RSS Feed (xml)
မင္းတုန္းမင္းၾကီး က မႏၱေလး နန္းေတာ္ၾကီး ကို ေဆာက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ
အေမရိကန္နိင္ငံမွာ နယူးေယာက္ျမိဳ ့မွာ ေမစီ ကုန္တိုက္ၾကီး ( ပံုမွာျမင္ရတဲ့ကုန္တိုက္) ကိုစတင္ဖြင့္လွစ္ ေနပါျပီ။ Customer ေတြ မ်ားမ်ားရေအာင္ မဟာဗ်ဴဟာေတြေရးဆြဲေနျပီ။ ဒါဆိုရင္ သန္းေရြ က ၾကပ္ေျပး ေနျပည္ေတာ္ကို ေဆာက္ေနခ်ိန္မွာ အေမရိကန္ေတြ ဘာလုပ္ေနမယ္လို႔ သင္ထင္ပါသလဲ။ အေျဖကေတာ့ စၾကၤာ၀႒ာမွာ ကမၻာနဲ႔ တူတဲ့ျဂိုလ္တခုကို အသည္းအသန္ရွာ ေနပါတယ္ ဆိုတာမေမ့ပါနဲ႔။
မင္းတုန္းမင္းလည္း အေနာက္နိင္ငံေတြကို အံတုဖို ့ၾကိဳးစားခဲ့တယ္။ ျပင္သစ္ကို ပညာေတာ္သင္ေစလြတ္တယ္။ ဆက္သြယ္ေရး၊ စာတိုက္နဲ ့ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးေတြကို ေခတ္မွီေအာင္လုပ္ခဲ့တယ္။ ယမ္းေထာင္းတူ မီးေသနပ္ကေန ေခတ္မွီက်ဥ္ထိုး ရိုင္ဖယ္ေသနပ္ကိုထုတ္လုပ္ဖို႔ ၾကိဳးစားခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ နိင္ငံျခားေရး ေပၚလစီ ကိုက်ြမ္းက်ြမ္းက်င္က်င္ မခ်မွတ္နိင္တဲ့အတြက္ တိုင္းျပည္ က်ြန္ဘ၀ေရာက္ခဲ့တယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ - အဂၤလိပ္က ေရလမ္းကပိတ္ထားတယ္။ ကုန္းတြင္းထြက္ေပါက္ၾကေတာ့ တရုပ္ဘုရင္ရဲ ့ဖိအားေပးတာခံရတယ္။ (ဒီအခ်ိန္က တရုပ္ျပည္ ဇီခ်ြန္နယ္ဖက္မွာ ပန္းေသး မူစလင္တရုပ္ေတြ ပုန္ကန္တယ္။ တရုပ္ဘုရင္က မူစလင္ေတြနဲ ့မဆက္ဆံဖို ့ဖိအားေပးတယ္။ ဒီေတာ့ မႏၱေလးက ကုန္သြယ္ေရးမလုပ္နိင္ဘူး။ သန္းေရြေခတ္မွာ
* ၁- အေမရိကန္က စီးပြားေရးပိတ္ဆို ့ထားတယ္။ ( လူအခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖါက္မႈေၾကာင့္ လို ့ဆိုတယ္။ )
* ၂- တရုပ္က အၾကပ္ကိုင္ထားတယ္။ (အေနာက္နိင္ငံဖက္ကို မယိမ္းယိုင္ရ၊ ျမန္မာျပည္ဟာ တရုပ္ျပည္ရဲ႔ ထြက္ေပါက္ လို႔သတ္မွတ္တယ္။ အေနာက္ကိုယိမ္းယင္ စစ္အစိုးရကို ဖယ္ရွားျပစ္မယ္။)
* ၃- သန္းေရြကလည္း ရုရွားကို ပညာေတာ္သင္ေတြေစလြတ္တယ္။ အဏုျမဴလက္နက္ပိုင္ဆိုင္ဖို႔ ၾကိဳးစားေနတယ္။
စာဖတ္သူ သာ ျမန္မာျပည္ရဲ ႔ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ျဖစ္ရင္ ဘယ္လိုနိင္ငံျခားေရးေပၚလစီကိုက်င့္သံုးမလဲ။ မင္းတုန္းမင္းနဲ႔ ့သန္းေရြတို ့ရဲ ့ ၾကားေန ဒါေပမဲ့ တရုတ္ဖက္ယိမ္းေပၚလစီ - Neutral But leaning toward China - ကို ဆက္လက္က်င့္သံုးမလား အေနာက္နိင္ငံေတြနဲ ့ တရုပ္နိင္ငံၾကားမွာ Blance of Powr Policy ကိုက်င့္သံုမလား။ ဘာေၾကာင့္လဲ။
http://komoethee.blogspot.com
Friday, December 19, 2008
သင္သာ ျမန္မာ ျပည္ရဲ ႔ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ျဖစ္ခဲ့မည္ဆိုလ်င္
ေထာင္ေျပာင္း ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား ဥပေဒရပိုင္ခြင့္ဆုံးရႈံး
မႏၲေလး အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က ကိုေရႊေမာင္အပါအ၀င္ေလးဦးကို
မႏၲေလးမွာဖမ္း၊ အင္းစိန္မွာေထာင္ခ်ၿပီးတဲ့ေနာက္ ဖ်ာပံုေထာင္ကို ေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့ပါ
တယ္။ ဖ်ာပံုေထာင္ေရာက္သြားတဲ့ ကိုေရႊေမာင္ကို မၾကာေသးခင္ကမွ သြားေတြ႔
ခဲ့တဲ့ ဇနီးျဖစ္သူကို ကိုေက်ာ္ေက်ာ္သိန္းက ဆက္သြယ္ေမးျမန္းထားပါတယ္။
ကိုေရႊေမာင္ဟာ မႏၱေလးေထာင္ကေန ဒီႏွစ္ ဧၿပီလမွာ ရန္ကုန္၊ အင္းစိန္ေထာင္
ကိုေျပာင္း၊ အဲဒီမွာ ခုနစ္လၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာမွ ေထာင္ ၈ ႏွစ္ခ်ၿပီး အခုတခါဖ်ာပံု
ေထာင္ကို ေျပာင္းခံခဲ့ရတာပါ။ သူအပါအ၀င္ေလးဦးကို အင္းစိန္ေထာင္ကေန ဖ်ာပံု
ေထာင္ ေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့တဲ့ေန႔က တလမ္းလံုး ဘာမွမစားရဘဲ သြားခဲ့ရတယ္လို႔ သူ႔ရဲ႕
ဇနီးျဖစ္သူ မသန္းသန္း၀င္းက ေျပာျပပါတယ္။
“အင္းစိန္ေထာင္ကေန ဖ်ာပံုေထာင္ကို ၁ ရက္ေန႔ကေန သေဘၤာနဲ႔ ည သူတို႔ေခၚ
သြားတယ္တဲ့။ ဟုိမွာ ဖ်ာပံုေထာင္ကို ၂ ရက္ေန႔မွာ ေရာက္တယ္တဲ့။ လမ္းမွာ
သူတို႔ ဘာမွလည္း မစားရဘူးတဲ့။ ဒီအတိုင္း တင္လႊတ္လိုက္တာတဲ့။ သူတို႔ လံုၿခံဳ
ေရးနဲ႔ေပ့ါ။ လံုၿခံဳေရးေတြကိုလည္း ဘာမွမေကၽြးလိုက္ဘူးဆိုေတာ့ လံုၿခံဳေရးေတြက
လည္း ဘာမွ မတတ္ႏိုင္ဘူးတဲ့။”
ကိုေရႊေမာင္နဲ႔အတူ ဖ်ာပံုေထာင္ကို ေျပာင္းေရႊ႕ခံခဲ့ရသူေတြကေတာ့ ကိုေဇာ္၀င္း၊
ကုိ၀ဏၰေအာင္နဲ႔ ဦးပဥၨင္း ဦးသုမန၊ လူအမည္ ဦးမင္းသက္တုိ႔ျဖစ္ပါတယ္။ အဖမ္း
ခံရၿပီးကတည္းက ေထာင္သာက်သြား၊ ေထာင္သံုးခုသာ ေျပာင္းသြားတယ္၊
ကိုေရႊေမာင္ကို ဘာပုဒ္မနဲ႔ေထာင္ခ်တယ္၊ သူက်ဴးလြန္တဲ့အျပစ္က ဘာေတြ
ဆိုတာကို ကာယကံရွင္ ဇနီးသည္အေနနဲ႔ တရား၀င္၀င္ တိတိက်က် ဘာမွမသိရ
ဘူးလို႔ မသန္းသန္း၀င္းက ေျပာပါတယ္။
“ခုခ်ိန္ထိ က်မတို႔ကို စာရြက္လည္း ထုတ္မေပးေသးဘူး။ သူ႔ကိုေတာ့ ပုဒ္မ (၅၀၅)
လို႔ေတာ့ က်မၾကားတာပဲ။ ပုဒ္မ (၅၀၅) က သံုးမႈတဲ့။ ပုဒ္မ (၃၄၅) လား ဘာလဲ
မသိဘူး။ သံဃာကို အၾကည္ညိဳပ်က္ေစမႈဆိုၿပီး အဲဒါက တမႈတဲ့။ သူတို႔ကို
ေလးမႈနဲ႔ ေထာင္ ၈ ႏွစ္ခ်တယ္တဲ့။ က်မ အဲဒီလိုပဲသိရတယ္။ က်မ အခု သူတို႔ အဲဒီ
အမႈရဲ႕ စာရြက္ေတြ သြားထုတ္ေတာ့လည္း မရေသးဘူး။ အဲဒီလိုပဲ ေျဖလိုက္တာ
ေထာင္က။ တရားဥပေဒအရ က်မတို႔မွာ ဘာမွ ခုခံခြင့္မရွိတာကို က်မရင္ထဲမွာ
ခံစားရတာေပါ့ေနာ္။ ဘာမွ ခုခံခြင့္လည္းမရွိဘူး။ က်မတို႔ဘက္က ေရွ႕ေနထားခြင့္
လည္း က်မတုိ႔မွာ မရလိုက္ဘူးေလ။ ဒီအတိုင္းပဲ တရားမဲ့ႀကီးကို ေထာင္ခ်လိုက္
တာပဲ။ ၿပီးေတာ့ ကိုေရႊေမာင္နဲ႔ပါသြားတဲ့ ပိုက္ဆံေတြလည္း က်မ ျပန္မရဘူး။ အဲဒါ
ေတြကိုပါ သူတို႔ ခုခ်ိန္ထိ ယူထားတာပဲ။”
မႏၲေလးကေန ဖ်ာပံုကိုသြားမယ္ဆိုရင္ အရင္ဆံုး ရန္ကုန္ကိုသြား၊ အဲဒီကေနမွ ကား
ႏွစ္ဆင့္ထပ္စီးၿပီး ဖ်ာပံုေထာင္ထိအေရာက္ စုစုေပါင္း မိုင္ ၅၀၀ ေက်ာ္ခရီးကို သြား
ရတာပါ။ ဒါေပမယ့္လည္း မသန္းသန္း၀င္းကေတာ့ ခင္ပြန္းျဖစ္သူကို ဘယ္လို
အေျခအေနမ်ဳိးမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေရာက္ေအာင္ သြားေတြ႔ေနမွာပါလို႔ ေျပာပါတယ္။
