လူငယ္ေတြ အနာဂတ္ကုိ ရင္ဆုိင္တဲ့အခါမွာ ဒါေတြဟာ အေကာင္းဆုံး စံျပဳရမယ့္အရာေတြလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
အနာဂတ္ကုိ ေဖာက္ထြက္ၾကပါ
အနာဂတ္ကုိ ဦးေဆာင္မယ့္လူငယ္ေတြအေနနဲ႔ တခါတေလ ေတြးတဲ့ေခၚတဲ့ေနရာမွာ ထြက္ေပါက္ဆုိတဲ့ စကားကုိေျပာၾကတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ ထြက္ေပါက္ဘယ္မွာလဲ၊ ထြက္ေပါက္ကုိ ဘယ္လုိလုပ္မလဲ စသည္ျဖင့္ ထြက္ေပါက္ကိစၥေတြကုိ ခဏခဏၾကားလာရတယ္။ ဒီေတာ့ အနာဂတ္ကုိရင္ဆုိင္တဲ့အခါ ခုနကေျပာသလုိ လူငယ္ေတြရင္ဆုိင္ရမယ့္ အနာဂတ္အလြန္ကုိ ခက္ခဲနက္နဲတဲ့ အေနအထားမွာ ရွိေနတယ္။ အဲဒီလုိထြက္ေပါက္ထက္ ပုိၿပီးအေရးႀကီးတာက ေဖာက္ထြက္ဖုိ႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ေဖာက္ထြက္ဖုိ႔ကုိ စဥ္းစားၾကပါ။ ေဖာက္ကုိထြက္ရမယ့္အနာဂတ္လုိ႔ က်ေနာ္ျမင္တယ္။ အဲဒီေတာ့ အၿမဲတမ္းထြက္ေပါက္ကုိခ်ည္း စဥ္းစားမေနဘဲ ေဖာက္ထြက္ဖုိ႔ စဥ္းစားေစခ်င္ပါတယ္။ ဒါဟာ ပုိၿပီးအေရးႀကီးပါတယ္လုိ႔ ေျပာရင္း နိဂုံးခ်ဳပ္ပါတယ္။
မႏၲေလးတုိင္း အန္အယ္ဒီ အတြင္းေရးမႉးဦးကံထြန္း ေထာင္တြင္း၌ ကိုယ္တျခမ္းေလျဖတ္
္ မႏၲေလးတိုင္း အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အတြင္းေရးမႉး ဦးကံထြန္းသည္ ေထာင္အတြင္း ကုိယ္ခႏၶာတျခမ္း ေလျဖတ္သြားေၾကာင္း သိရသည္။ မႏၲေလးၿမဳိ႕ အိုးဘိုေထာင္တြင္ ေထာင္ဒဏ္ ၁၂ က်ခံေနရသည့္ အသက္ ၆၇ ႏွစ္အရြယ္ ဦးကံထြန္းထံ ေထာင္၀င္စာ သြားေတြ႔ခဲ့စဥ္ မိသားစု၀င္မ်ားမွတဆင့္ သိရွိရျခင္း ျဖစ္သည္။
"ဦးကံထြန္း အေျခအေနက ကိုယ္တျခမ္း ေသသြားတာတဲ့။ အဲဒါ စကားလည္း မေျပာႏိုင္ဘူး။ Wheel chair နဲ႔ သယ္လာတာတဲ့။ ညာဘက္လက္ တျခမ္းလံုး။ ေျခေထာက္ေရာ၊ လက္ေရာ ျဖစ္ေနတာ။ စကား မေျပာႏိုင္တဲ့ အေနအထားအထိ ျဖစ္သြားတာ" ဟု ေျပာသည္။
ရန္ကုန္ရွိ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူ ဦးဥာဏ္၀င္းကလည္း ဦးကံထြန္း ေလျဖတ္သြားျခငး္ကို အတည္ျပဳ ေျပာၾကားသည္။
"က်ေနာ့္ကို မႏၲေလးတုိင္းဘက္က သတင္းေပးတာကေတာ့ ကိုယ္တျခမ္း ေသတယ္တဲ့။ အဲဒါ ေဆးကုဖို႔လည္း ေထာင္က ကူညီေပးေနတယ္။ ေဆးကုေနတယ္တဲ့။ အဲဒီလို ေျပာပါတယ္။ ကိုယ္တျခမ္းေသတယ္၊ လမ္းမေလွ်ာက္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ အစားအေသာက္လည္း ခြံ႔ေကြ်းရတယ္တဲ့ အဲဒီလို ေျပာပါတယ္" ဟု ဦးဥာဏ္၀င္းက ေျပာသည္။
Thursday, December 18, 2008
စစ္ေခါင္းေဆာင္ထံ တင္ျပေသာစာကို ေထာင္၀င္စာ၌ ဖတ္ျပမႈျဖင့္ ေထာင္ခ်ခံရ
ေရႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးေၾကာင့္ ထိမ္းသိမ္းခံေနရသည့္ ညီျဖစ္သူထံ ေထာင္၀င္စာ
လာေတြ႔စဥ္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ားအား ေထာင္တြင္း ေဆးကုသခြင့္ျပဳရန္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးၾကီး သန္းေရႊထံ တင္ျပေတာင္းဆိုထားသည့္စာကို ဖတ္ျပမႈျဖင့္ ေထာင္၆ လ ခ်မွတ္လိုက္သည္။
ေထာင္၁၉ ႏွစ္ ခ်မွတ္ခံရေသာ လိႈင္သာယာ NLD အဖဲြ႔၀င္ ကိုသန္႔ဇင္မ်ိဳး၏ အကို ကိုသန္႔ဇင္ဦးသည္ ၿပီးခဲ့ေသာ ဇန္န၀ါရီလ ၁၄ ရက္ေန႔က ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးၾကီး သန္းေရႊအပါအ၀င္ ကမၻာ့ၾကက္ေျခနီ၊ ကုလသမဂၢ ဒုကၡသည္မ်ား မဟာမင္းၾကီး႐ုံးႏွင့္ အမ်ဳဳးိသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္သို႔ ေပးပို႔ေသာစာကို ညီျဖစ္သူကို ေထာင္၀င္စာေတြ႔စဥ္ ဖတ္ျပ၍ အဖမ္းခံခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။
အင္းစိန္ အက်ဥ္းေထာင္မႉးမွ (ေထာင္လက္စဲြ ဥပေဒ ပုဒ္မ ၄၂ ) ေထာင္တြင္းသို႔ ခြင့္မျပဳသည့္ စာရြက္စာတမ္း ယူေဆာင္မႈျဖင့္ ၿပီခဲ့ေသာ ဇန္န၀ါရီလ ၃၁ ရက္ေန႔က တရားစဲြဆိုၿပီး အင္းစိန္ၿမိဳ႕နယ္ တရား႐ုံးမွ ယခုလို ေထာင္ဒဏ္ ခ်မွတ္ခံရျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ကိုသန္႔ဇင္ဦး၏ မိတ္ေဆြတဦးက ေျပာသည္။
"ဖတ္ျပတဲ့ ၂၂ ရက္ေန႔က ေထာင္မႉး ကိုယ္တိုင္ လာရွင္းတယ္ ဘာျပႆနာမွ မရွိဘူး၊ ၃၁ ရက္ ေန႔က်မွ လာဖမ္းၿပီး အာမခံနဲ႔ ျပန္လႊတ္ထားတာ ေထာင္ဥပေဒ ပုဒ္မ ၄၂ နဲ႔လို႔ ေျပာတယ္"ဟု သူကေျပာသည္။
သို႔ေသာ္လည္း ေထာင္၀င္စာေတြ႔စဥ္ ဖတ္ျပရန္ ယူေဆာင္သြားစဥ္ အဆင့္ဆင့္ စစ္ေဆးခံၿပီးမွ ခြင့္ျပဳ၍ ေထာင္အာဏာာပိုင္မ်ားေရွ႕တြင္ ဖတ္ျပခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
တရားလို သက္ေသျဖစ္သည့္ ေထာင္၀န္ထမ္း ၄ ဦးမွ တဦး က အဆိုပါ စာရြက္အား ေထာင္တြင္းသို႔ သယ္ယူရန္ ခြင့္ျပဳခဲ့ေၾကာင္း ထြက္ဆိုခဲ့သည္။
ယခုစဲြဆိုထားေသာ အမႈကို ထိေရာက္စြာ အေရးယူရန္ ျပည္ထဲေရး ၀န္ၾကီးဌာနမွ မွတ္ခ်က္ ေရးသားေပးပိုထားသည့္ စာကို အင္းစိန္ ၿမိဳ႕နယ္တဲြဘက္ တရားသူၾကီး ေဒၚေဘဘီက မတ္လ ၂၈ ရက္ ေန႔တြင္ အမႈစစ္ေဆးသည့္အခါ တရား႐ုံးထဲ၌ မွားယြင္းစြာ ဖတ္ၾကားခဲ့ေၾကာင္း အတိုက္အခံ ႏိုင္ငံေရး အသိုင္းအ၀ိုင္းက ေျပာသည္။
ယခုအခါ ကိုသန္႔ဇင္ဦးအား အင္းစိန္ အက်ဥ္းေထာင္တြင္ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားသည္။
ေထာင္ထဲမွစာအား ေထာင္အျပင္ထုတ္မူ ျဖင္ ့(၉) ႏွစ္ေထာင္ခ်ခံရ၊
ေထာင္ထဲမွစာ ေထာင္အျပင္သို႔ ထုတ္ေပးခဲ့ေသာ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ ေက်ာင္းသား ကိုမာကီး၏ ညီ၀မ္းကဲြ ေတာ္စပ္သူ ကိုေဇာ္ႏိုင္ေထြးအား အင္းစိန္ၿမဳိ႕နယ္ တရား႐ုံးမွ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူ ျပစ္မႈျဖင့္ ေထာင္ဒဏ္ ၉ ႏွစ္ ခ်မွတ္လိုက္သည္။
လြန္ခဲ့သည့္ ၉ လခန္႔က ကိုမာကီး (ေခၚ) ကိုေက်ာ္ေက်ာ္ေထြးကို ေထာင္၀င္စာေတြ႔ျပီး ေထာင္၀န္ထမ္းမ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္းကာ ကုိမာကီးက ေထာင္ျပင္ပသို႔ ေပးပို႔ေသာ စာကို စရဖ ေခၚ စစ္ဖက္ဆိုင္ရာ လံုျခံဳေရးအဖြဲ႔က သိရွိသြားၿပီး တရားစဲြဆိုခဲ့ရာမွေထာင္ခ်ခံရျခင္း ျဖစ္သည္။
"အဲဒီစာကို ၀န္ထမ္းနဲ႔ ခ်ိတ္ၿပီးေတာ့ အျပင္ထုတ္တာေပါ့ေနာ္။ အဲဒီ၀န္ထမ္းကို ကိုမာကီးက ေပးထားလိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ စရဖက ဖမ္းလိုက္တာ။ မိသြားေတာ့ ကုိမာကီလည္း အဲဒီတုန္းက တိုက္တလ အပိတ္ခံရတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒီ၀န္ထမ္းနဲ႔ ျပန္မွ်ားၿပီးေတာ့၊ ကုိမာကီရဲ႕ ညီကုိ ၀န္ထမ္းနဲ႔ တေနရာမွာ ခ်ိန္းၿပီးေတာ့ ေပးတဲ့အခ်ိန္မွာ စရဖ တပ္ဖြဲ႔၀င္ေတြက ေကာက္ဖမ္းလိုက္တာ" ဟုေျပာသည္။
ကုိေဇာ္ႏိုင္ေထြး၏ အမႈတြဲ၌ ပါ၀င္သူ ေထာင္၀န္ထမ္း ၃ ဦးလည္း ေထာင္ဒဏ္ ၃ ႏွစ္စီ ခ်မွတ္ခံရသည္။ ကိုမာကီသည္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၂၁ ရက္ေန႔က ၈၈ မ်ဳိးဆက္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားအား အေၾကာင္းျပခ်က္ မပါရွိဘဲ အာဏာပိုင္မ်ား၏ ဖမ္းဆီးမႈတြင္ ပါ၀င္ခဲ့သည္။ သူ႔ကုိ ယခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာလ ၁၁ ရက္ေန႔က အျခား ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား နည္းတူ ေထာင္ဒဏ္ ၆၅ ႏွစ္ ခ်မွတ္ခဲ့သည္။
ကိုမာကီးသည္ တနသၤာရီတိုင္း ၿမိတ္ အက်ဥ္းေထာင္တြင္ အက်ဥ္းက် ခံေနရသည္။
Wednesday, December 17, 2008
ေသြးစြန္းလက္ (၀တၳဳတို)
(တကယ္ေတာ့ ဒီဇင္ဘာလဆိုတာ ေက်ာင္းသားလွဳပ္ရွားမွဳသမိုင္းရဲ႕ မွတ္တိုင္ေလးေတြနဲ႕ ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ လေလးတခုပါပဲ။ ၁၉၉၁ မွာ 10D လွဳပ္ရွားမွဳ ရွိခဲ့သလို၊ ၁၉၉၆ က်ေတာ့လဲ ေက်ာင္းသားမ်ားဦးေဆာင္တဲ့ ဒီမိုကေရစီအေရးလွဳပ္ရွားမွဳေတြ ထပ္မံေပၚေပါက္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ၁၉၉၆ ဒီဇင္ဘာလွဳပ္ရွားမွဳကို ဂုဏ္ျပဳေရးဖြဲ႕ထားတဲ့ ၀တၳဳတိုေလးကို ျပန္တင္လိုက္ပါတယ္)
ေသြးစြန္းလက္ (၀တၳဳတို)
(၁)
၂ဝဝ၄ခုႏွစ္၊စက္တင္ဘာ(၁၆)ရက္။
အလုပ္မွျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ကြန္ပ်ဴတာခလုတ္ကို သူမဖြင့္လိုက္သည္။ ဒါကလဲ သူမအျမဲလုပ္ေနက်။ ဒီလိုတိုးတက္လွေသာ နည္းပညာေခတ္ၾကီးတြင္ သတင္းအခ်က္အလက္မ်ားႏွင့္္ မ်က္ေခ်ျပတ္ေနလို႔မရ။ အထူးသျဖင့္ ႏိုင္ငံတစ္ခု၏ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ေျပာင္းလဲရန္ ၾကိဳးစားေနၾကေသာ သူမတို႔လို ေတာ္လွန္ေရးသမားမ်ားအတြက္ သတင္းတစ္ခု၏ တန္ဖိုးသည္ အဖိုးမျဖတ္ႏိုင္ေအာင္ ၾကီးမားလွသည္။ အီးေမးလ္ထဲသ္ို႔ဝင္ျပီး ေပးပို႔ထားေသာ သတင္းတစ္ပုဒ္ကို သူမဖတ္ၾကည့္လိုက္မိသည္။
သတင္းေခါင္းစဥ္က “ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ကိုတိုင္းမွဴးကအလဲထိုးႏိုင္သလား” တဲ့။ အလာခ်ည္းပါလား။ သူမဆက္ဖတ္ၾကည့္သည္။
‘ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးခင္ညြန္႔ ညီလာခံျပီးရင္ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ဖို႔ လွ်ိဳ႔ဝွက္ရံပံုေငြရွာေပးေနတဲ့ နယ္စပ္ကုန္သြယ္ေရးအဖြဲ႔(နစက)ကို ဖ်က္ေတာ့မယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ၾကားရပံုကေတာ့ ကြတ္ခိုင္နဲ႔မူဆယ္ၾကားမွာရွိတဲ့ နမ့္ဖကာစစ္ေဆးေရးဂိတ္မွာ နစကအဖြဲ႔တကကေဇာ္မိုးနဲ႔ တကကခင္ေအးတို႔ကို ၁၂၊၉၊၂ဝဝ၄ရက္ေန႔မွာ စဖမ္းျပီးေနာက္ပိုင္းၾကားရတာပဲ။ အဲဒီေန႔မွာပဲ ရန္ကုန္က နစကခ်ဳပ္ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ျမင့္ေဇာ္နဲ႔ စစ္မဟာဗ်ဴဟာေလ့လာေရးရံုးက ဗိုလ္မွဴးၾကီးစန္းပြင့္တို႔ မူဆယ္ေရာက္လာတယ္။ ျပီးေတာ့ဖမ္းထားသူအားလံုးကို လားရွိဳးတိုင္းမွဴးရံုးကို ေခၚသြားတယ္။ အခုထိ ဖမ္းထားသူအားလံုး (၁၅)ရက္ေန႔ထိ (၅ဝ)ေက်ာ္ေနျပီ။ ဒီလိုလုပ္ဖို႔ တုိင္းမွဴးဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမင့္လွိဳင္က ျပင္ေနတာၾကာျပီ။ အခုမွ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ရန္ကုန္မွာ မရွိတုန္းထလုပ္ပစ္တာ။ ဒီေန႔ထိၾကားရတဲ့ သတင္းကေတာ့ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ျမင့္ေဇာ္နဲ႔ ဗိုလ္မွဴးၾကီးစန္းပြင့္က တိုင္းမွဴးဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမင့္လွိဳင္ကို နစကအဖြဲ႔ဖ်က္သိမ္းေပးဖို႔ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ကို သူတို႔ကိုယ္တိုင္ေျပာပါ့မယ္ ကတိေပးျပီး၊ (၁၅)ရက္ေန႔က ရန္ကုန္ျပန္သြားၾကတယ္။ အခုဖမ္းထားသူေတြထဲမွာ မူဆယ္က ဗိုလ္ၾကီးစည္သူေအာင္လဲ ပါတယ္လို႔သိရပါတယ္’
ကြန္ပ်ဴတာဖန္သားျပင္ကို ၾကည့္ေနသည့္ သူမမ်က္လံုးမ်ား ျပာေဝသြားသည္။ ရင္ထဲတြင္ ကတုန္ကရင္ျဖစ္လာသျဖင့္ ေရတစ္ခြက္ကို သူမထေသာက္မိသည္။
‘ဘယ္လိုလဲ။ဘယ္လိုျဖစ္ကုန္တာလဲ’
သာမန္ျဖစ္ရိုးျဖစ္စဥ္ သတင္းတစ္ပုဒ္မဟုတ္တာေတာ့ ေသခ်ာသည္။နစကဆိုတာက နအဖဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ရဲ့ လက္ရံုးတစ္ခုျဖစ္သလို ဗိုလ္ၾကီးစည္သူေအာင္ဆိုတာကလဲ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးကေန နစကတပ္ထဲ ေရာက္သြားခဲ့သူပဲ။
‘မယံုႏိုင္စရာပါပဲလားကိုကိုရယ္’
သူမတီးတိုး ေရရြတ္လိုက္မိသည္။
ကိုကို(သို႔မဟုတ္)ဗိုလ္ၾကီးစည္သူေအာင္။
တသက္တခါ၊ တလႊာတပြင့္ရယ္လို႔ သူမစြဲလမ္းျမတ္ႏိုးခဲ့ဖူးသူ။
ကုလားထိုင္ကို ေနာက္မွီထိုင္လိုက္ရင္း သူမအေတြးမ်ားက အတိတ္သို႔ အလိုလိုေရာက္သြားသည္။ ေရွ႔တည့္တည့္မွ ကြန္ပ်ဴတာဖန္သားျပင္ကိုလဲ မျမင္ႏိုင္ေတာ့။
(၂)