“ႀကိဳးစားရမွာေပါ့။ ကိုယ့္ေယာက္်ားတေယာက္ ဘယ္လိုပဲ ျပန္ၿပီးေတာ့ လႊတ္ပဲ
ေပးေပး၊ ျပန္မလႊတ္ဘဲနဲ႔ပဲ ထားထား က်မကေတာ့ ႀကိဳးစားၿပီး သြားေတြ႔ရမွာပဲ
သူ႔ကို၊ သူကေတာ့ ဘာမွမေျပာပါဘူး။ ငါ့မိန္းမတဲ့။ လာရတာ ေတာ္ေတာ္ေ၀းတယ္
တဲ့။ ကေလးေလးနဲ႔ လာရတာဆိုေတာ့ စိတ္မေကာင္းဘူးတဲ့။ အရင္လို တလ
တေခါက္ မလာပါနဲ႔တဲ့။ ကေလးကိုလည္း သနားလို႔ပါတဲ့။ ကေလး ငယ္ငယ္ေလး
နဲ႔ဆိုေတာ့။ ႏွစ္လေနမွ တေခါက္ေလာက္လာခဲ့ပါတဲ့။ သူကေတာ့ အဲဒီလို ေျပာတာ
ေပါ့။ က်မ သူ႔ကို စိတ္မခ်ဘူးေပါ့ေနာ္။ မတတ္ႏိုင္ဘူးေပါ့။ တလတေခါက္ေလာက္
သြားႏိုင္ေအာင္ က်မ ႀကိဳးစားရမွာေပါ့။”
ဖ်ာပံုေထာင္ကို ေျပာင္းေရႊ႕ခံလိုက္ရတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ကိုေရႊေမာင္ရဲ႕ဇနီး
ျဖစ္သူ မသန္းသန္း၀င္း ေျပာသြားတာပါ။
ကုိေရႊေမာင္တုိ႔ကို ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ေရႊ၀ါေရာင္လႈပ္ရွားမႈအၿပီး ဖမ္းဆီး
ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီကာလေတြက ဖမ္းဆီးထားခဲ့သူေတြကို ၿပီးခဲ့တဲ့သီတင္းပတ္
ေတြအတြင္း ေထာင္ဒဏ္ႏွစ္ရွည္ေတြခ်၊ မိသားစုနဲ႔ ေ၀းလံတဲ့ေထာင္ေတြကို
ေျပာင္း လုပ္ခဲ့တဲ့ထဲမွာ ကိုေရႊေမာင္တို႔လည္း အပါအ၀င္ပါ။
အဲဒီလို ေထာင္ခ် ေထာင္ေျပာင္းတာေတြ မလုပ္ဖို႔၊ လက္ရွိ ဖမ္းထားၿပီးသားလူေတြ
ကိုလည္း ျပန္လႊတ္ဖို႔ ၀ိုင္း၀န္းေတာင္းဆိုေနၾကေပမယ့္ ျမန္မာစစ္အစိုးရကေတာ့
ဆက္ၿပီး အန္တုေနဆဲပါ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ျမန္မာႏုိင္ငံက ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသား
ေတြ ျပန္လြတ္လာဖို႔ရာဟာ ကုလသမဂၢလံုျခံဳေရးေကာင္စီက အေရးယူလုပ္
ေဆာင္မွရမယ္လို႔ သံုးသပ္ေျပာဆုိတာေတြလည္း ထြက္ေပၚေနေၾကာင္းပါ။
ေရြ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးတြင္ ဦးေဆာင္ပါ၀င္ခဲ့သူ ေနာက္ဆံုးႏွစ္ေက်ာင္းသူ မဟန္နီဦးအား လာရွဳိးေထာင္ေျပာင္း၊
ေနာက္ဆုံးႏွစ္ဥပေဒေက်ာင္းသူ မဟန္နီဦးအား ရန္ကုန္အင္းစိန္ေထာင္မွ လား႐ႈိးေထာင္သုိ႔ နုိ၀င္ဘာ (၂၄) ရက္တြင္ ေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
မဟန္နီဦးအား အာဏာပုိင္မ်ားက အသင္းအဖြဲ ့ပုဒ္မ(၆)၊ ၅၀၅/ခ စသည့္ပုဒ္မမ်ားျဖင့္ ေထာင္ဒဏ္ (၉) ႏွစ္ခြဲခ်မွတ္ခဲ့ၿပီး လား႐ႈိးေထာင္သုိ႔ေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ လား႐ႈိးေထာင္တြင္ ေဒါပုံၿမိဳ႕နယ္မွ ကုိအုံးေဂ်ာ္၊ ကုိထြန္းျမင့္ထြန္း၊ ကုိမင္းေဇယ်၊ ကုိျမင့္ဟန္၊ မဂၢင္ဆရာေတာ္တုိ႔လည္း ရွိသည္။
မဟန္နီဦးအား စစ္အာဏာပုိင္မ်ားက ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္ စက္တင္ဘာအေရးအခင္းအၿပီးတြင္ ဖမ္းဆီးခဲ့ၿပီး သူမႏွင့္အတူ ကုိစည္သူေမာင္ကုိလည္း ဖမ္းဆီးခဲ့ကာ ျပစ္ဒဏ္မ်ားခ်မွတ္ျခင္းခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
ေနာက္ဆုံးႏွစ္ဥပေဒေက်ာင္းသူ မဟန္နီဦးသည္ စက္တင္ဘာ လူထုခ်ီတက္လမ္းေလွ်ာက္ဆႏၵျပပြဲတြင္ တက္ႂကြစြာပါ၀င္လႈပ္ရွားခဲ့သူတဦးလည္းျဖစ္သည္။
“ေထာင္၀င္စာေတြ ့စဥ္ကလည္း က်ေနာ္တုိ႔ကုိ (၁၅) မိနစ္ေလာက္ပဲ ေတြ႕ခြင့္ေပးတာပါ။
ေနာက္ရက္က်ေတာ့ စကားေတာင္ေျပာခြင့္မေပးေတာ့ဘူးလုိ႔ေတာင္ေျပာတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တုိ႔က အတင္းေတာင္းဆုိေတာ့မွ စကားေျပာခြင့္ေပးပါတယ္။ က်ေနာ္စုိးရိမ္တာက က်ေနာ့္သမီးမွာ ေလးဘက္နာေရာဂါရွိတယ္။ အခုေရာက္ေနတဲ့ေထာင္ကလည္း ရွမ္းျပည္နယ္ဆုိေတာ့ အေအးကေတာ့ သိတဲ့အတုိင္းပဲ။ က်န္းမာေရးအတြက္ အရမ္းကုိစုိးရိမ္ပါတယ္။ ခရီးကလည္း အရမ္းကုိေ၀းကြာေနၿပီး တကယ္လုိ႔ သမီးတခုခုျဖစ္ရင္ေတာင္ က်ေနာ္တုိ႔အခ်ိန္မီ သိဖုိ႔ဆုိတာ မလြယ္ကူပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္လည္း သမီးရဲ႕ က်န္းမာေရးအတြက္ အရမ္းကုိစုိးရိမ္မိပါတယ္ဟု” မဟန္နီဦး၏ဖခင္ကေျပာၾကားသည္။
အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖဲြ ့ခ်ဳပ္ရံုးတြင္ လူငယ္ႏွင့္အနာဂတ္ ေဆြးေႏြးပြဲမွ ဦး၀င္းတင္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား
Type your summary here
အန္အယ္လ္ဒီေခါင္းေဆာင္ပုိင္းႏွင့္ ေအာက္ေျခအျပန္အလွန္နားလည္ေရး
အမ်ိဳးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္မ်ားႏွင့္တကြ လူငယ္အဖြဲ႕၀င္မ်ားခင္ဗ်ား။ က်ေနာ္ဟာ ဒီေဟာေျပာပြဲလုပ္မယ္လုိ႔ စီစဥ္ၿပီးကာမွ ေနထုိင္မေကာင္းတာကတေၾကာင္း၊ ေနာက္ၿပီးမ်က္စိလည္း ခြဲစိတ္မႈလုပ္ရေတာ့ ေဟာေျပာမႈနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ အဆင္မေျပတာေလးေတြရွိပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ ဘယ္လုိပဲရွိရွိ မူလရည္ရြယ္ခ်က္က ေဟာေျပာတာဆုိတဲ့ ပုံစံမ်ိဳးထက္ က်ေနာ္ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့သေဘာက က်ေနာ္တုိ႔ေတြ အဖြဲ႕ ခ်ဳပ္ေခါင္းေဆာင္ပုိင္းနဲ႔ ေအာက္ေျခအဖြဲ႕အစည္းအဆင့္ဆင့္က ေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြကုိ အထူးသျဖင့္ေတာ့ လူငယ္ေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ လူငယ္ေတြနဲ႔အျပန္အလွန္ ေဆြးေႏြးျခင္း၊ တုိင္ပင္ျခင္း တေယာက္သေဘာတေယာက္စဥ္းစားႏုိင္တဲ့သူေတြျဖစ္ေအာင္ လုပ္ခ်င္တဲ့သေဘာပါ။ အဲဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္က ေဟာေျပာပြဲဆုိတဲ့ ပုံစံထက္ ေဆြးေႏြးပြဲဆုိတဲ့ပုံစံမ်ိဳး ပုိမေကာင္းဘူးလားလုိ႔ လူငယ္ေတြကုိ ေမးျမန္းၾကည့္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ္ေမးျမန္းတဲ့အခါက်ေတာ့ သူတ္ုိ႔ကလည္း သူတုိ႔လုပ္ခ်င္တဲ့အစီအစဥ္ေတြ အမ်ားႀကီးကုိ ေျပာျပပါတယ္။
အဲေတာ့ က်ေနာ္ေျပာခ်င္တဲ့သေဘာက ေဟာေျပာပြဲဆုိတဲ့သေဘာမ်ိဳးကုိ က်ေနာ္တုိ႔ပညာရွင္ေတြက ေဟာ ေျပာတဲ့အပုိင္းေပါ့။ ေဆြးေႏြးပြဲဆုိတာကေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ ကုိယ့္အခ်င္းခ်င္း တေယာက္နဲ႔တေယာက္ သေဘာေပါက္ေအာင္၊ စကားေပါက္ေအာင္လုပ္ဖုိ႔ အေရးႀကီးတယ္လုိ႔ထင္တဲ့အတြက္ ေဆြးေႏြးပြဲပုံစံမ်ိဳးလုပ္ခ်င္ တာပါ။ အားလုံးေဆြးေႏြးၿပီးတဲ့အခါက်ေတာ့ ေဟာေျပာပြဲပုံစံနဲ႔တပုိင္း ေဆြးေႏြးပြဲပုံစံနဲ႔ကတပုိင္း ႏွစ္ပုိင္းနဲ႔ လုပ္မယ္လုိ႔ ဆုံးျဖတ္ခဲ့ၾကပါတယ္။
ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး လူႀကီးေတြကုိလည္း အသက္အရြယ္ႀကီးရင့္မႈကတပုိင္း၊ မအားမလပ္ျဖစ္တာကတပုိင္းနဲ႔ ရွိေနတာသိပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္လည္း အားလပ္တဲ့အခ်ိန္ေလးမွာ ပါ၀င္ၿပီးေဆြးေႏြးေပးဖုိ႔ကုိ ဖိတ္ေခၚထားပါတယ္။ ဒီလုိလုပ္ခ်င္းအားျဖင့္ လူႀကီးေတြရဲ႕အသိအျမင္ေတြကုိ လူငယ္ေတြ သိျမင္ခြင့္ရမွာျဖစ္သလုိ တခါလူငယ္ေတြရဲ႕ ေမးခြန္းေတြကို ေလ့လာၾကည့္ရင္းနဲ႔ လူငယ္ေတြ ဘယ္လုိစဥ္းစားေနတယ္၊ ဘယ္ဘက္ကုိ မ်က္ႏွာမူေနတယ္ဆုိတာကုိ လူႀကီးေတြ သိရွိႏုိင္ပါတယ္။
စည္း႐ုံးသူမရွိဘဲေခါင္းေဆာင္၍ မရ
အဲဒီေတာ့ လူႀကီးေတြ သိပ္ၿပီးပင္ပင္ပန္းပန္းမျဖစ္ေအာင္ ေဟာေျပာပြဲဆုိတဲ့ပုံစံမ်ိဳးထက္ ေဆြးေႏြးပြဲဆုိတဲ့ပုံစံမ်ိဳး လုပ္သြားရင္ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးလုပ္ခ်င္ပါတယ္။ ဒါလည္း က်ေနာ္ဘာပဲေျပာေျပာ ေဟာေျပာပြဲလုိ႔ပဲ ေျပာေျပာ၊ ေဆြးေႏြးပြဲလုိ႔ပဲေျပာေျပာ ႏုိင္ငံေရးအဖြဲ႕အစည္းတခုမွာ လႈပ္ရွွားမႈဆုိတာ အေရး ႀကီးပါတယ္။ သက္၀င္ေနရမယ္လႈပ္ရွားေနရမယ္။ ဒီလုိမွသာလွ်င္ က်ေနာ္တုိ႔ နုိင္ငံေရးလုပ္လုိ႔ရမယ္။ ႏုိင္ငံေရးအဖြဲ႕တခုဟာ လူထုကုိ စည္း႐ုံးနုိင္ရမယ္၊ လူထုကုိေခါင္းေဆာင္ႏုိင္ရမယ္။ ေခါင္း ေဆာင္တယ္ဆုိတာလည္း စည္း႐ုံးသူမရွိဘဲ ေခါင္းေဆာင္ေနလုိ႔ မရဘူး။ ဆုိင္းဘုတ္တင္ထား႐ုံနဲ႔ လည္း ေခါင္းေဆာင္လုိ႔ မရဘူး၊ အၿမဲတမ္း လႈပ္ရွားေနရမယ္။ အဲဒီေတာ့ ဒီဟာက က်ေနာ္တုိ႔ ေဆြးေႏြးၾကတယ္။ ေျပာၾကတယ္ဆုိတဲ့ဟာက လႈပ္ရွားမႈတခုပဲျဖစ္ပါတယ္။
အခုေဟာေျပာပြဲမွာ လူငယ္နဲ႔ အနာဂတ္ဆုိတဲ့ေခါင္းစဥ္ကုိ ေပးထားပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔ ဒီေခါင္းစဥ္ကုိ ေပးထားတာလဲဆုိေတာ့ လူငယ္ေတြသည္သာ အနာဂတ္ကုိပုိင္ဆုိင္တဲ့ အင္အားစုေတြျဖစ္ပါတယ္ဆုိတာကုိ
သ္ိျမင္ၿပီးေတာ့မွာ ဒီကိစၥကုိေျပာတာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ လူငယ္နဲ႔အနာဂတ္ဆုိတာကုိ ေျပာတဲ့အခါမွာ ဘယ္ကေနစၿပီး ေျပာခ်င္လည္းဆုိေတာ့ ကမာၻနဲ႔ အနာဂတ္ဆုိတာေလးကုိ စၿပီးေျပာခ်င္ပါတယ္။
ကမာၻႀကီးရဲ႕အနာဂတ္မႈန္၀ါးေန
ကမၻာႀကီးရဲ႕ အနာဂတ္ကုိ က်ေနာ္ အက်ဥ္းေျပာရမယ္ဆုိရင္ ကမာၻႀကီးရဲ႕အနာဂတ္ဟာလည္း အေတာ့ကုိ စုိးရ္ိမ္စရာအေနအထားရွိေနပါတယ္။ ေျပာရမယ္ဆုိရင္ ကမာၻႀကီးရဲ႕လူဦးေရဟာ ေနာက္လာမယ့္ ႏွစ္ေတြအတြင္းမွာ ကမာၻႀကီးမွာ သန္းေပါင္း (၉,၀၀၀) ေလာက္ရွိလာမယ္။ အခုရွိေနတဲ့သန္းေပါင္း (၇,၀၀၀) မွာကုိေတာင္ ကမာၻႀကီးအေနနဲ႔က ေကၽြးဖုိ႔ေမြးဖုိ႔ အေတာ့ကုိ ခက္ေနတဲ့အေျခအေန ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒီသန္းေပါင္း (၇,၀၀၀)၊ (၈,၀၀၀)၊ (၉,၀၀၀) ဆုိတဲ့ဟာေတြဟာ အေရအတြက္သေဘာပဲလုိ႔ ေျပာရင္လည္း ေျပာလုိ႔ရပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ ရွိေနတာကုိး။ (၆,၀၀၀) ကေန (၇,၀၀၀) ျဖစ္ေနတာကုိး။ သုိ႔ေသာ္လည္း ဒီျပႆနာကုိ က်ေနာ္တုိ႔စဥ္းစားတဲ့အခါမွာ ေကၽြးဖုိ႔ေမြးဖုိ႔တင္ၿပီးတာမဟုတ္ဘူး။
လူဆုိတာက ထမင္းစား႐ုံနဲ႔လည္းၿပီးတာမဟုတ္ဘူး။ လူေပါင္းသန္း (၇,၀၀၀) ေလာက္ ျဖစ္လာတဲ့အခါမွာ ဘယ္လုိလုပ္ရမယ္လုိ႔ စဥ္းစားတဲ့သူေတြ သိပၸံပညာရွင္ေတြရွိပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ လူဆုိတာက လူျဖစ္လာရင္ ေနဖုိ႔ ထုိင္ဖုိ႔ အုိးအိမ္ေတြလုိလာမယ္။ လူေတြနဲ႔ပတ္သက္ေနတဲ့ကိစၥေတြကုိ ထည့္စဥ္းစားရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ေကာင္းၿပီ
ကမာၻႀကီးဟာ ဒီလုိလူေပါင္းသန္းေပါင္း (၉,၀၀၀) ဆုိတဲ့အေနအထားကုိ ေရာက္လာရင္ သူတုိ႔ေနထုိင္ အသက္ရွင္ဖုိ႔ တုိးၿပီးလုပ္လာၾကမယ္။ အဲဒီအခါ သယံဇာတေတြ ရွားပါးလာမယ္။ ဥပမာေရနံဆုိရင္ ရွားလုိ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ လုပ္ငန္းရွင္ႀကီးမ်ားက သုိေလွာင္လုိ႔ ျဖစ္ျဖစ္ လာမယ့္ႏွစ္ေပါင္း (၁၀၀) ေတာင္ခံပါ့မလားဆုိတဲ့ ျပႆနာေပၚလာတယ္။ အျခားျခားေသာသယံဇာတမ်ားလည္း ဒီလုိပဲ။ ရွားပါးျခင္း၊ ကုန္ခန္းျခင္းဆုိတာေတြ ရွိလာမွာျဖစ္တယ္။
အခုေျပာခဲ့သလုိ ကမာၻႀကီးရဲ႕အနာဂတ္ကုိ မွန္းဆခ်က္ေတြနဲ႔ သိပံၸပညာရွင္ေတြရဲ႕ ေတြ႕ရွိခ်က္ေတြဟာ စိတ္ပ်က္အားငယ္မႈမရွိဘူးလုိ႔ ဆုိေသာ္ျငားလည္း ကမာၻႀကီးရဲ႕ အနာဂတ္ဟာ မႈန္၀ါးလ်က္ရွိေနတာကုိ ေတြ႕ရမွာျဖစ္တယ္။ ဒါဟာ ကမာၻရဲ႕အနာဂတ္ဆုိရင္လည္းမမွားဘူး။ စီးပြားေရးကပ္ေတြ လူ႔အခြင့္အေရးအေျခအေနေတြကုိ ၿခံဳၿပီးၾကည့္ရင္ ကမာၻရဲ႕အနာဂတ္ဟာ ပုိၿပီးစုိးရိမ္စရာေတြရွိတယ္ဆုိတာကို ေတြ႕ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ အနာဂတ္ကေတာ့ ရွိေနမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာလည္း ေနာက္ထပ္ျဖစ္ေပၚလာမယ့္လူငယ္ေတြက ဆက္လက္ၿပီးရင္ဆုိင္သြားရမယ့္ ျပႆနာလည္းျဖစ္ေနပါတယ္။
ျမန္မာျပည္ရဲ႕အနာဂတ္ကုိ စစ္ယႏၲရားႀကီးစုိးထားဆဲ
ေနာက္တခုက က်ေနာ္တုိ႔ ဗမာျပည္ရဲ႕ အနာဂတ္ပါ။ ဗမာျပည္ရဲ႕ အနာဂတ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေျပာရမယ္ဆုိရင္ေတာ့ အမ်ားႀကီးပဲ။ ဒီထဲမွာ က်ေနာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံေရး၊ စီးပြားေရးေတြကုိေတာ့ က်ေနာ္မေျပာခ်င္ပါဘူး။ က်ေနာ္ ေျပာခ်င္တာကေတာ့ အနာဂတ္အေၾကာင္းပါပဲ။ က်ေနာ္တုိ႔ လြန္ခဲ့တဲ့အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္က ေမွ်ာ္မွန္းခဲ့တဲ့ အနာဂတ္ကလည္း စစ္အစုိးရရဲ႕ဖိႏွိပ္မႈနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္မႈနဲ႔ ဆုိတာေတြနဲ႔ပဲ ရင္ဆုိင္ေနရတယ္။