‘သိပ္မၾကိဳးစားပါနဲ႔ နႏၵာရယ္။ နင့္မ်က္ႏွာက ေတာ္ေတာ္ေခ်ာင္ေနျပီသိလား။ စာေမးပြဲကျဖင့္ အေဝးၾကီးလိုေသးတယ္’
‘မလိုေတာ့ပါဘူးဟာ၊ တရက္ျပီးတရက္နီးနီးလာျပီဟ၊ ေျခာက္လဆိုတဲ့အခ်ိန္ဟာ မထင္နဲ႔ေနာ္၊ ဟိုလွည့္ဒီလွည့္နဲ႔ ကုန္သြားမွာ’
‘ေအးပါဟာ၊ နင္က ေဆးေက်ာင္းသြားမွာဆိုေတာ့ ပိုၾကိဳးစားရမွာေပါ့။ ငါက နင္ေနမေကာင္းျဖစ္မွာ စိုးရိမ္လို႔ပါ’
‘ေအာင္မယ္၊ နင္ကေကာ မသြားမွာလိုက္လို႔၊ စာသာမက်က္ခ်င္တာ၊ ဂ်ဴတီကုတ္ေတာ့ ဝတ္ခ်င္တယ္ဆို နင္ပဲေျပာျပီးေတာ့’
ေျပာေျပာဆိုဆိုႏွင့္ ရယ္သံေလးမ်ား လြင့္ပ်ံေနသည့္ေနရာက မႏၱေလးျမိဳ႔၊ အမွတ္(၁၆) အေျခခံပညာအထက္တန္းေက်ာင္းမွ စာသင္ခန္းေလးတစ္ခု။
‘ေျပာသာေျပာရတယ္ၾကဴမာရယ္၊ ငါသခ်ၤာသိပ္္မရဘူးဟ၊ ဂုဏ္ထူးရမွာေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္ဟာ။ဒါေပမယ့္(၁ဝဝ)ရခ်င္တယ္။ အမွတ္ေတြေပါင္းလိုက္ရင္ သခ်ၤာအမွတ္က အရမ္း carry လုပ္တယ္ဟ။’
‘နင္ေျပာမွငါသတိရတယ္။ ငါ့ဆီမွာ သခ်ၤာဂုဏ္ထူးတန္း ေနာက္ဆံုးႏွစ္တက္ေနတဲ့ အစ္ကိုဝမ္းကြဲတစ္ေယာက္ရွိတယ္။ သူ႔ကိုသင္ခိုင္းရင္ မေကာင္းဘူးလား။’
ဒီလိုႏွင့္ပင္ ၾကဴမာရဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးခ်က္အရ သူမနဲ႔ ကိုစည္သူတို႔ စတင္ေတြ႔ဆံုခဲ့ၾကသည္။ အပတ္စဥ္ တနဂၤေႏြေန႔ဆိုလွ်င္ ဘုရားၾကီးနားမွာရွိေသာ ကိုကိုတို႔အိမ္သို႔ သူမတို႔ေရာက္ေနက်။ ကိုကိုသင္ေပးသည့္ သခ်ၤာပုစၦာမ်ားကို တြက္ခ်က္ရင္း၊ ကိုကို႔အေမ ခ်က္ေက်ြးသည့္ ထမင္းဟင္းမ်ားကို အေဆာင္ေက်ာင္းသူေတြ ပီသစြာ အလုအယက္၊ ငတ္ၾကီးတက်စားရင္း အလြန္ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းခဲ့ေသာအခ်ိန္မ်ားပါေပ။
တခါတရံ ညေနအျပန္ မဟာျမတ္မုနိဘုရားၾကီးအား ဝင္ဖူးရင္း ဘုုရားေစ်းတန္းမွ မုန္႔မ်ားဝင္စားရသည္မွာလဲ အစားၾကိဳက္သူ သူမအဖို႔အမွတ္တရပါပဲ။
‘နႏၵာကစာေမးပြဲျပီးရင္ ရွမ္းျပည္ျပန္ေနမွာလား’
‘ျပန္မွာေပါ့အစ္ကို။ ဆယ္တန္းကို အမွတ္မ်ားမ်ားနဲ ႔ေအာင္ခ်င္လို႔သာ ျမိဳ႔ၾကီးမွာ ေက်ာင္းလာတက္ေနရတာ။ နယ္မွာလိုမေပ်ာ္ဘူး။’
‘မေပ်ာ္လို႔ ဘယ္ရမလဲေလ၊ တကၠသိုလ္တက္ရင္ ျပန္လာရဦးမွာ။ေနာက္ဆို အျမဲေနသြားရမယ့္ေနရာလဲ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္သြားမွာေပါ့။’
သူမအား စူးစူးစိုက္စိုက္ၾကည့္ရင္း ကိုကိုက ေျပာသည္။ဆယ္တန္းစာေမးပြဲေျဖဖို႔ (၁ဝ)ရက္ခန္႔အလိုမွာ ဦးေႏွာက္ေဆးသည့္အေနျဖင့္ ေတာင္သမန္သို႕ အလည္သြားခဲ့ၾကသည္။ေတာင္သမန္အင္းေဘး စားေသာက္ဆိုင္ေလးမွာ ထိုင္ရင္း စကားလက္ဆံုက်ေတာ့ ဆရာပီပီ ခပ္တည္တည္ေနတတ္သူက မေနာက္စဖူးေနာက္လိုက္သည့္မို႔ သူမနဲနဲအေနခက္သြားသည္။ ပညာေရးကိုသာ မ်က္စိမွိတ္ စိတ္ႏွစ္ထားေပမယ့္ သူမလဲ ဆယ္ေက်ာ္သက္ ရင္ခုန္သံကို ခံစားတတ္သူပဲေလ။ၾကဴမာက “ေယာင္းမ’ေခၚျပီး ကိုကိုနဲ႔ စသည္ကိုလဲ အနဲငယ္ေက်နပ္မိသလို၊ ညစာက်က္ခ်ိန္ေလးေတြမွာ မသိမသာ ဝင္ေရာက္ေနရာယူတတ္တဲ့၊ စတစ္ေကာ္လာျဖဴ၊ ပုဆိုးကြက္စိပ္ေလး အျမဲဝတ္တတ္တဲ့ သူ႔ကိုလဲ “ကိုကုိ’ရယ္လို႔ ရင္ထဲကေန တိတ္တခိုး ေခၚေဝၚသံုးစြဲေနတတ္ခဲ့ျပီပဲ။
ဒီလိုႏွင့္ စာေမးပြဲၾကီးျပီးသြားသည္ႏွင့္အမွ် အရာအားလံုးလဲ ျပီးသြားခဲ့ျပန္သည္။ မႏၱေလးျမိဳ႔ၾကီးမွ ခြဲခြာျပီး၊ေမြးဖြားရာ ဇာတိျမိဳ႔ေလးမွာ မိဘလက္ငုတ္လက္ရင္း ပြဲရံုေလးမွာ ျပန္ကူညီေနရသျဖင့္ ကုန္စာရင္းမ်ား၊ေငြစာရင္းမ်ားႏွင့္သာ လံုးခ်ာလည္ လိုက္ေနသည့္အျဖစ္။ ၾကဴမာလဲ သူ႔မိဘမ်ားရွိရာ မိုးကုတ္သို႔ ျပန္သြားသျဖင့္ တခါတရံစာေရးျဖစ္သည္မွအပ မေတြ႔ျဖစ္ၾကေတာ့။ ကိုကိုဆီမွ စာေလးမ်ားေတာ့ တခါတရံ ေရာက္လာတတ္သည္။ ေက်ာင္းျပီးျပီး၊ ဗထူးတြင္ဗိုလ္သင္တန္း တက္ေနသည္ဆိုပဲေလ။လူၾကံဳရွိသျဖင့္ ရွမ္းပဲပုတ္ေထာင္းေၾကာ္ေလးမ်ား၊ ဆီတို႔ဖူး၊ မုန္ညင္းခ်ဥ္ေလးမ်ား ပို႔ေပးျဖစ္သည္။ကိုကို႔ဆီက ေက်းဇူးတင္စာရေတာ့ သူမမွာ ဝမ္းသာလိုက္သည္ျဖစ္ျခင္း။ ေက်ာင္းဆင္းပြဲ ဖိတ္စာႏွင့္အတူ၊ပခံုးေပၚမွာ ရာထူးၾကယ္ပြင့္ေလး လာတပ္ေပးဖို႔၊ သူ႔ေမတၱာကို လက္ခံေပးဖို႔ ကိုကို႔ဆီက စာေရာက္လာေတာ့ သူမမွာ တအံ့တၾသ။ သူမမိဘမ်ားကို ဘယ္လိုေျပာျပီးသြားရပါမည္လဲ။ျမိဳ႔ၾကီးမွာ ေက်ာင္းတစ္ႏွစ္သြားထားလိုက္တာ၊ ရည္စားပါရလာသည္ဟု စြပ္စြဲတာ သူမမခံႏိုင္။ ျပီးေတာ့ သူမအသက္ကလဲ ငယ္ေသးပါသည္ေလ။ ေက်ာင္းဖြင့္ခ်ိန္ကလဲ နီးလာျပီဆိုေတာ့ ကိုကိုနဲ႔ေတြ႔မွပဲ အေၾကာင္းစံု ရွင္းျပေတာ့မည္ဟု သူမဆံုးျဖတ္လိုက္မိသည္။
(၃)
‘ေမွ်ာ္လင့္ေတြ႔ခ်င္ေနသူ တစ္ေယာက္ကို မေမွ်ာ္လင့္တဲ့အခ်ိန္မွာမွ ျပန္ေတြ႔ရတာအတြက္ေတာ့
သူမရဲ့ ဆိုးဝါးလွေသာ ကံၾကမၼာကိုပင္ အျပစ္တင္ရမည္လား’
ေက်ာင္းေတြျပန္ဖြင့္ေတာ့ သူမရည္မွန္းထားသည့္အတိုင္းပင္ ေဆးတကၠသိုလ္တက္ခြင့္ရသည္။ ၾကဴမာလဲ ေဆးေက်ာင္းေရာက္လာသျဖင့္ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ အရမ္းေပ်ာ္သြားၾကသည္။ ၾကဴမာ ေပ်ာ္သည္ထက္ သူမက ပိုေပ်ာ္မည္ထင္ပါသည္။ ၾကဴမာဆီကေန ကိုကို႔အေၾကာင္းၾကားရမည္ မဟုတ္ပါေလာ။
‘ၾကီးၾကီးမ်ိဳးက၊ အစ္ကိုေအာင္ သင္တန္းသြားကတည္းက မိုးကုတ္ ျပန္ေျပာင္းလာတယ္ဟ၊ေက်ာင္းဆင္းပြဲတုန္းက တေခါက္ပဲ ရွမ္းျပည္တက္သြားတယ္။ အစ္ကိုေအာင္လဲ သူ႔တပ္ကိစၥေတြ ရွဳပ္ေနတယ္ထင္ပါရဲ့။ အဆက္အသြယ္ျပတ္ေနတယ္’
သဲလြန္စက ေတြ႔ရမည္လိုလိုႏွင့္ ေပ်ာက္သြားျပန္သည္။ ဘယ္ေရာက္ေနလဲ ကိုကိုရယ္။ေရွ့တန္းမွာမ်ားလားဆိုတာ ေတြးမိေတာ့ စိတ္ပူသြားမိေသးသည္။