ေနာက္ထပ္အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ဆုိတာကုိ ေမွ်ာ္မွန္းၾကည့္ေတာ့လည္း ဒီစစ္တပ္ဆုိတဲ့ စစ္ယႏၲရားႀကီးကလည္း ဘယ္လုိမွ ပီပီျပင္ျပင္ေခ်ာေခ်ာေမြ႕ေမြ႕ေျပာင္းလဲလာမယ့္ အေနအထားဆုိတာ မျမင္ရေသးပါဘူး။ ဒါဟာစိတ္ပ်က္ဖုိ႔ ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ သုိ႔ေသာ္ ဘာပဲေျပာေျပာ အရွိတရားက အရွိတရားပါပဲ။ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာအတြင္းမွာပဲ ဒီစစ္အာဏာရွင္ကုိ ေျဖရွင္းဖုိ႔ အမ်ားႀကီး ႀကိဳးပမ္းခဲ့ၾကတယ္။ ဥပမာဆုိရင္ စစ္အာဏာရွင္ယႏၲရားႀကီးက ဒီမုိကေရစီကို ေရာ့အင့္ဆုိၿပီးေတာ့ ေပးမွာမဟုတ္ပါဘူး။ သုိ႔ေသာ္ အျခားအျခားေသာ အေဆာက္အအုံေတြ၊ စစ္တပ္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့အဖြဲ႕အစည္းေတြ၊ စစ္တပ္နဲ႔ဆုိင္တဲ့လုပ္ငန္းေတြ အျခားျခားေသာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းႀကီးမ်ားကလည္း စစ္တပ္ရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္မႈကုိ ခံေနရတဲ့အေျခအေနမ်ိဳးမွာ က်ေနာ္တုိ႔ဟာ ခ်က္ခ်င္းေျပာင္းလဲဖုိ႔ဆုိတာ မျဖစ္နုိင္ပါဘူး။ ျမန္မာျပည္မွာ ဒီမုိကေရစီ အစုိးရေျပာင္းလဲဖုိ႔ဆုိတာ စစ္တပ္ရဲ႕ ဖိႏွိပ္မႈေတြ၊ ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈေတြကုိ လူတုိင္းသိပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ အနာဂတ္ဟာလည္း က်ေနာ္ ေစာေစာကေျပာသလု္ိ ကမာၻႀကီးရဲ႕ အနာဂတ္လုိပဲ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ရဲ႕ အရိပ္မည္းႀကီးလႊမ္းမုိးေနတာကုိ ေတြ႕ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဗမာျပည္ရဲ႕အနာဂတ္ဆုိတာ ဗမာျပည္တြင္းမွာ ေနထုိင္ၾကတဲ့လူငယ္ေတြ ႀကံဳေတြ႕ရမယ့္ အနာဂတ္ျဖစ္ေနပါတယ္။ အဲဒါေတြကို ညႇိႏႈိင္းဖုိ႔လုိပါတယ္။ ေဆြးေႏြးဖုိ႔လုိပါတယ္။ ဒီေန႔ မနက္ျဖန္ဆုိသလုိ ဒီမုိကေရစီဟာ ဘြားခနဲ ေပၚလာမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါကုိခင္ဗ်ားတုိ႔လည္း သိမွာပါပဲ။ ေတြးမိၾကမယ္ထင္ပါတယ္။
အန္အယ္လ္ဒီရဲ႕ အနာဂတ္လည္းမႈန္၀ါးေန
ဆက္ၿပီး အဖြဲ႕ခ်ဳပ္လူငယ္ေတြကုိ အန္အယ္လ္ဒီရဲ႕ အနာဂတ္ကုိ နည္းနည္း ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ေျပာခ်င္တယ္ဆုိေပမယ့္ ေျပာစရာလည္း မ်ားမ်ားစားစားမရွိပါဘူး။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ အန္အယ္လ္ဒီနဲ႔ ကင္းကြာေနတာကလည္း ၾကာၿပီဆုိေတာ့ ဘာေတြျဖစ္ေနတယ္ဆုိတာကုိ တိတိက်က်ေတာ့ မသိဘူူး။
က်ေနာ္မွန္းလုိ႔ရသေလာက္ကေတာ့ ကမာၻရဲ႕ အနာဂတ္လုိ၊ ျမန္မာရဲ႕အနာဂတ္လုိ၊ အန္အယ္လ္ဒီရဲ႕ အနာဂတ္ကလည္း အေတာ္ကုိမႈန္၀ါးလ်က္ရွိတယ္ဆုိတာကုိေတာ့ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ဒါဟာ စိတ္ပ်က္ျခင္း၊ အဆုိးျမင္ျခင္း စတဲ့အျမင္ေတြအေပၚမွာ အေျခမခံပါဘူး။
က်ေနာ္တုိ႔အထဲမွာ အသက္(၁၀၀) ေက်ာ္ေနနုိင္တဲ့သူေတြ ရွိနုိင္ပါတယ္။ ရွိဦးေတာ့လည္း သူတုိ႔ရဲ႕ ဦးေဆာင္ႏုိင္မႈဆုိတာ အမ်ားႀကီးေလ်ာ့လာမွာျဖစ္ပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈေတြေၾကာင့္လည္း သူတုိ႔ဆီမွာ ဆက္လက္ၿပီးေတာ့ ရွင္သန္ႏုိင္စြမ္း နည္းတယ္လုိ႔ ဒီေန႔တက္ေရာက္လာတဲ့ လူငယ္မ်ား စဥ္းစားမိၾကမွာပဲ။ ႏုိင္ငံေရးဆုိတာကလည္း ေႂကြတလွည့္ၾကက္တခုန္ဆုိတဲ့ သေဘာလည္း ရွိတာေပါ့ဗ်ာ။ ဒီမွာ အန္အယ္လ္ဒီရဲ႕ အေနအထားကုိၾကည့္မယ္ဆုိရင္ အားလုံးသိၾကတဲ့အတုိင္းပဲ၊ ေရွ႕ႏွစ္အနည္းငယ္ဆုိရင္ ျပႆနာေတြအမ်ားႀကီးနဲ႔ ရင္ဆုိင္ရေတာ့မယ္။
အဲဒီလုိျပႆနာေတြထဲမွာ အေျခခံဥပေဒနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ သေဘာထားေတြ၊ သုံးသပ္စရာရွိတာေတြ ဒါေတြကို ဘယ္လုိေျဖရွင္းမလဲဆုိတာေတြ၊ ဘယ္လုိအေျဖေပၚမလဲဆုိတာေတြကို စဥ္းစားၾကရေတာ့မွာ ျဖစ္တယ္။ တခါ အဲဒီအေျခခံဥပေဒကေနေပါက္ဖြားလာမယ့္ ပါတီအဖြဲ႕အစည္း မွတ္ပုံတင္ဖုိ႔ ကိစၥေတြ ဒါကေတာ့ ထားလုိက္ပါေတာ့။ ဒါဟာလည္း အေျခခံဥပေဒဆုိင္ရာကိစၥေတြကုိ အဆင့္ဆင့္ေဆာင္ရြက္ မႈေပၚမွာ ဆက္ၿပီးေဆာင္ရြက္ရမယ့္ကိစၥေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခ်န္ထားလုိ႔ မရတဲ့ကိစၥက ဘယ္လုိပဲေျပာေျပာ ပါတီေတြ မွတ္ပုံတင္ျခင္းကိစၥပဲျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီေတာ့ အန္အယ္လ္ဒီရဲ႕ အေနအထားကလည္း အနည္းနဲ႔အမ်ား ျပႆနာေတာ့ မေသးဘူးလုိ႔။ ဒါဟာလည္း အေျခခံဥပေဒနဲ႔ တြဲရက္ပါလာတဲ့ ပါတီေတြ တရား၀င္ရပ္တည္ပုိင္ခြင့္နဲ႔လည္း ဆုိင္ေနတယ္။ ဘယ္လုိပဲေျပာေျပာ အန္အယ္လ္ဒီရဲ႕ အေနအထားဟာလည္း ျပႆနာေတြ အမ်ားႀကီးနဲ႔ ရင္ဆုိင္ဖုိ႔ ရွိပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ တကယ္လုိ႔ ႏုိင္ငံေေရးျပႆနာေတြကုိ ေျဖရွင္းလုိက္လုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔ ပါတီက ႏုိင္ငံေတာ္ရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးရာလႈပ္ရွားမႈေတြဟာ အေကာင္အထည္ ေပၚလာမယ္၊ ပါ၀င္ၿပီးေတာ့ သက္၀င္လႈပ္ရွားလာမယ္ဆုိရင္ေတာင္မွ ျပႆနာေတြ အမ်ားႀကီးပဲလုိ႔ ထင္ပါတယ္။
တုိင္းျပည္ျပႆနာေတြ က်န္ေသး
အဲဒီျပႆနာေတြဟာလည္း လူငယ္ေတြ ရင္ဆုိင္သြားရမယ့္ ျပႆနာေတြျဖစ္ေနတယ္။ အန္အယ္လ္ဒီ ရဲ႕ ျပႆနာလုိ႔လည္း ေျပာလုိ႔မရပါဘူး။ ဒါဟာ အမ်ိဳးသားေရးျပႆနာလည္းျဖစ္တယ္။ တခ်ိန္မွာ ရွိေနတဲ့ျပႆနာေတြကုိ အန္အယ္လ္ဒီမွာ ပါ၀င္ေနတဲ့လူငယ္ေတြက ကုိင္တြယ္ေျဖရွင္းသြားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အန္အယ္လ္ဒီအေနနဲ႔ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ နုိင္ငံေရးျပႆနာေတြကုိ ေျဖရွင္းလုိ႔ ေျပလည္သြားရင္ေတာင္ တုိင္းျပည္အတြက္ ျပႆနာေတြက ရွိေနေသးတယ္။ တုိင္းျပည္အတြက္ ဆုိတာက က်ေနာ္ေစာေစာကေျပာသြားသလုိ စီးပြားေရး၊ ပညာေရး၊ လူမႈေရး၊ နုိင္ငံေရးျပႆနာ ေတြဟာ အမ်ားႀကီးေျဖရွင္းစရာေတြ ရွိေနေသးတယ္။ ဒါေတြကိုလည္း လူငယ္ေတြဟာ မလႊဲမေသြ ရင္ဆုိင္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဒီကိစၥဟာ ေခါင္းထဲမွာထည့္ၿပီးေတာ့ စဥ္းစားၾကရမယ့္ကိစၥ ျဖစ္တယ္ဆုိတာကုိ ေျပာခ်င္ပါတယ္။
မႈန္၀ါးတဲ့အနာဂတ္ကုိ ေျဖရွင္းဖုိ႔တာ၀န္ရွိ
အခု က်ေနာ္ေျပာခဲ့တဲ့အခ်က္ေတြကုိ အေျခခံစဥ္းစားရင္ လူငယ္ေတြရဲ႕ အနာဂတ္ဟာ ေျပာစရာမ်ားမ်ားစားစား မက်န္ေတာ့ပါဘူး။ လူငယ္ေတြဟာ ကမာၻရဲ႕ အနာဂတ္ျဖစ္သလုိ တုိင္းျပည္ရဲ႕ အနာဂတ္ကုိလည္း လူငယ္ေတြပဲ ကုိင္တြယ္ရမွာျဖစ္သလုိ၊ အန္အယ္လ္ဒီရဲ႕ အနာဂတ္ကုိလည္း လူငယ္ေတြကပဲ ကုိင္တြယ္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ခ်ဳပ္လုိက္ရင္ မႈန္၀ါးေသာကမာၻရဲ႕ အနာဂတ္၊ မႈန္၀ါးေသာတုိင္းျပည္ရဲ႕ အနာဂတ္၊ မႈန္၀ါးေသာ အန္ အယ္လ္ဒီရဲ႕အနာဂတ္ အဲဒါေတြကို လူငယ္ေတြသာလွ်င္ ေျဖရွင္းၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အန္အယ္လ္ဒီ လူငယ္ေတြဟာ အျခားသာမန္လူငယ္ေတြထက္စာရင္ ဒီမုိ္ကေရစီေရးမွာ အေတြ႕အႀကံဳလည္းရွိတယ္၊ အစဥ္အလာလည္းရွိတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဒီအစဥ္အလာေတြကုိ ကုိင္တြယ္ၿပီး ဒီအစဥ္အလာေတြအတုိင္း ရပ္တည္ၿပီး ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းသြားရမွာလည္း ျဖစ္တယ္လုိ႔ ယူဆပါတယ္။
အဖြဲ႕အစည္း ေလာင္းရိပ္
ဒါဘာျဖစ္လုိ႔ က်ေနာ္ ေျပာရသလဲဆုိရင္ လူငယ္ေတြကိစၥကုိ စဥ္းစားတဲ့အခါမွာ အဖြဲ႕ အစည္းအတြင္း မွာ ရွိတဲ့လူငယ္ေတြဟာ အဖြဲ႕အစည္းရဲ႕ ေလာင္းရိပ္ဟာ တခါတေလမွာသြားၿပီးေတာ့ ထုိးေနတာေတြ ရွိတတ္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ အဖြဲ႕အစည္းေတြကလည္း သတိထားရမွာက လူငယ္အဖြဲ႕အစည္းဆုိတာ ခုိင္းတာလုပ္ဖုိ႔ နုိ႔မုိ႔ရင္လည္း အင္အားျပဖုိ႔ေလာက္ပဲ သေဘာထားလုုိ႔ မရပါဘူး။ ဒီလူငယ္အဖြဲ႕အစည္းဆုိတာ အဖြဲ႕အစည္းတခုလုံးရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္မႈ အစိတ္အပုိင္းတခုျဖစ္ေန တယ္လုိ႔ သေဘာထားရမယ္။ ဒီလုိမွသာလွ်င္ လူငယ္ေတြအေနနဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ေတြကုိ ပ်ဳိးေထာင္ ေပးျခင္း၊ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းျဖစ္ဖုိ႔ ျမႇင့္တင္တာ၀န္ေပးျခင္း၊ ေခါင္းေဆာင္အဆင့္ဆင့္စြဲတင္ျမႇင့္ တင္ျခင္းဆုိတဲ့ စီမံမႈအဆင့္ဆင့္ကုိ ေဆာင္ရြက္မႈပုံစံေပၚမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ အဖြဲ႕အစည္းတုိင္း အဖြဲ႕အစည္းတုိင္းအေနနဲ႔ ေစာေစာကေျပာခဲ့သလုိ ေလာင္းရိပ္မိတတ္တဲ့ သေဘာတရား ရွိတတ္ေသာ္ျငားလည္း အဖြဲ႕အစည္းမွာ မွန္ကန္တဲ့သေဘာထားရွိရင္ ဒီလူငယ္ေတြဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ေသးသိမ္သြားမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါလည္းပဲ သေဘာေပါက္ထားရမယ့္ အခ်က္တခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။
စည္းကမ္းရွိတဲ့ ဒီမုိကေရစီမဟုတ္
လူငယ္အဖြဲ႕ဖြဲ႕စည္းဖုိ႔စဥ္းစားတဲ့အခါမွာ ရဲရင့္ျခင္း၊ ဇြဲရွိရမယ္။ ဇြဲဆုိတာကလည္း အားလုံးသိၾကတဲ့ အတုိင္းပဲ စြဲစြဲၿမဲၿမဲလုပ္တယ္။ အားသြန္ခြန္စုိက္လုပ္တယ္ဆုိတဲ့ ဇြဲမ်ိဳး၊ မာန္ဆုိတာလည္း ရွိရမယ္။ အေရးအႀကီးဆုံးအခ်က္ကေတာ့ စည္းကမ္းရွိျခင္းပဲ။ ေဒၚစုရဲ႕ေကာင္းေသာ အရည္အခ်င္းေတြထဲမွာ စည္းကမ္းလည္း ပါ၀င္ပါတယ္။ ေဒၚစုဟာ စည္းကမ္းကုိ တန္ဖုိးထားတယ္၊ သူမ်ားကုိလည္း စည္းကမ္းရွိေစခ်င္တယ္။ အဲဒီေတာ့ က်ေနာ္တုိ႕ဟာ ဒီအခ်ိန္မွာ စည္းကမ္းအေၾကာင္းကုိ ေဒၚစုကုိ တည္ၿပီး ေျပာရတာလည္း မေကာင္းဘူး၊ ေတာ္ၾကာ ေဒၚစုပါ စည္းကမ္းရွိေသာ ဒီမုိကေရစီထဲပါ သြားမွာလည္း စုိးရတာကုိး။
လူငယ္ေတြကုိ က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာက စည္းကမ္းနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ေတာ့ အေလးထားပါ။ ေဒၚစုမွာ ေစာေစာကေျပာတဲ့ ရဲရင့္ျခင္း၊ ဇြဲေကာင္းျခင္း၊ ဥာဏ္ပညာျမင့္မားျခင္း စတဲ့အခ်က္ေတြအျပင္ စည္းကမ္းရွိျခင္းဆုိတာက အေရးအႀကီးဆုံးတခုလုိျဖစ္ေနတယ္။ ဒါေတြကုိ အၿမဲတမ္း စံနမူနာယူပါ။ ေဒၚစုရဲ႕ ေကာင္းျခင္းေတြကုိ ေလ့လာပါ။ ဒါဟာလည္း လူငယ္ေတြ အနာဂတ္ကုိ ရင္ဆုိင္တဲ့အခါမွာ ဒါေတြဟာ အေကာင္းဆုံး စံျပဳရမယ့္အရာေတြလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
အနာဂတ္ကုိ ေဖာက္ထြက္ၾကပါ
အနာဂတ္ကုိ ဦးေဆာင္မယ့္လူငယ္ေတြအေနနဲ႔ တခါတေလ ေတြးတဲ့ေခၚတဲ့ေနရာမွာ ထြက္ေပါက္ဆုိတဲ့ စကားကုိေျပာၾကတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ ထြက္ေပါက္ဘယ္မွာလဲ၊ ထြက္ေပါက္ကုိ ဘယ္လုိလုပ္မလဲ စသည္ျဖင့္ ထြက္ေပါက္ကိစၥေတြကုိ ခဏခဏၾကားလာရတယ္။ ဒီေတာ့ အနာဂတ္ကုိရင္ဆုိင္တဲ့အခါ ခုနကေျပာသလုိ လူငယ္ေတြရင္ဆုိင္ရမယ့္ အနာဂတ္အလြန္ကုိ ခက္ခဲနက္နဲတဲ့ အေနအထားမွာ ရွိေနတယ္။ အဲဒီလုိထြက္ေပါက္ထက္ ပုိၿပီးအေရးႀကီးတာက ေဖာက္ထြက္ဖုိ႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ေဖာက္ထြက္ဖုိ႔ကုိ စဥ္းစားၾကပါ။ ေဖာက္ကုိထြက္ရမယ့္အနာဂတ္လုိ႔ က်ေနာ္ျမင္တယ္။ အဲဒီေတာ့ အၿမဲတမ္းထြက္ေပါက္ကုိခ်ည္း စဥ္းစားမေနဘဲ ေဖာက္ထြက္ဖုိ႔ စဥ္းစားေစခ်င္ပါတယ္။ ဒါဟာ ပုိၿပီးအေရးႀကီးပါတယ္လုိ႔ ေျပာရင္း နိဂုံးခ်ဳပ္ပါတယ္။
မႏၲေလးတုိင္း အန္အယ္ဒီ အတြင္းေရးမႉးဦးကံထြန္း ေထာင္တြင္း၌ ကိုယ္တျခမ္းေလျဖတ္
္ မႏၲေလးတိုင္း အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အတြင္းေရးမႉး ဦးကံထြန္းသည္ ေထာင္အတြင္း ကုိယ္ခႏၶာတျခမ္း ေလျဖတ္သြားေၾကာင္း သိရသည္။ မႏၲေလးၿမဳိ႕ အိုးဘိုေထာင္တြင္ ေထာင္ဒဏ္ ၁၂ က်ခံေနရသည့္ အသက္ ၆၇ ႏွစ္အရြယ္ ဦးကံထြန္းထံ ေထာင္၀င္စာ သြားေတြ႔ခဲ့စဥ္ မိသားစု၀င္မ်ားမွတဆင့္ သိရွိရျခင္း ျဖစ္သည္။
"ဦးကံထြန္း အေျခအေနက ကိုယ္တျခမ္း ေသသြားတာတဲ့။ အဲဒါ စကားလည္း မေျပာႏိုင္ဘူး။ Wheel chair နဲ႔ သယ္လာတာတဲ့။ ညာဘက္လက္ တျခမ္းလံုး။ ေျခေထာက္ေရာ၊ လက္ေရာ ျဖစ္ေနတာ။ စကား မေျပာႏိုင္တဲ့ အေနအထားအထိ ျဖစ္သြားတာ" ဟု ေျပာသည္။
ရန္ကုန္ရွိ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူ ဦးဥာဏ္၀င္းကလည္း ဦးကံထြန္း ေလျဖတ္သြားျခငး္ကို အတည္ျပဳ ေျပာၾကားသည္။