ေဆးတကၠသိုလ္ ပထမႏွစ္သင္တန္းမွာ ဆယ္တန္းတုန္းက သင္ခဲ့ရသည့္ ဘာသာရပ္မ်ားကိုသာ အဆင့္ျမွင့္သင္ၾကားျခင္းျဖစ္သျဖင့္ ဆယ္တန္းစာေက်ျပီးသား သူမတို႔အဖို႔ သိပ္မခက္ခဲလွ။ လက္ေတြ႔ သင္ခန္းစာမ်ားမွလြဲ၍ က်န္ဘာသာရပ္မ်ားမွာ သိျပီးသားမ်ားျဖစ္သျဖင့္ စိတ္ဝင္စားစရာလဲ မေကာင္းလွ။ အမွန္တကယ္ စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းသည္က တကၠသိုလ္တံတိုင္းကို ေက်ာ္ျပီးဝင္လာတတ္သည့္ ထူးျခားေသာစကားလံုးေလးမ်ား။ ဒီမိုကေရစီ၊ လူ႔အခြင့္အေရး၊ အာဆီယံစသည္မ်ား။ရွစ္ေလးလံုးအေရးအခင္းကို သိေသာ္လဲ အသက္ငယ္ေသးသည္က တေၾကာင္း၊စစ္တပ္မ်ား ဝန္းရံထားေသာ နယ္ျမိဳ႔ေလးမွာျဖစ္သည္ကတေၾကာင္းတို႔ေၾကာင့္ အဆက္အစပ္ သိပ္မရွိလွ။ အခု မႏၱေလးမွာက်ေတာ့ အဆက္အစပ္က နဲနဲရွိလာျပီ။ ေနာက္ဆံုးႏွစ္အပိုင္း(က)မွာ တက္ေနသည့္ ရွမ္းအသင္းေခါင္းေဆာင္မွတဆင့္ မႏၱေလးတကၠသိုလ္ထဲမွ ေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္ သူမေတြ႔ဆံုျဖစ္ခဲ့ျပီ။စာဖတ္ဝါသနာပါသူ သူမအတြက္ ျပင္ပစာအုပ္ဆိုင္မ်ားတြင္ မရႏိုင္ေသာ စာအုပ္စာတမ္းမ်ားကိုလဲ ဖတ္ခြင့္ရခဲ့ျပီ။ ေလးနက္ေသာစာေပမ်ား၊ ဗဟုသုတမ်ားေၾကာင့္ ဆယ္ေက်ာ္သက္ ရင္ခုန္သံမ်ားကိုပင္ ေမ့သလိုျဖစ္သြားခဲ့ရသည္။သူမဘဝတေလွ်ာက္လံုး ႏိုင္ငံေရးမ်က္စိကန္းခဲ့သမွ် အခုမွ အမွန္တရားမ်ားကို သိလာရသည္။ အမွန္တရားမ်ားကို သိလာရေလေလ၊ ယံုၾကည္ခ်က္ဆိုသည္က ေပါက္ဖြားလာေလေလ။ သမိုင္းေပးတာဝန္ျဖစ္သည့္ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္သည္မ်ားကို သူမဘဝတိုးတက္ေရးထက္ ပိုမိုဦးစားေပးတတ္လာခဲ့ျပီ။
ဒီလိုႏွင့္ပဲ ၁၉၉၆ခုႏွစ္၊ ေက်ာင္းသားအေရးအခင္းတြင္ သူမတက္ၾကြစြာ ပါဝင္ျဖစ္ခဲ့သည္။ဆႏၵျပအေရး ဆိုသူမ်ားမွာ ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ားပင္ျဖစ္ေသာ္လဲ ’ျပည္သူကိုရင္ဝယ္သားလို’ သေဘာထားပါသည္” ဆိုေသာစစ္အစိုးရ၏ တုန္႔ျပန္မွဳက ေၾကာက္ခမန္းလိလိ။ အေျပာႏွင့္ အလုပ္မညီေၾကာင္းကို သက္ေသထူလိုက္သည္။ ေက်ာင္းသားအမ်ားအျပား အဖမ္းခံရသလို တိမ္းေရွာင္သြားသူေတြလဲ မနည္းလွ။ သူမလဲ အေဆာင္မွထြက္၍ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအိမ္၌ တလွည့္စီ ပုန္းေအာင္းေနခဲ့ရသည္။
‘အိမ္္ရွင္တို႔တံခါးဖြင့္ပါ။ ဧည့္စာရင္း စစ္စရာရွိလို႔’
နန္းေရွ႔မွ သူငယ္ခ်င္းအိမ္တြင္ ပုန္းေအာင္းေနသည့္ သန္းေခါင္ယံညတည။ မဖိတ္ေခၚထားသည့္ ဧည့္သည္မ်ားက ဆိုင္းမဆင့္၊ ဘံုမဆင့္ေရာက္ရွိလာခဲ့သည္။
‘ေစာနႏၵာ၊ ဒီမွာရွိတယ္လို႔ အတိအက် သတင္းရထားတယ္’
အိမ္ေရွ႔မွ အသံမ်ားေၾကာင့္ အခန္းထဲမွ သူမထြက္သြားလိုက္သည္။ သူမတာဝန္ကို သူမယူရမည္ေလ။မဆိုင္သူမ်ားကို သူမအတြက္ ဒုကၡမေရာက္ေစလိုပါ။သူမအသံၾကားသည္ႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းျဖဴျဖဴသန္႔ကို ထိုးခ်ိန္ထားသည့္ ပစၥတိုေျပာင္းဝက သူမဘက္လွည့္လာသည္။ လက္နက္မဲ့ ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္ကို လာဖမ္းတာမ်ား လက္နက္ေတြ အျပည့္အစံုနဲ႔ပါလား ေထာက္လွမ္းေရး ေယာက်္ားသားၾကီးေတြရယ္။ေတြးမိရင္း ရယ္ခ်င္သြားသည့္ သူမရဲ့ စိတ္တို႔သည္ ေသနတ္ကိုင္ထားသူ၏ မ်က္ႏွာကို ျမင္ရသည့္အခါမွာေတာ့---။ ခ်စ္ခဲ့ဖူးသူတစ္ေယာက္နဲ႔ ျပန္ဆံုရတဲ့ ကံၾကမၼာဟာ ဒါမ်ိဳးတဲ့လားကြာ။
(၄)
‘လွမ်ိဳးဘယ္မွာလဲ။ ငါေမးေနတယ္ေလ။ အဓိပၸာယ္မဲ့ အသားအနာမခံစမ္းနဲ႔’
‘ mainေရွ႔မွာ စုၾကတဲ့ လူေတြရဲ့ နာမည္ေတြေရးစမ္း’
‘ငါေမးတာမွန္မွန္ေျဖစမ္း၊ ေကြ႔ေကာက္ေနရင္ ဘာျဖစ္မယ္ဆိုတာ မင္းနားမလည္ဖူးလား’
‘ေခါင္းမာတယ္ဆိုတာ မေကာင္းဘူးကြ။ အခုမင္းေရာက္ေနမယ့္ေနရာက ေခါင္းမာလို႔မရဘူး။ မႏၱေလး ေထာက္လွမ္းေရး(၁)လို႔ေခၚတယ္။ ဒီမွာပဲေရဝတဆိုတဲ့ ဘုန္းၾကီးေခါင္းမာမွဳနဲ႔ ေသြးပြက္ပြက္အန္ဖူးတယ္ဘာမွတ္ေနလဲ။ ရိုက္လို႔ေသသြားရင္ေတာင္ အရိုးရိုက္စစ္မယ့္ေနရာကြ။ သိတာအကုန္ေျပာ’
ကိုကို႔မ်က္ႏွာကို မျမင္ရေပမယ့္ ကိုကို႔အသံမွန္းေတာ့ သိေနခဲ့ပါသည္။ ကိုကိုလူမွ ဟုတ္ေသးရဲ့လားဟု ေတြးလိုက္မိသည္။ မေကာင္းဆိုးဝါးမ်ားဝင္စီးေနတာလား။ ဟုတ္ပါျပီ။ ကိုကိုတို႔ရဲ႔ စိတ္ေတြကို၊မေကာင္းဆိုးဝါး စစ္အာဏာရွင္စနစ္က ဝင္စီးေနတာပါ။
စစ္အစိုးရအာဏာရူးေတြရယ္။
တိုင္းျပည္ရဲ႔ အဖိုးတန္လူငယ္ေတြကို ရာထူးဂုဏ္၊မက္လံုးေတြေပးျပီး မ်က္ကန္းမ်ိဳးခ်စ္ဝါဒရိုက္သြင္းလို႔ လူလူခ်င္းရက္စက္တတ္ေအာင္ သင္ေပးေနတာေတြကို ရပ္တန္းကရပ္ပါေတာ့။ ကိုကိုတို႔ လူငယ္ေတြကေရာ ပညာတတ္ေတြျဖစ္ရက္နဲ႔ ဘာလို႔ဆင္ျခင္တံုတရား၊ အသိဥာဏ္ေတြ မရွိရတာလဲ။
တကယ္ေတာ့ တပ္မေတာ္သားေတြမွာလဲ ဆက္စပ္ေနတဲ့ ျပည္သူလူထုေတြ မရွိဘူးလား။ရဲတပ္ဖြဲ႔ဝင္ေတြမွာေရာ၊ ၾကံ့ခိုင္ေရးအဖြဲ႔ဝင္ေတြမွာေရာ။ အားလံုးက ျပည္သူ႔ရင္ထဲက ေပါက္ဖြားလာၾကသူေတြခ်ည္းပါ။ အမိန္႔နဲ႔တာဝန္ဆိုတာကိုပဲ ရိုက္သြင္းျပီး ကိုယ့္မိဘ၊ကိုယ့္ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြအေပၚ ျပန္ရက္စက္ခိုင္းတာ၊ ျဖဴစင္တဲ့ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြကို ေသြးစက္ေတြ စြန္းထင္းခိုင္းေနတာ ဘယ္သူေတြလဲဆိုတာ အမွန္အတိုင္း သိျမင္သင့္ပါတယ္။ ေဒဝဒတ္ကို ဆရာတင္မိျပီး ခိုင္းသမွ် လိုက္လုပ္ခဲ့မိလို႔ အမွားၾကီးမွားခဲ့ရတဲ့ အဇာတသတ္အေၾကာင္းကို ေျပာျပခ်င္လိုက္တာ။
(၅)
ဒီတသက္ မဆံုေတာ့ဘူးဟု ထင္ထားျပီးကာမွ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ လာဆံုရသည္။ မတရား ေထာင္ခ်မွဳမွ ွလြတ္ေျမာက္လာျပီး ေနာက္ပိုင္းကိုယ့္ျမိဳ႔ေလးသို႔ျပန္၍ မိဘလက္ငုတ္လက္ရင္း အလုပ္ေလးမ်ားကို ဆက္လုပ္ျဖစ္သည္။ ေထာင္မွလြတ္လာေသာ္လဲ ေထာက္လွမ္းေရးလက္မ်ားကေတာ့ မလြတ္ႏိုင္ေသး။ၾကာလာေတာ့လဲ မိဘမ်ားကစိတ္ပူလာၾကသည္။ လြတ္ေျမာက္ရာရွာဖို႔ အၾကံေပးၾကသည္။ေမြးရပ္ေျမျမန္မာျပည္သည္ သူမအတြက္ မလံုျခံဳေတာ့။ လံုျခံဳသည့္ေနရာကို သူမရွာၾကံရေတာ့မည္။