"က်ေနာ့္ကို မႏၲေလးတုိင္းဘက္က သတင္းေပးတာကေတာ့ ကိုယ္တျခမ္း ေသတယ္တဲ့။ အဲဒါ ေဆးကုဖို႔လည္း ေထာင္က ကူညီေပးေနတယ္။ ေဆးကုေနတယ္တဲ့။ အဲဒီလို ေျပာပါတယ္။ ကိုယ္တျခမ္းေသတယ္၊ လမ္းမေလွ်ာက္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ အစားအေသာက္လည္း ခြံ႔ေကြ်းရတယ္တဲ့ အဲဒီလို ေျပာပါတယ္" ဟု ဦးဥာဏ္၀င္းက ေျပာသည္။
Thursday, December 18, 2008
စစ္ေခါင္းေဆာင္ထံ တင္ျပေသာစာကို ေထာင္၀င္စာ၌ ဖတ္ျပမႈျဖင့္ ေထာင္ခ်ခံရ
ေရႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးေၾကာင့္ ထိမ္းသိမ္းခံေနရသည့္ ညီျဖစ္သူထံ ေထာင္၀င္စာ
လာေတြ႔စဥ္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ားအား ေထာင္တြင္း ေဆးကုသခြင့္ျပဳရန္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးၾကီး သန္းေရႊထံ တင္ျပေတာင္းဆိုထားသည့္စာကို ဖတ္ျပမႈျဖင့္ ေထာင္၆ လ ခ်မွတ္လိုက္သည္။
ေထာင္၁၉ ႏွစ္ ခ်မွတ္ခံရေသာ လိႈင္သာယာ NLD အဖဲြ႔၀င္ ကိုသန္႔ဇင္မ်ိဳး၏ အကို ကိုသန္႔ဇင္ဦးသည္ ၿပီးခဲ့ေသာ ဇန္န၀ါရီလ ၁၄ ရက္ေန႔က ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးၾကီး သန္းေရႊအပါအ၀င္ ကမၻာ့ၾကက္ေျခနီ၊ ကုလသမဂၢ ဒုကၡသည္မ်ား မဟာမင္းၾကီး႐ုံးႏွင့္ အမ်ဳဳးိသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္သို႔ ေပးပို႔ေသာစာကို ညီျဖစ္သူကို ေထာင္၀င္စာေတြ႔စဥ္ ဖတ္ျပ၍ အဖမ္းခံခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။
အင္းစိန္ အက်ဥ္းေထာင္မႉးမွ (ေထာင္လက္စဲြ ဥပေဒ ပုဒ္မ ၄၂ ) ေထာင္တြင္းသို႔ ခြင့္မျပဳသည့္ စာရြက္စာတမ္း ယူေဆာင္မႈျဖင့္ ၿပီခဲ့ေသာ ဇန္န၀ါရီလ ၃၁ ရက္ေန႔က တရားစဲြဆိုၿပီး အင္းစိန္ၿမိဳ႕နယ္ တရား႐ုံးမွ ယခုလို ေထာင္ဒဏ္ ခ်မွတ္ခံရျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ကိုသန္႔ဇင္ဦး၏ မိတ္ေဆြတဦးက ေျပာသည္။
"ဖတ္ျပတဲ့ ၂၂ ရက္ေန႔က ေထာင္မႉး ကိုယ္တိုင္ လာရွင္းတယ္ ဘာျပႆနာမွ မရွိဘူး၊ ၃၁ ရက္ ေန႔က်မွ လာဖမ္းၿပီး အာမခံနဲ႔ ျပန္လႊတ္ထားတာ ေထာင္ဥပေဒ ပုဒ္မ ၄၂ နဲ႔လို႔ ေျပာတယ္"ဟု သူကေျပာသည္။
သို႔ေသာ္လည္း ေထာင္၀င္စာေတြ႔စဥ္ ဖတ္ျပရန္ ယူေဆာင္သြားစဥ္ အဆင့္ဆင့္ စစ္ေဆးခံၿပီးမွ ခြင့္ျပဳ၍ ေထာင္အာဏာာပိုင္မ်ားေရွ႕တြင္ ဖတ္ျပခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
တရားလို သက္ေသျဖစ္သည့္ ေထာင္၀န္ထမ္း ၄ ဦးမွ တဦး က အဆိုပါ စာရြက္အား ေထာင္တြင္းသို႔ သယ္ယူရန္ ခြင့္ျပဳခဲ့ေၾကာင္း ထြက္ဆိုခဲ့သည္။
ယခုစဲြဆိုထားေသာ အမႈကို ထိေရာက္စြာ အေရးယူရန္ ျပည္ထဲေရး ၀န္ၾကီးဌာနမွ မွတ္ခ်က္ ေရးသားေပးပိုထားသည့္ စာကို အင္းစိန္ ၿမိဳ႕နယ္တဲြဘက္ တရားသူၾကီး ေဒၚေဘဘီက မတ္လ ၂၈ ရက္ ေန႔တြင္ အမႈစစ္ေဆးသည့္အခါ တရား႐ုံးထဲ၌ မွားယြင္းစြာ ဖတ္ၾကားခဲ့ေၾကာင္း အတိုက္အခံ ႏိုင္ငံေရး အသိုင္းအ၀ိုင္းက ေျပာသည္။
ယခုအခါ ကိုသန္႔ဇင္ဦးအား အင္းစိန္ အက်ဥ္းေထာင္တြင္ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားသည္။
ေထာင္ထဲမွစာအား ေထာင္အျပင္ထုတ္မူ ျဖင္ ့(၉) ႏွစ္ေထာင္ခ်ခံရ၊
ေထာင္ထဲမွစာ ေထာင္အျပင္သို႔ ထုတ္ေပးခဲ့ေသာ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ ေက်ာင္းသား ကိုမာကီး၏ ညီ၀မ္းကဲြ ေတာ္စပ္သူ ကိုေဇာ္ႏိုင္ေထြးအား အင္းစိန္ၿမဳိ႕နယ္ တရား႐ုံးမွ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူ ျပစ္မႈျဖင့္ ေထာင္ဒဏ္ ၉ ႏွစ္ ခ်မွတ္လိုက္သည္။
လြန္ခဲ့သည့္ ၉ လခန္႔က ကိုမာကီး (ေခၚ) ကိုေက်ာ္ေက်ာ္ေထြးကို ေထာင္၀င္စာေတြ႔ျပီး ေထာင္၀န္ထမ္းမ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္းကာ ကုိမာကီးက ေထာင္ျပင္ပသို႔ ေပးပို႔ေသာ စာကို စရဖ ေခၚ စစ္ဖက္ဆိုင္ရာ လံုျခံဳေရးအဖြဲ႔က သိရွိသြားၿပီး တရားစဲြဆိုခဲ့ရာမွေထာင္ခ်ခံရျခင္း ျဖစ္သည္။
"အဲဒီစာကို ၀န္ထမ္းနဲ႔ ခ်ိတ္ၿပီးေတာ့ အျပင္ထုတ္တာေပါ့ေနာ္။ အဲဒီ၀န္ထမ္းကို ကိုမာကီးက ေပးထားလိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ စရဖက ဖမ္းလိုက္တာ။ မိသြားေတာ့ ကုိမာကီလည္း အဲဒီတုန္းက တိုက္တလ အပိတ္ခံရတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒီ၀န္ထမ္းနဲ႔ ျပန္မွ်ားၿပီးေတာ့၊ ကုိမာကီရဲ႕ ညီကုိ ၀န္ထမ္းနဲ႔ တေနရာမွာ ခ်ိန္းၿပီးေတာ့ ေပးတဲ့အခ်ိန္မွာ စရဖ တပ္ဖြဲ႔၀င္ေတြက ေကာက္ဖမ္းလိုက္တာ" ဟုေျပာသည္။
ကုိေဇာ္ႏိုင္ေထြး၏ အမႈတြဲ၌ ပါ၀င္သူ ေထာင္၀န္ထမ္း ၃ ဦးလည္း ေထာင္ဒဏ္ ၃ ႏွစ္စီ ခ်မွတ္ခံရသည္။ ကိုမာကီသည္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၂၁ ရက္ေန႔က ၈၈ မ်ဳိးဆက္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားအား အေၾကာင္းျပခ်က္ မပါရွိဘဲ အာဏာပိုင္မ်ား၏ ဖမ္းဆီးမႈတြင္ ပါ၀င္ခဲ့သည္။ သူ႔ကုိ ယခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာလ ၁၁ ရက္ေန႔က အျခား ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား နည္းတူ ေထာင္ဒဏ္ ၆၅ ႏွစ္ ခ်မွတ္ခဲ့သည္။
ကိုမာကီးသည္ တနသၤာရီတိုင္း ၿမိတ္ အက်ဥ္းေထာင္တြင္ အက်ဥ္းက် ခံေနရသည္။
Wednesday, December 17, 2008
ေသြးစြန္းလက္ (၀တၳဳတို)
(တကယ္ေတာ့ ဒီဇင္ဘာလဆိုတာ ေက်ာင္းသားလွဳပ္ရွားမွဳသမိုင္းရဲ႕ မွတ္တိုင္ေလးေတြနဲ႕ ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ လေလးတခုပါပဲ။ ၁၉၉၁ မွာ 10D လွဳပ္ရွားမွဳ ရွိခဲ့သလို၊ ၁၉၉၆ က်ေတာ့လဲ ေက်ာင္းသားမ်ားဦးေဆာင္တဲ့ ဒီမိုကေရစီအေရးလွဳပ္ရွားမွဳေတြ ထပ္မံေပၚေပါက္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ၁၉၉၆ ဒီဇင္ဘာလွဳပ္ရွားမွဳကို ဂုဏ္ျပဳေရးဖြဲ႕ထားတဲ့ ၀တၳဳတိုေလးကို ျပန္တင္လိုက္ပါတယ္)
ေသြးစြန္းလက္ (၀တၳဳတို)
(၁)
၂ဝဝ၄ခုႏွစ္၊စက္တင္ဘာ(၁၆)ရက္။
အလုပ္မွျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ကြန္ပ်ဴတာခလုတ္ကို သူမဖြင့္လိုက္သည္။ ဒါကလဲ သူမအျမဲလုပ္ေနက်။ ဒီလိုတိုးတက္လွေသာ နည္းပညာေခတ္ၾကီးတြင္ သတင္းအခ်က္အလက္မ်ားႏွင့္္ မ်က္ေခ်ျပတ္ေနလို႔မရ။ အထူးသျဖင့္ ႏိုင္ငံတစ္ခု၏ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ေျပာင္းလဲရန္ ၾကိဳးစားေနၾကေသာ သူမတို႔လို ေတာ္လွန္ေရးသမားမ်ားအတြက္ သတင္းတစ္ခု၏ တန္ဖိုးသည္ အဖိုးမျဖတ္ႏိုင္ေအာင္ ၾကီးမားလွသည္။ အီးေမးလ္ထဲသ္ို႔ဝင္ျပီး ေပးပို႔ထားေသာ သတင္းတစ္ပုဒ္ကို သူမဖတ္ၾကည့္လိုက္မိသည္။
သတင္းေခါင္းစဥ္က “ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ကိုတိုင္းမွဴးကအလဲထိုးႏိုင္သလား” တဲ့။ အလာခ်ည္းပါလား။ သူမဆက္ဖတ္ၾကည့္သည္။
‘ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးခင္ညြန္႔ ညီလာခံျပီးရင္ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ဖို႔ လွ်ိဳ႔ဝွက္ရံပံုေငြရွာေပးေနတဲ့ နယ္စပ္ကုန္သြယ္ေရးအဖြဲ႔(နစက)ကို ဖ်က္ေတာ့မယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ၾကားရပံုကေတာ့ ကြတ္ခိုင္နဲ႔မူဆယ္ၾကားမွာရွိတဲ့ နမ့္ဖကာစစ္ေဆးေရးဂိတ္မွာ နစကအဖြဲ႔တကကေဇာ္မိုးနဲ႔ တကကခင္ေအးတို႔ကို ၁၂၊၉၊၂ဝဝ၄ရက္ေန႔မွာ စဖမ္းျပီးေနာက္ပိုင္းၾကားရတာပဲ။ အဲဒီေန႔မွာပဲ ရန္ကုန္က နစကခ်ဳပ္ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ျမင့္ေဇာ္နဲ႔ စစ္မဟာဗ်ဴဟာေလ့လာေရးရံုးက ဗိုလ္မွဴးၾကီးစန္းပြင့္တို႔ မူဆယ္ေရာက္လာတယ္။ ျပီးေတာ့ဖမ္းထားသူအားလံုးကို လားရွိဳးတိုင္းမွဴးရံုးကို ေခၚသြားတယ္။ အခုထိ ဖမ္းထားသူအားလံုး (၁၅)ရက္ေန႔ထိ (၅ဝ)ေက်ာ္ေနျပီ။ ဒီလိုလုပ္ဖို႔ တုိင္းမွဴးဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမင့္လွိဳင္က ျပင္ေနတာၾကာျပီ။ အခုမွ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ရန္ကုန္မွာ မရွိတုန္းထလုပ္ပစ္တာ။ ဒီေန႔ထိၾကားရတဲ့ သတင္းကေတာ့ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ျမင့္ေဇာ္နဲ႔ ဗိုလ္မွဴးၾကီးစန္းပြင့္က တိုင္းမွဴးဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမင့္လွိဳင္ကို နစကအဖြဲ႔ဖ်က္သိမ္းေပးဖို႔ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ကို သူတို႔ကိုယ္တိုင္ေျပာပါ့မယ္ ကတိေပးျပီး၊ (၁၅)ရက္ေန႔က ရန္ကုန္ျပန္သြားၾကတယ္။ အခုဖမ္းထားသူေတြထဲမွာ မူဆယ္က ဗိုလ္ၾကီးစည္သူေအာင္လဲ ပါတယ္လို႔သိရပါတယ္’
ကြန္ပ်ဴတာဖန္သားျပင္ကို ၾကည့္ေနသည့္ သူမမ်က္လံုးမ်ား ျပာေဝသြားသည္။ ရင္ထဲတြင္ ကတုန္ကရင္ျဖစ္လာသျဖင့္ ေရတစ္ခြက္ကို သူမထေသာက္မိသည္။
‘ဘယ္လိုလဲ။ဘယ္လိုျဖစ္ကုန္တာလဲ’
သာမန္ျဖစ္ရိုးျဖစ္စဥ္ သတင္းတစ္ပုဒ္မဟုတ္တာေတာ့ ေသခ်ာသည္။နစကဆိုတာက နအဖဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ရဲ့ လက္ရံုးတစ္ခုျဖစ္သလို ဗိုလ္ၾကီးစည္သူေအာင္ဆိုတာကလဲ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးကေန နစကတပ္ထဲ ေရာက္သြားခဲ့သူပဲ။
‘မယံုႏိုင္စရာပါပဲလားကိုကိုရယ္’
သူမတီးတိုး ေရရြတ္လိုက္မိသည္။
ကိုကို(သို႔မဟုတ္)ဗိုလ္ၾကီးစည္သူေအာင္။
တသက္တခါ၊ တလႊာတပြင့္ရယ္လို႔ သူမစြဲလမ္းျမတ္ႏိုးခဲ့ဖူးသူ။
ကုလားထိုင္ကို ေနာက္မွီထိုင္လိုက္ရင္း သူမအေတြးမ်ားက အတိတ္သို႔ အလိုလိုေရာက္သြားသည္။ ေရွ႔တည့္တည့္မွ ကြန္ပ်ဴတာဖန္သားျပင္ကိုလဲ မျမင္ႏိုင္ေတာ့။
(၂)
‘သိပ္မၾကိဳးစားပါနဲ႔ နႏၵာရယ္။ နင့္မ်က္ႏွာက ေတာ္ေတာ္ေခ်ာင္ေနျပီသိလား။ စာေမးပြဲကျဖင့္ အေဝးၾကီးလိုေသးတယ္’
‘မလိုေတာ့ပါဘူးဟာ၊ တရက္ျပီးတရက္နီးနီးလာျပီဟ၊ ေျခာက္လဆိုတဲ့အခ်ိန္ဟာ မထင္နဲ႔ေနာ္၊ ဟိုလွည့္ဒီလွည့္နဲ႔ ကုန္သြားမွာ’
‘ေအးပါဟာ၊ နင္က ေဆးေက်ာင္းသြားမွာဆိုေတာ့ ပိုၾကိဳးစားရမွာေပါ့။ ငါက နင္ေနမေကာင္းျဖစ္မွာ စိုးရိမ္လို႔ပါ’
‘ေအာင္မယ္၊ နင္ကေကာ မသြားမွာလိုက္လို႔၊ စာသာမက်က္ခ်င္တာ၊ ဂ်ဴတီကုတ္ေတာ့ ဝတ္ခ်င္တယ္ဆို နင္ပဲေျပာျပီးေတာ့’
ေျပာေျပာဆိုဆိုႏွင့္ ရယ္သံေလးမ်ား လြင့္ပ်ံေနသည့္ေနရာက မႏၱေလးျမိဳ႔၊ အမွတ္(၁၆) အေျခခံပညာအထက္တန္းေက်ာင္းမွ စာသင္ခန္းေလးတစ္ခု။
‘ေျပာသာေျပာရတယ္ၾကဴမာရယ္၊ ငါသခ်ၤာသိပ္္မရဘူးဟ၊ ဂုဏ္ထူးရမွာေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္ဟာ။ဒါေပမယ့္(၁ဝဝ)ရခ်င္တယ္။ အမွတ္ေတြေပါင္းလိုက္ရင္ သခ်ၤာအမွတ္က အရမ္း carry လုပ္တယ္ဟ။’
‘နင္ေျပာမွငါသတိရတယ္။ ငါ့ဆီမွာ သခ်ၤာဂုဏ္ထူးတန္း ေနာက္ဆံုးႏွစ္တက္ေနတဲ့ အစ္ကိုဝမ္းကြဲတစ္ေယာက္ရွိတယ္။ သူ႔ကိုသင္ခိုင္းရင္ မေကာင္းဘူးလား။’
ဒီလိုႏွင့္ပင္ ၾကဴမာရဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးခ်က္အရ သူမနဲ႔ ကိုစည္သူတို႔ စတင္ေတြ႔ဆံုခဲ့ၾကသည္။ အပတ္စဥ္ တနဂၤေႏြေန႔ဆိုလွ်င္ ဘုရားၾကီးနားမွာရွိေသာ ကိုကိုတို႔အိမ္သို႔ သူမတို႔ေရာက္ေနက်။ ကိုကိုသင္ေပးသည့္ သခ်ၤာပုစၦာမ်ားကို တြက္ခ်က္ရင္း၊ ကိုကို႔အေမ ခ်က္ေက်ြးသည့္ ထမင္းဟင္းမ်ားကို အေဆာင္ေက်ာင္းသူေတြ ပီသစြာ အလုအယက္၊ ငတ္ၾကီးတက်စားရင္း အလြန္ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းခဲ့ေသာအခ်ိန္မ်ားပါေပ။
တခါတရံ ညေနအျပန္ မဟာျမတ္မုနိဘုရားၾကီးအား ဝင္ဖူးရင္း ဘုုရားေစ်းတန္းမွ မုန္႔မ်ားဝင္စားရသည္မွာလဲ အစားၾကိဳက္သူ သူမအဖို႔အမွတ္တရပါပဲ။
‘နႏၵာကစာေမးပြဲျပီးရင္ ရွမ္းျပည္ျပန္ေနမွာလား’
‘ျပန္မွာေပါ့အစ္ကို။ ဆယ္တန္းကို အမွတ္မ်ားမ်ားနဲ ႔ေအာင္ခ်င္လို႔သာ ျမိဳ႔ၾကီးမွာ ေက်ာင္းလာတက္ေနရတာ။ နယ္မွာလိုမေပ်ာ္ဘူး။’
‘မေပ်ာ္လို႔ ဘယ္ရမလဲေလ၊ တကၠသိုလ္တက္ရင္ ျပန္လာရဦးမွာ။ေနာက္ဆို အျမဲေနသြားရမယ့္ေနရာလဲ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္သြားမွာေပါ့။’
သူမအား စူးစူးစိုက္စိုက္ၾကည့္ရင္း ကိုကိုက ေျပာသည္။ဆယ္တန္းစာေမးပြဲေျဖဖို႔ (၁ဝ)ရက္ခန္႔အလိုမွာ ဦးေႏွာက္ေဆးသည့္အေနျဖင့္ ေတာင္သမန္သို႕ အလည္သြားခဲ့ၾကသည္။ေတာင္သမန္အင္းေဘး စားေသာက္ဆိုင္ေလးမွာ ထိုင္ရင္း စကားလက္ဆံုက်ေတာ့ ဆရာပီပီ ခပ္တည္တည္ေနတတ္သူက မေနာက္စဖူးေနာက္လိုက္သည့္မို႔ သူမနဲနဲအေနခက္သြားသည္။ ပညာေရးကိုသာ မ်က္စိမွိတ္ စိတ္ႏွစ္ထားေပမယ့္ သူမလဲ ဆယ္ေက်ာ္သက္ ရင္ခုန္သံကို ခံစားတတ္သူပဲေလ။ၾကဴမာက “ေယာင္းမ’ေခၚျပီး ကိုကိုနဲ႔ စသည္ကိုလဲ အနဲငယ္ေက်နပ္မိသလို၊ ညစာက်က္ခ်ိန္ေလးေတြမွာ မသိမသာ ဝင္ေရာက္ေနရာယူတတ္တဲ့၊ စတစ္ေကာ္လာျဖဴ၊ ပုဆိုးကြက္စိပ္ေလး အျမဲဝတ္တတ္တဲ့ သူ႔ကိုလဲ “ကိုကုိ’ရယ္လို႔ ရင္ထဲကေန တိတ္တခိုး ေခၚေဝၚသံုးစြဲေနတတ္ခဲ့ျပီပဲ။