ဒီၾကားထဲ ေက်ာင္းတုန္းက သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ဇာျခည္က မႏၱေလးမွာ က်င္းပေသာ သူမမဂၤလာပြဲသို႔ ဖိတ္လာသည္။ ျမန္မာျပည္မွ မထြက္ခင္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ ေနာက္ဆံုးဆံုေတြ႔ျခင္းဟု သေဘာပိုက္ကာ မႏၱေလးဆီဒိုးနားမွာ က်င္းပေသာမဂၤလာပြဲသို႔ သူမတက္ေရာက္ျဖစ္ခဲ့သည္။ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ ျပန္ေတြ႔ရေတာ့လဲ စိတ္ထဲမွာ လန္းဆန္းသြားသလိုပါပဲ။
‘နႏၵာ၊ ဒါဗိုလ္ၾကီးစည္သူေအာင္တဲ့၊ မူဆယ္က။ တို႔အမ်ိဳးသားနဲ ႔မိတ္ေဆြေတြေလ’
သူငယ္ခ်င္းမ တစ္ေယာက္က မိတ္ဆက္ေပးရင္း၊သူမေဘးခံုတြင္ ေနရာလာခ်ေပးသည္။
‘ေၾသာ္-ဟုတ္ကဲ့၊ ေတြ႔ရတာဝမ္းသာပါတယ္ ဗိုလ္ၾကီး။’
သူမအလိုက္သင့္ ျပန္ႏွဳတ္ဆက္လိုက္ပါသည္။
‘ဘယ္တုန္းကလြတ္လဲ’
ႏွစ္ေယာက္တည္း က်န္ခဲ့ေတာ့ ကိုကိုက ေမးသည္။
‘တစ္ႏွစ္ေလာက္ရွိျပီ’
‘အားလံုးအဆင္ေျပတယ္မလား’
‘ေျပပါတယ္’
‘အခု ကိုယ္ မူဆယ္နစကမွာ ေရာက္ေနတယ္’
‘ေၾသာ္’
‘ဘာအကူအညီေပးရမလဲ’
‘မလိုပါဘူး၊ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္’
ကိုကို႔စကားမ်ားကို အလိုက္သင့္ေျဖေနရသည္မွာ ပင္ပန္းလွပါသည္။ တခ်ိန္က စစ္ေၾကာေရးမ်ားကို ျပန္သတိရမိသည္။ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးပီပီ အခုထိေမးခြန္းေတြ ေမးေနတုန္းပါပဲလား ကိုကိုရယ္။
‘ျပန္လြတ္လာျပီဆိုေတာ့ ထပ္မမိုက္နဲ႔ေတာ့ေနာ္’
‘က်ြန္မမိုက္ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုခ်င္တာလား’
သူမအသံ အနည္းငယ္ က်ယ္ေလာင္သြားသျဖင့္ ေဘးဝိုင္းက လွည့္ၾကည့္သည္။ ႏွဳတ္ခမ္းကို မသိမသာ ဖိကိုက္ရင္း ေဒါသႏွဳန္းကို ေလွ်ာ့ရသည္။
‘က်ြန္မမိုက္ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူးကိုကို၊ အမွန္တရားနဲ႔ ျပည္သူ႔ဆႏၵဘက္က ရပ္တည္ခဲ့တာပါ။ တရားမွ်တမွဳ၊လူ႔ဂုဏ္သိကၡာနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးေတြအတြက္ ေတာင္းဆိုခဲ့တာပါ’
‘ဒီေလာက္ႏွစ္ရွည္ ေထာင္ထဲမွာေနခဲ့ရတာေတာင္၊ ဒီစကားေတြ သံုးေနတုန္းပါလား။’
‘ဘာလဲဟင္၊ကိုကိုတို႔က ေထာင္ခ်လိုက္ရင္ ဒီယံုၾကည္ခ်က္ေတြ ေပ်ာက္သြားမယ္လို႔ ထင္ေနၾကတာလား။အဲဒါဆိုရင္ေတာ့ ကိုကိုတို႔မွားသြားျပီ။ ကိုကိုတို႔ ခ်ဳပ္ခ်ယ္လို႔ရတာ လူကိုယ္ခႏၶာကိုပဲရမယ္။ ရင္ထဲမွာ ကိန္းဝပ္ေနတဲ့ ယံုၾကည္ခ်က္ ႏွလံုးသားကိုေတာ့ ခ်ဳပ္ခ်ယ္ ကန္႔သတ္လို႔ မရဘူး ကိုကို။ က်ြန္မကို ခြင့္ျပဳပါဦးေနာ္’
ေျပာေျပာဆိုဆိုႏွင့္ သူမထရပ္လိုက္သည္။
‘ေၾသာ္ကိုကို၊ ေနာက္ဆံုးစကားတစ္ခြန္း ေျပာခဲ့ပါရေစ။ ကိုကို႔လက္မွာ ေသြးေတြစြန္းေနတာ ကိုကိုသတိထားမိရဲ႔လား။ ဒီအတိုင္းေဆးလို႔ေတာ့ မစင္ႏိုင္ဘူး ကိုကို။ မွန္ကန္ျဖဴစင္တဲ့ ႏွလံုးသား ရွိလာတဲ့အခါက်ရင္ေတာ့ ျပည္သူေတြက ေဆးေၾကာေပးလိ္မ့္မယ္’
အဆံုးသတ္ စကားေျပာရင္း တျခားသူငယ္ခ်င္းမ်ားဝိုင္းသို႔ သူမထြက္လာခဲ့သည္။ ကိုကို၊ေအာင့္သက္သက္နဲ႔ က်န္ခဲ့မွာ အေသအခ်ာပါပဲ။ ဒီစကားေတြအတြက္ ထပ္ဖမ္းမည္ဆိုလဲ သူမခံဝံ့ပါသည္ေလ။ လူတိုင္းမွာ Freedom of Expression လူ႔အခြင့္အေရးကို ခံစားပိုင္ခြင့္ရွိသည္ မဟုတ္ပါလား။
(၆)
‘မမ၊ျပန္ေရာက္ေနတာ ၾကာျပီလား။’
အေတြးေရယဥ္ေၾကာတြင္ မည္မွ်ေမ်ာေနသည္မသိ။ အတူေနညီမေလး ျပန္လာမွ သတိျပန္ဝင္လာရသည္။ အတိတ္သည္ အတိတ္မွာက်န္ခဲ့ျပီးသား။ လက္ရွိပစၥဳပၸန္ကို သူမအာရံုစိုက္ရေပဦးမည္။ အနာဂတ္ျမန္မာ ျပည္အတြက္ ၾကိဳတင္ေလ့လာ ဖတ္ရွဴထားရမည့္ စာတမ္းေတြ ဖတ္ရဦးမည္ပဲေလ။ တစ္ခုေတာ့ဆုေတာင္းမိပါသည္။ ကိုကိုတို႔လို စနစ္ဆိုးရဲ့ အသံုးခ်ခံသားေကာင္မ်ား၊ အျမန္ဆံုးအျမင္မွန္ရျပီး၊ ေသြးစြန္းလက္မ်ားကို ျပည္သူေမတၱာျဖင့္ ေဆးေၾကာႏိုင္ပါေစ ဟု။
ခင္မမမ်ိဳး (2005)
Tuesday, December 16, 2008
“လူငယ္ႏွင့္အနာဂတ္” ေခါင္းစဥ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖဲြ ့ခ်ဳပ္ရံုးတြင္ ေဟာေျပာပဲြျပဳလုပ္၊
အဆိုပါေဟာေျပာပဲြတြင္ အဖဲြ ့ခ်ဳပ္ေခါင္းေဆာင္ ဦး၀င္းတင္မွ လူငယ္မ်ားေတာင္းဆိုတိုက္တြန္းခ်က္အ၇
လက္ရွိအဖဲြ ့ခ်ဳပ္ေခါင္းေဆာင္ ဦး၀င္းတင္မွ ေဟာေျပာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ လူငယ္ႏွင့္အနာဂတ္ဆိုေသာ
ေဟာေျပာပဲြေခါင္းစဥ္ကို လူငယ္မ်ားမွပင္ေရြးခ်ယ္ခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္ျပီး ေဟာေျပာပဲြအျပီး လူငယ္မ်ားမွ
ေမးခြန္းမ်ားေမးခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္၊ ေဟာေျပာပဲြသို ့ရန္ကုန္တိုင္းျမိဳ ့နယ္ေပါင္းစံုမွ စိတ္ပါ၀င္စားသူ
လူငယ္ ၃၀၀ ခန္ ့တက္ေရာက္ခဲ့ၾကျပီး အဖဲြ ့ခ်ဳပ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားလည္းတက္ေရာက္ၾကသည္ကို
ေတြ ့ရွိရသည္၊
ေဟာေျပာပဲြက်င္းပျခင္းသည္ အဖဲြ ့ခ်ဳပ္မ်ိဳးဆက္သစ္လူငယ္မ်ားအတြက္ လြန္စြာတန္ဖိုးရွိေသာ အေတြ ့
အၾကံဳမ်ားကို ျဖစ္ေပၚေစျပီး၊ အနာဂတ္ဒီမိုကေရစီ နိုင္ငံေတာ္တည္ေဆာက္ေရးအတြက္
ေဟာေျပာပဲြမ်ားကို ဆက္လက္ျပဳလုပ္ရန္စီစဥ္သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိရသည္၊
ကေလးေထာင္တြင္း၌ နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ဦးအုန္းသန္းအစာငတ္ခံဆႏၡျပ
ကေလးေထာင္တြင္း၌ ေထာင္ဒဏ္ ႏွစ္ ၂၀ က်ခံေနရသူ ဦးအုန္းသန္းသည္ စစ္ကိုင္းတိုင္း ကေလးေထာင္ထဲ၌ ေတာင္းဆိုခ်က္မပါဘဲ အစာငတ္ခံ ဆႏၵျပေနသည္မွာ တပတ္ခန္႔ ၾကာျမင့္ေနၿပီျဖစ္သည္။
ၿပီးခဲ့သည့္အပတ္ တနလၤာေန႔မွ စတင္ကာ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ား ေျပာၾကားျခင္း မပါရွိဘဲ မည္သူ႔ကိုမွ စကားမေျပာသလို၊ အစာမစားဘဲ၊ အျပင္မထြက္ဘဲ ဆႏၵျပေနျခင္းျဖစ္သည္။
"သူက အစားလည္း မစားဘူး။ ဘယ္သူ႔မွလည္း စကားမေျပာဘူး။ လမ္းေတြဘာေတြ ထြက္မေလွ်ာက္ဘူး။ အသက္ၾကီးၿပီဆိုေတာ့ ဒီလိုလုပ္ေတာ့ က်န္းမာေရးအတြက္ ပူရတာေပါ့ေနာ္။ ေမးၾကည့္ေတာ့ အျမင္ကပ္လို႔ကြာလို႔ ေျပာတယ္တဲ့။ ဘာကို အျမင္ကပ္မွန္းလဲ မသိဘူး" ဟု မၾကာေသးခင္ကေျပာသည္။
အသက္ ၆၂ ႏွစ္ ရွိၿပီျဖစ္ေသာ ဦးအုန္းသန္းသည္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၂၃ ရက္ေန႔တြင္ ရန္ကုန္ရွိ အေမရိကန္ သံ႐ံုးေရွ႕တြင္ ကုန္ေစ်းႏႈန္း က်ဆင္းေရးအတြက္ တကိုယ္ေတာ္ ဆႏၵျပသျဖင့္ ဖမ္းဆီးခံခဲ့ရၿပီး ေထာင္ဒဏ္ ေထာင္ဒဏ္ ႏွစ္ ၂၀ ႏွင့္ ေငြဒဏ္ က်ပ္ တေထာင္ ခ်မွတ္ခဲ့သည္။
ဦးအုန္းသန္း၏ သမီးျဖစ္သူ မအိအိမြန္က "သူ႔က်န္းမာေရး စိုးရိမ္ရတဲ့ အေျခေန မဟုတ္ေနေပမယ့္ အခုလိုျဖစ္ေတာ့ စိုးရိမ္တာေပါ့ေနာ္။ ဘာလို႔လုပ္လဲလို႔ ဆိုတာေတာ့ အခုထိ မသိရဘူး။ အေဖက ဘယ္သူနဲ႔မွ စကားမေျပာဘူး ဆိုေတာ့ေလ" ဟု ေျပာသည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ ႏို၀င္ဘာလအတြင္းက ေထာင္၀င္စာ သြားေတြ႔ခ်ိန္တြင္ က်န္းမာေရး ေကာင္းေနေသာ္လည္း အနည္းငယ္ ပိန္ခ်ံဳးသြားသျဖင့္ ယခုလို ဆႏၵျပမႈ ရွည္ၾကာလာမည္ဆိုပါက က်န္းမာေရးအတြက္ စိုးရိမ္ေနရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သူက ေျပာသည္။
"အဲဒီတုန္းက အေတြ႔မခံဘူး။ ခဏပဲ ထြက္လာေတြ႔တယ္။ ၿပီးေတာ့ ေနာက္ လံုး၀မလာနဲ႔ဆိုၿပီး အဆံုးစြန္ထိ ေျပာလိုက္တယ္ေလ။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ အေဖက လံုး၀ လာမေတြ႔နဲ႔ ေျပာထားေတာ့ အေျခအေနပဲ ေစာင့္ၾကည့္အံုးမယ္" ဟု သူက ေျပာသည္။
ယခုႏွစ္ ဧၿပီလ ၂ ရက္ေန႔တြင္ ဦးအုန္းသန္းကို ျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္ၿပီးေနာက္ တလအၾကာတြင္ ရန္ကုန္မွ မႏၲေလးေထာင္သို႔ အာဏာပိုင္မ်ားက ေျပာင္းေရႊ႔ခဲ့သည္။
မႏၲေလး ေထာင္တြင္း၌ အစာငတ္ခံ ဆႏၵျပမႈေၾကာင့္ စစ္ကိုင္းတိုင္း ခႏၲီးေထာင္သို႔ ေမလလအတြင္း တဖန္ ေျပာင္းေရႊ႔ခဲ့ျပန္သည္။ ထိုမွတဆင့္ မည္သည့္အေၾကာင္းေၾကာင့္မွန္း မသိရဘဲ ကေလးေထာင္သို႔ ေရႊ႔ေျပာင္းလိုက္သည္မွာ ၂ လ ခန္႔သာ ရွိေသးေၾကာင္း သိရသည္။
ေထာင္၀င္စာသြားေတြ႔စဥ္က ဦးအုန္းသန္းသည္ တရားအလြန္ထိုင္ၿပီး သူ႔၏ ယံုၾကည္ခ်က္အတိုင္း ဆက္လုပ္သြားမည့္အေၾကာင္း သမီးျဖစ္သူကို ေျပာျပခဲ့သည္။
ဦးအုန္းသန္းသည္ ၂ဝဝ၄ ခုႏွစ္အတြင္းကလည္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ ကုလသမဂၢ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး အစီအစဥ္႐ံုးေရွ႕တြင္ ပထမဆံုးအၾကိမ္ တကုိယ္ေတာ္ ဆႏၵျပခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ေထာင္ဒဏ္ ၂ ႏွစ္ က်ခံခဲ့ရၿပီး၊ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္ အတြင္းကလည္း ကုန္ေစ်းႏႈန္း က်ဆင္းေရး ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ပြဲမ်ား၊ တကိုယ္ေတာ္ ဆႏၵျပပဲြမ်ားေၾကာင့္ ၆ ၾကိမ္မွ် ဖမ္းဆီးခံခဲ့ရေသးသည္။
၈၈မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသူ မမီးမီး၏ က်န္းမာေရးအေျခအေန။
ေထာင္ဒဏ္ (၆၅) ႏွစ္ ခ်မွတ္ခံရသည့္ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ မသင္းသင္းေအး ေခၚ မီးမီးအား ႏုိ၀င္ဘာ (၂၀) ရက္ေန႔တြင္ အင္းစိန္ေထာင္မွ ပုသိမ္ေထာင္သို႔ ေျပာင္းေရႊ႕လိုက္သည္။
ၿပီးခဲ့သည့္အပတ္တြင္းက ေထာင္၀င္စာသြားေတြ႕ၿပီး ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာသူ မမီးမီး၏ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ ကိုလွမိုးက “ပထမဆံုးအႀကိမ္မုိ႔လို႔လားမသိဘူး အားလံုး အဆင္ေျပပါတယ္။ ေအးေအးေဆးေဆးပါပဲ။ က်ေနာ္တုိ႔ေရာက္သြား ေတာ့ ေထာင္၀န္ထမ္းေတြက ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ဆက္ဆံၾကပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ မမီးမီးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး စိတ္မပူဖုိ႔နဲ႔ စည္းကမ္းဥပေဒေဘာင္ထဲကေနၿပီး ေပးႏုိင္တဲ့အကူအညီကုိေပးမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပၾကပါတယ္” ဟု ေျပာသည္။
၈၈ မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားမ်ားအဖြဲ ့မွ မမီးမီး (ခ) မသင္းသင္းေအးမွာ ၁၉၉၆ ခုႏွစ္ကလည္း ယခုကဲ့သုိ႔ အာဏာပုိင္မ်ားက မတရားဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ျခင္းကုိခံခဲ့ရသည္။ ၂၀၀၅ ခုတြင္ ျပန္လည္လြတ္ေျမာက္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ကုိမင္းကုိႏုိင္အပါအ၀င္ အျခား ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္အတူ ျပည္သူလူထုခံစားေနရေသာ မတရားမႈမ်ားကုိ ေရွ႕တန္းမွ ရပ္ကာ စစ္အစုိးရကုိ တုိက္ပြဲ၀င္ေနသူတဦးျဖစ္ၿပီး ၂၀၀၅ ခုနွစ္ ေထာင္မွ ျပန္လြတ္လာစဥ္ကပင္ သူမတြင္ ေလးဘက္နာေေရာဂါကုိ ခံစားေနခဲ့ရသည္ဟု သိရသည္။
ပုသိမ္ၿမိဳ႕ အက်ဥ္းေထာင္သုိ႔ ေထာင္၀င္စာေတြ ့ၿပီး ျပန္ေရာက္ရွိလာသူ သူမ၏ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ ကုိလွမုိးက “က်န္းမာေရးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္သူ႔ကုိ စိတ္ပူပါတယ္။ မီးမီးမွာ ေလးဘက္နာလည္းရွိတယ္။ အခုဆုိရင္ အ႐ုိးက်ီးေပါင္းတက္တဲ့ ေရာဂါလည္းရွိတယ္လုိ႔သိရေတာ့ နည္းနည္းေတာ့စိတ္ပူတာေပါ့။ ခုကာလက ေဆာင္းတြင္းလည္းျဖစ္ျပန္၊ ပုသိမ္ၿမိဳ႕ကလည္း ေအးတယ္ဆုိေတာ့ တခုခုျဖစ္မွာကုိ စုိးရိမ္ပါတယ္။ အ႐ုိးက်ီးေပါင္းတက္တဲ့ေရာဂါက သူအျပင္မွာတုန္းကေတာ့ မရွိဘူးဗ်။ သူ အင္းစိန္ေထာင္မွာ အခ်ဳပ္ခံေနစဥ္ ကာလမွာ စျဖစ္တာပါ။ အခုလည္း သူအေနနဲ႔ အဲဒီေရာဂါေတြနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ေဆးေတြကုိ မွာလုိက္တယ္” ဟုေျပာၾကားသည္။
“က်န္တာေတာ့ သိပ္ၿပီးစိတ္မပူပါဘူး။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ႔ မီးမီးက အေတြ႔အႀကံဳရွိၿပီးသားေလ။ ေနာက္ၿပီး ဒီအမႈ (ႏုိင္ငံေရး) ဆိုတာမ်ိဳးက အခ်ိန္မေရြးေျပာင္းလဲႏုိင္တာေလ။ မနက္ျဖန္၊ သန္ဘက္ခါလည္း ျပန္လြတ္ႏုိင္တာပဲေလ” ဟု ေျပာၾကားသည္။
၈၈ မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ မသင္းသင္းေအး (ခ) မီးမီးသည္ အာဏာပိုင္အစိုးရ၏
မတရားဖမ္းဆီး၍ ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္ (၆၅) ႏွစ္က်ခံေနရသူျဖစ္သည္။ စစ္အစုိးရက မတရားဖမ္းဆီး ေထာင္ခ်လုိက္ခ်ိန္တြင္ သူမတြင္ သမီး (၁) ေယာက္၊ သား (၁) ေယာက္ က်န္ရွိခဲ့သည္ဟု သိရသည္။
ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား လႊတ္ေပးရန္ အာရွ-အာဖရိက ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ေတာင္ဆို
အာရွ-အာဖရိက လူမႈအဖြဲ႔အစည္းမ်ားမွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား စုေပါင္းၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အက်ဥ္းက်ခံေနရသည့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား အျမန္ဆံုး လႊတ္ေပးရန္ ယေန႔ ေတာင္းဆိုလိုက္သည္။
ဂ်ပန္၊ တ႐ုတ္၊ ဗီယက္နမ္၊ အိႏိၵယ၊ အာဖရိက၊ အာရပ္ႏိုင္ငံမ်ား အပါအ၀င္ စုစုေပါင္း ၂၈ ႏိုင္ငံမွ အစိုးရမဟုတ္သည့္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ လူမႈအဖြဲ႔အစည္းေပါင္း ၃၀ ေက်ာ္ ပူးေပါင္း ပါ၀င္သည့္ ၈ ၾကိမ္ေျမာက္ Afro-Asian Peoples' Solidarity Organization (AAPSO) အာရွ-အာဖရိက ေသြးစည္းညီညြတ္ေရးအဖြဲ႔၏ ၃ ရက္ၾကာက်င္းပသည့္ ကြန္ကရက္ အစည္းအေ၀း၏ ေနာက္ဆံုးရက္တြင္ ေတာင္းဆို္ျခင္း ျဖစ္သည္။
"အဖြဲ႔အားလံုးရဲ႕ သေဘာတူညီမႈနဲ႔ အခုလို ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်လိုက္တာျဖစ္တယ္။ ကန္႔ကြက္တဲ့အဖြဲ႔ေတာ့ မရွိဘူး။ တ႐ုတ္ကလည္း သေဘာတူတယ္ ဆိုတာမ်ဳိးေတာ့ မေျပာေပမယ့္ ကန္႔ကြက္တာမ်ဳိး မရွိဘူး" ဟု AAPSO တြင္ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေရးႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေကာင္စီ အမည္ျဖင့္ အဖဲြ႔၀င္အျဖစ္ ပါ၀င္ေနသည့္ နယူးေဒလီအေျခစိုက္ ျမန္မာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ABSL မွ ကိုယ္စားလွယ္ျဖစ္သူ ကိုေက်ာ္သန္းက ေျပာသည္။
ယခုလို အဖြဲ႔အစည္း အသီးသီး၏ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ျမန္မာ့အေရး သေဘာတူဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ရာတြင္ စစ္အစိုး၏ စက္တင္ဘာ ေရႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးတြင္ အၾကမ္းဖက္ႏွိမ္နင္းခဲ့မႈကို ကန္႔ကြက္ရႈတ္ခ်သလို၊ အျပစ္မဲ့ ဆႏၵျပသူမ်ားအား ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္ခ်မွတ္ျခင္းကို ကန္႔ကြက္သည့္အျပင္ ၉၀ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲကို အေျခခံၿပီး စစ္မွန္၍ ေသခ်ာေရရာသည့္ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ား ျဖစ္လာေရးကို ကုလသမဂၢမွတဆင့္ အရွိန္ယူလုပ္ေဆာင္သြားရန္ သေဘာတူခဲ့ၾကသည္။
"ဒီဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြကို က်ေနာ္တို႔ ကုလသမဂၢ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီကို တင္ျပၾကမယ္။ လာမယ့္ႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလေလာက္မွာ တင္ျပၾကမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ရတယ္" ဟု ကိုေက်ာ္သန္းက ေျပာသည္။
အိႏိၵယႏိုင္ငံ၊ ဟိုက္ဒရာဘတ္ၿမိဳ႕ရွိ Hotel Taj Decan တြင္ ၃ ရက္ၾကာ ေဆြးေႏြးပြဲျပဳလုပ္ခဲ့ရာ ျမန္မာ့အေရး အပါအ၀င္ အာရွ-အာဖရိကႏိုင္ငံမ်ားအတြင္း ဖိႏွိပ္မႈမ်ား ရင္ဆိုင္ေနရသည့္ ႏိုင္ငံမ်ားအေၾကာင္း အဓိကထား ေဆြးေႏြးၿပီး၊ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရး ကိစၥမ်ားကုိ ေဆြးေႏြးခဲ့သည္။
AAPSO ကို အာရွ၊ အာဖရိက ႏိုင္ငံမ်ားမွ ႏုိင္ငံေပါင္း ၉၀ ေက်ာ္ျဖင့္ ပါ၀င္ဖြဲ႔စည္းထားၿပီး ကိုလိုနီစနစ္ ဆန္႔က်င္တိုက္ဖ်က္ေရး အပါအ၀င္ အသားအေရာင္ခြဲျခားမႈ၊ စစ္ျဖစ္ပြားမႈတို႔ကို ဆန္႔က်င္ကာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ တန္းတူအခြင့္အေရး ရရွိေရးႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရး တိုးတက္ထြန္းကားေရးတို႔ကို အေျခခံထားသည့္ အဖြဲ႔အစည္းျဖစ္သည္။
AAPSO ကို ၁၉၅၇ ခုႏွစ္တြင္ ပထမဦးဆံုးအၾကိမ္ ကြန္ကရက္ အစည္းအေ၀းကို အဖြဲ႔ခ်ဳပ္တည္ရွိရာ အီဂ်စ္ႏိုင္ငံ ကိုင္႐ုိၿမိဳ႕၌ က်င္းပခဲ့ၿပီး၊ ၇ ၾကိမ္ေျမာက္ကိုမူ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္တြင္ အိႏိၵယႏိုင္ငံ နယူးေဒလီၿမိဳ႕၌ က်င္းပခဲ့သည္။
Monday, December 15, 2008
နအဖစစ္အုပ္စုမွ ၀ရမ္းထုတ္ခံရသူ ေရွ႕ေနကိုေစာေက်ာ္ေက်ာ္မင္း ထိုင္းနယ္စပ္သို႔ေရာက္ရွိ၊
ႏိုင္ငံေရးဆုိင္ရာ အမႈမ်ားကို လိုက္ပါေဆာင္ရြက္ေပးေနရာမွ စစ္အုပ္စု၏ ဖမ္း၀ရမ္းထုတ္ခံခဲ့ရသူ ေရွ႕ေန ေစာေက်ာ္ေက်ာ္မင္းသည္ ထုိင္း - ျမန္မာ နယ္စပ္သို႔ ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ ေရာက္ရွိလာသည္။
ေစာေက်ာ္ေက်ာ္မင္းအား ရန္ကုန္ ေျမာက္ပိုင္း ခရိုင္ တရား႐ုံးက တရားစီရင္ေရးကုိ အေႏွာက္အယွက္ ျပဳသည္ဟု ဆိုကာ ေအာက္တိုဘာ ၃၀ ရက္ေန႔တြင္ ေထာင္ဒဏ္ ၆ လ ခ်မွတ္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ထြက္ေျပး တိမ္းေရွာင္ခဲ့သည္။
"တရား စီရင္ေရး စနစ္မွာ ေထာင္က်ခံလိုက္မယ္ ဆိုလို႔ရွိရင္ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ျခင္း မရွိေတာ့ဘူးေပါ့။ ဒီဘက္ ေရာက္လာတယ္ဆိုရင္ ဘာပဲေျပာေျပာ အနည္းအက်ဥ္းေတာ့ လုိက္ကိုင္ေဆာင္ရြက္လို႔ ရမယ္ဆိုတဲ့ ယံုၾကည္ခ်က္နဲ႔ ေရာက္လာျခင္း ျဖစ္ပါတယ္ " ဟု ေစာေက်ာ္ေက်ာ္မင္းမွ ေျပာသည္။
ကုန္ေစ်းႏႈန္း က်ဆင္းေရးအတြက္ အစိုးရအေနျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ရန္ ေတာင္းဆိုဆႏၵျပခဲ့သူ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ လိႈင္သာယာျမိဳ႔နယ္အဖြဲ႕၀င္ ကိုသန္႔ဇင္မ်ဳိးပါ ၁၁ ဦး၏ အမႈကို ခုခံေလွ်ာက္လဲေပးေနစဥ္ တရား႐ုံးေတာ္ကို မထီမဲ့ျမင္ျပဳမႈျဖင့္ ျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္ခံရျခင္းျဖစ္သည္။
အမႈစစ္ေနစဥ္ တရားခံမ်ားက ေက်ာခိုင္းထိုင္ေနသည္ကို ေရွ႕ေနမ်ားကတဆင့္ ေျပာခိုင္းရာ တရားခြင္တြင္ အမႈသည္မ်ား စိတ္တိုင္းက်ေနႏိုင္သည္ဟု ျပန္ေျပာသည့္အတြက္ ျပစ္ဒဏ္ ခ်မွတ္လိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
"ကာယကံရွင္ အမႈသည္ေတြ ကိုယ္တုိင္က ျပဳမႈလုပ္ေဆာင္ေနတဲ့ အတြက္ က်ေနာ္တို႔ အေနနဲ႔ ဘာမွ ၀င္ေရာက္ေျပာဆိုခြင့္ မရွိဘူးလို ေျပာလိုက္တာတင္ အဲဒီလိုေျပာတာကုိ အေျခခံၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ကို ေျမာက္ပိုင္း ခရိုင္ တရား႐ုံးက လိႈင္သာယာၿမိဳ႕နယ္ တရားသူၾကီးက တရားလိုလုပ္ၿပီးေတာ့ တရားစြဲတာ ျဖစ္ပါတယ္ " ဟု ေစာေက်ာ္ေက်ာ္မင္းက ေျပာသည္။
သူႏွင့္အတူ တရားဆိုင္မ်ားအတြက္ ေရွ႕ေနလိုက္ပါေပးေနသူ ကိုညီညီေထြးကေတာ့ ေထာင္က်ခံသြားရသည္။ ေရွ႕ေနမ်ားအတြက္ အမိန္႔ခ်မွတ္မည့္ တရားခြင္သို႔ ေစာေက်ာ္ေက်ာ္မင္းက မတက္ေရာက္ဘဲ တိမ္းေရွာင္သြားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
သူတို႔၏ အမႈသည္မ်ားလည္း အနည္းဆံုး ေထာင္ဒဏ္ ၇ ႏွစ္ခြဲ ခ်မွတ္ခံခဲ့ရသည္။
ေစာေက်ာ္ေက်ာ္မင္းသည္ စစ္အစိုးရက စြဲဆိုထားေသာ အတုိက္အခံ ႏိုင္ငံေရးအမႈသည္ ၂၀ ခန္႔အတြက္ လိုက္ပါ ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့သူ ျဖစ္သည္။
စစ္အစိုးရ မ်က္မုန္းက်ဳိး အျပစ္ေပးခံရေသာ အျခားေသာ အတိုက္အခံ ေရွ႕ေနႏွစ္ဦးမွာ ဦးေအာင္သိန္းႏွင့္ ဦးခင္ေမာင္ရွိန္တို႔ျဖစ္ျပီး အလားတူ စြဲခ်က္မ်ားျဖင့္ ေထာင္ဒဏ္ ၄ လ စီ ခ်မွတ္ခံခဲ့ရျပီး နယ္ေထာင္မ်ားတြင္ က်ခံေနရသည္။
Sunday, December 14, 2008
ထုိင္းႏုိင္ငံမွာ အသက္အငယ္ဆုံး ၀န္ၾကီးခ်ဴပ္သစ္ကုိေရြးခ်ယ္လုိက္ၿပီ္
ထုိင္းပါလီမန္က ဒီေန႔ဘဲ ထုိင္း၀န္ၾကီးခ်ဴပ္သစ္ကုိေရြးခ်ယ္လုိက္ပါၿပီ။ ဒီမုိကရက္တစ္ပါတီေခါင္းေဆာင္ အဘီစစ္ (Abhisit Vejjajiva ) ဟာ စုစုေပါင္း မဲအရည္အတြက္ ၄၃၁ မဲ အနက္ ၂၃၅ မဲရရွိခဲ့တာေၾကာင့္ သူဟာ ထုိင္းႏုိင္ငံမွာ အသက္ ၄၄ ႏွစ္ၿဖင့္ အငယ္ဆုံး ႏွင့္ ၂၇ ၾကိမ္ေၿမာက္ တာ၀န္ထမ္း ေဆာင္မည့္ ၀န္ၾကီးခ်ဴပ္ ၿဖစ္လာခဲ့ပါၿပီ။ သူရဲ႕ ၿပိဳင္ဘက္ Puea Pandin ပါတီေခါင္းေဆာင္ ပရာခ်ပရြန္ေနာ့ က မဲ ၁၉၈ မဲသာ ရရွိခဲ့ပါတယ္။
ဘန္ေကာက္ ႏွင့္ ထုိင္းႏုိင္ငံတ၀ွမ္းလုံးရွိ လူငယ္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား နဲ႔ ပညာတက္ လူလတ္တန္းစား ေတြ ဟာ အခုေရြးခ်ယ္တင္ေၿမာက္လုိက္တဲ့ ၀န္ၾကီးခ်ဴပ္သစ္ အာဘီဇစ္ကုိ ခ်စ္ၾကၿပီး၊ အားကုိးမႈေတြရွိၾကေၾကာင္း သိရွိရတယ္။ သူဟာ ထုိင္းႏုိင္ငံ လူငယ္ေတြရဲ႕ အတုယူစရာ စံၿပ လူငယ္ေခါင္းေဆာင္တဦးၿဖစ္တယ္။ သူဟာ ႏုိင္ငံေရး အေတြ႔အၾကံဳရွိသူတဦးလည္းၿဖစ္ၿပီး၊ အရည္အခ်င္းရွိတဲ့ လူငယ္ေခါင္းေဆာင္ တဦး အၿဖစ္ နာမည္ေက်ာ္ၾကားခဲ့ပါတယ္။ သူဟာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တေယာက္ၿဖစ္ၿပီး၊ အဂၤလန္ ႏုိင္ငံ နယူး ကယ္ဆဲလ္ မွာ ၁၉၆၄ ခု ၾသဂုတ္လ ၃ ရက္ေန႔မွာ ေမြးဖြားခဲ့တယ္။ သူ႔မွာ အမ ၂ ေယာက္ရွိ ပါတယ္။ သူဟာ ေအာက္စ္ဖုိ႔တကၠသုိလ္ က ေန စီးပြားေရး၊ ႏုိင္ငံေရး၊ႏွင့္ ဒႆနိကေဗဒ ဘာသာၿဖင့္ ဘြဲ႔ရခဲ့ၿပီး၊ စီးပြားေရး ဘာသာၿဖင့္ အဆင္ၿမင့္ဘြဲ႔ကုိ ေအာက္စ္ဖုိ႔တကၠသုိလ္ ကဘဲ ရယူခဲ့သည္။ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္မွ ရမ္ဂန္ဟန္ တကၠသုိလ္ မွာ ေ႔ရွေနဘြဲ႔ကုိလည္း ရယူခဲ့ပါသည္။ သူဟာ ေဒါက္တာ Pimpen Sakuntabhai ကုိ လက္ထပ္ခဲ့ၿပီး ကေလး ၂ေယာက္ ေမြးဖြားခဲ့ပါတယ္။ သူဟာ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္မွာ ႏုိင္ငံေရးနယ္ပယ္ထဲ၀င္ေရာက္ခဲ့ၿပီး၊ ဘန္ေကာက္ မဲဆႏၵနယ္ ကေနေရြးခ်ယ္တင္ေၿမာက္ၿခင္းခံခဲ့ရပါသည္။ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ ေဖေဖၚ၀ါရီ လ ကတည္းကစၿပီး၊ ဒီမုိကရက္ တစ္ပါတီ၏ ေခါင္းေဆာင္ ၿဖစ္လာခဲ့သူၿဖစ္ပါတယ္။
ထုိင္းႏုိင္ငံ မွာ အရည္အခ်င္းရွိတဲ့ လူငယ္တဦး ကုိ ၀န္ၾကီးခ်ဴပ္သစ္ အၿဖစ္ေရြးခ်ယ္လုိက္ၿခင္း ဟာ ထုိင္းလူငယ္ ေတြရဲ႕ေအာင္ပြဲတခု ၿဖစ္ပါတယ္လုိ႔ ထုိင္းေက်ာင္းသားတခိ်ဳ႕ က ေၿပာဆုိေနၾကပါတယ္။ ထုိင္းၿပည္သူ ေတြနဲ႔ လူငယ္ေတြ ဟာ ႏုိင္ငံေရးေလာကမွာၾကာေနၿပီး၊ ဘာမွ အလုပ္မလုပ္၊ အက်င့္ပ်က္ေနၾကတဲ့ ႏုိင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္အုိ ၾကီးေတြကုိ ေတာ္ေတာ္စိတ္ပ်က္ေနေၾကာင္း ေဖာ္ၿပေနတာပါလုိ႔ တမာဆတ္ တကၠသုိလ္တြင္ ႏုိင္ငံေရး ဘာသာရပ္ပညာသင္ၾကားပုိ႔ခ်ေနေသာ ထုိင္း ပါေမာကၡတစ္ဦးက ေၿပာဆုိခဲ့ပါတယ္။
မႏၡေလးျမိဳ ့တြင္ ေထာင္တံခါးေတြဖြင့္ၾက တရားရံုးေတြပိတ္ာက လွုပ္ရွားမူ ့စတင္၊
Type your summary here
Type rest of the post here
Subscribe to:
Posts (Atom)