ဒီလိုႏွင့္ စာေမးပြဲၾကီးျပီးသြားသည္ႏွင့္အမွ် အရာအားလံုးလဲ ျပီးသြားခဲ့ျပန္သည္။ မႏၱေလးျမိဳ႔ၾကီးမွ ခြဲခြာျပီး၊ေမြးဖြားရာ ဇာတိျမိဳ႔ေလးမွာ မိဘလက္ငုတ္လက္ရင္း ပြဲရံုေလးမွာ ျပန္ကူညီေနရသျဖင့္ ကုန္စာရင္းမ်ား၊ေငြစာရင္းမ်ားႏွင့္သာ လံုးခ်ာလည္ လိုက္ေနသည့္အျဖစ္။ ၾကဴမာလဲ သူ႔မိဘမ်ားရွိရာ မိုးကုတ္သို႔ ျပန္သြားသျဖင့္ တခါတရံစာေရးျဖစ္သည္မွအပ မေတြ႔ျဖစ္ၾကေတာ့။ ကိုကိုဆီမွ စာေလးမ်ားေတာ့ တခါတရံ ေရာက္လာတတ္သည္။ ေက်ာင္းျပီးျပီး၊ ဗထူးတြင္ဗိုလ္သင္တန္း တက္ေနသည္ဆိုပဲေလ။လူၾကံဳရွိသျဖင့္ ရွမ္းပဲပုတ္ေထာင္းေၾကာ္ေလးမ်ား၊ ဆီတို႔ဖူး၊ မုန္ညင္းခ်ဥ္ေလးမ်ား ပို႔ေပးျဖစ္သည္။ကိုကို႔ဆီက ေက်းဇူးတင္စာရေတာ့ သူမမွာ ဝမ္းသာလိုက္သည္ျဖစ္ျခင္း။ ေက်ာင္းဆင္းပြဲ ဖိတ္စာႏွင့္အတူ၊ပခံုးေပၚမွာ ရာထူးၾကယ္ပြင့္ေလး လာတပ္ေပးဖို႔၊ သူ႔ေမတၱာကို လက္ခံေပးဖို႔ ကိုကို႔ဆီက စာေရာက္လာေတာ့ သူမမွာ တအံ့တၾသ။ သူမမိဘမ်ားကို ဘယ္လိုေျပာျပီးသြားရပါမည္လဲ။ျမိဳ႔ၾကီးမွာ ေက်ာင္းတစ္ႏွစ္သြားထားလိုက္တာ၊ ရည္စားပါရလာသည္ဟု စြပ္စြဲတာ သူမမခံႏိုင္။ ျပီးေတာ့ သူမအသက္ကလဲ ငယ္ေသးပါသည္ေလ။ ေက်ာင္းဖြင့္ခ်ိန္ကလဲ နီးလာျပီဆိုေတာ့ ကိုကိုနဲ႔ေတြ႔မွပဲ အေၾကာင္းစံု ရွင္းျပေတာ့မည္ဟု သူမဆံုးျဖတ္လိုက္မိသည္။
(၃)
‘ေမွ်ာ္လင့္ေတြ႔ခ်င္ေနသူ တစ္ေယာက္ကို မေမွ်ာ္လင့္တဲ့အခ်ိန္မွာမွ ျပန္ေတြ႔ရတာအတြက္ေတာ့
သူမရဲ့ ဆိုးဝါးလွေသာ ကံၾကမၼာကိုပင္ အျပစ္တင္ရမည္လား’
ေက်ာင္းေတြျပန္ဖြင့္ေတာ့ သူမရည္မွန္းထားသည့္အတိုင္းပင္ ေဆးတကၠသိုလ္တက္ခြင့္ရသည္။ ၾကဴမာလဲ ေဆးေက်ာင္းေရာက္လာသျဖင့္ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ အရမ္းေပ်ာ္သြားၾကသည္။ ၾကဴမာ ေပ်ာ္သည္ထက္ သူမက ပိုေပ်ာ္မည္ထင္ပါသည္။ ၾကဴမာဆီကေန ကိုကို႔အေၾကာင္းၾကားရမည္ မဟုတ္ပါေလာ။
‘ၾကီးၾကီးမ်ိဳးက၊ အစ္ကိုေအာင္ သင္တန္းသြားကတည္းက မိုးကုတ္ ျပန္ေျပာင္းလာတယ္ဟ၊ေက်ာင္းဆင္းပြဲတုန္းက တေခါက္ပဲ ရွမ္းျပည္တက္သြားတယ္။ အစ္ကိုေအာင္လဲ သူ႔တပ္ကိစၥေတြ ရွဳပ္ေနတယ္ထင္ပါရဲ့။ အဆက္အသြယ္ျပတ္ေနတယ္’
သဲလြန္စက ေတြ႔ရမည္လိုလိုႏွင့္ ေပ်ာက္သြားျပန္သည္။ ဘယ္ေရာက္ေနလဲ ကိုကိုရယ္။ေရွ့တန္းမွာမ်ားလားဆိုတာ ေတြးမိေတာ့ စိတ္ပူသြားမိေသးသည္။
ေဆးတကၠသိုလ္ ပထမႏွစ္သင္တန္းမွာ ဆယ္တန္းတုန္းက သင္ခဲ့ရသည့္ ဘာသာရပ္မ်ားကိုသာ အဆင့္ျမွင့္သင္ၾကားျခင္းျဖစ္သျဖင့္ ဆယ္တန္းစာေက်ျပီးသား သူမတို႔အဖို႔ သိပ္မခက္ခဲလွ။ လက္ေတြ႔ သင္ခန္းစာမ်ားမွလြဲ၍ က်န္ဘာသာရပ္မ်ားမွာ သိျပီးသားမ်ားျဖစ္သျဖင့္ စိတ္ဝင္စားစရာလဲ မေကာင္းလွ။ အမွန္တကယ္ စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းသည္က တကၠသိုလ္တံတိုင္းကို ေက်ာ္ျပီးဝင္လာတတ္သည့္ ထူးျခားေသာစကားလံုးေလးမ်ား။ ဒီမိုကေရစီ၊ လူ႔အခြင့္အေရး၊ အာဆီယံစသည္မ်ား။ရွစ္ေလးလံုးအေရးအခင္းကို သိေသာ္လဲ အသက္ငယ္ေသးသည္က တေၾကာင္း၊စစ္တပ္မ်ား ဝန္းရံထားေသာ နယ္ျမိဳ႔ေလးမွာျဖစ္သည္ကတေၾကာင္းတို႔ေၾကာင့္ အဆက္အစပ္ သိပ္မရွိလွ။ အခု မႏၱေလးမွာက်ေတာ့ အဆက္အစပ္က နဲနဲရွိလာျပီ။ ေနာက္ဆံုးႏွစ္အပိုင္း(က)မွာ တက္ေနသည့္ ရွမ္းအသင္းေခါင္းေဆာင္မွတဆင့္ မႏၱေလးတကၠသိုလ္ထဲမွ ေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္ သူမေတြ႔ဆံုျဖစ္ခဲ့ျပီ။စာဖတ္ဝါသနာပါသူ သူမအတြက္ ျပင္ပစာအုပ္ဆိုင္မ်ားတြင္ မရႏိုင္ေသာ စာအုပ္စာတမ္းမ်ားကိုလဲ ဖတ္ခြင့္ရခဲ့ျပီ။ ေလးနက္ေသာစာေပမ်ား၊ ဗဟုသုတမ်ားေၾကာင့္ ဆယ္ေက်ာ္သက္ ရင္ခုန္သံမ်ားကိုပင္ ေမ့သလိုျဖစ္သြားခဲ့ရသည္။သူမဘဝတေလွ်ာက္လံုး ႏိုင္ငံေရးမ်က္စိကန္းခဲ့သမွ် အခုမွ အမွန္တရားမ်ားကို သိလာရသည္။ အမွန္တရားမ်ားကို သိလာရေလေလ၊ ယံုၾကည္ခ်က္ဆိုသည္က ေပါက္ဖြားလာေလေလ။ သမိုင္းေပးတာဝန္ျဖစ္သည့္ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္သည္မ်ားကို သူမဘဝတိုးတက္ေရးထက္ ပိုမိုဦးစားေပးတတ္လာခဲ့ျပီ။
ဒီလိုႏွင့္ပဲ ၁၉၉၆ခုႏွစ္၊ ေက်ာင္းသားအေရးအခင္းတြင္ သူမတက္ၾကြစြာ ပါဝင္ျဖစ္ခဲ့သည္။ဆႏၵျပအေရး ဆိုသူမ်ားမွာ ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ားပင္ျဖစ္ေသာ္လဲ ’ျပည္သူကိုရင္ဝယ္သားလို’ သေဘာထားပါသည္” ဆိုေသာစစ္အစိုးရ၏ တုန္႔ျပန္မွဳက ေၾကာက္ခမန္းလိလိ။ အေျပာႏွင့္ အလုပ္မညီေၾကာင္းကို သက္ေသထူလိုက္သည္။ ေက်ာင္းသားအမ်ားအျပား အဖမ္းခံရသလို တိမ္းေရွာင္သြားသူေတြလဲ မနည္းလွ။ သူမလဲ အေဆာင္မွထြက္၍ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအိမ္၌ တလွည့္စီ ပုန္းေအာင္းေနခဲ့ရသည္။
‘အိမ္္ရွင္တို႔တံခါးဖြင့္ပါ။ ဧည့္စာရင္း စစ္စရာရွိလို႔’
နန္းေရွ႔မွ သူငယ္ခ်င္းအိမ္တြင္ ပုန္းေအာင္းေနသည့္ သန္းေခါင္ယံညတည။ မဖိတ္ေခၚထားသည့္ ဧည့္သည္မ်ားက ဆိုင္းမဆင့္၊ ဘံုမဆင့္ေရာက္ရွိလာခဲ့သည္။
‘ေစာနႏၵာ၊ ဒီမွာရွိတယ္လို႔ အတိအက် သတင္းရထားတယ္’
အိမ္ေရွ႔မွ အသံမ်ားေၾကာင့္ အခန္းထဲမွ သူမထြက္သြားလိုက္သည္။ သူမတာဝန္ကို သူမယူရမည္ေလ။မဆိုင္သူမ်ားကို သူမအတြက္ ဒုကၡမေရာက္ေစလိုပါ။သူမအသံၾကားသည္ႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းျဖဴျဖဴသန္႔ကို ထိုးခ်ိန္ထားသည့္ ပစၥတိုေျပာင္းဝက သူမဘက္လွည့္လာသည္။ လက္နက္မဲ့ ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္ကို လာဖမ္းတာမ်ား လက္နက္ေတြ အျပည့္အစံုနဲ႔ပါလား ေထာက္လွမ္းေရး ေယာက်္ားသားၾကီးေတြရယ္။ေတြးမိရင္း ရယ္ခ်င္သြားသည့္ သူမရဲ့ စိတ္တို႔သည္ ေသနတ္ကိုင္ထားသူ၏ မ်က္ႏွာကို ျမင္ရသည့္အခါမွာေတာ့---။ ခ်စ္ခဲ့ဖူးသူတစ္ေယာက္နဲ႔ ျပန္ဆံုရတဲ့ ကံၾကမၼာဟာ ဒါမ်ိဳးတဲ့လားကြာ။
(၄)
‘လွမ်ိဳးဘယ္မွာလဲ။ ငါေမးေနတယ္ေလ။ အဓိပၸာယ္မဲ့ အသားအနာမခံစမ္းနဲ႔’
‘ mainေရွ႔မွာ စုၾကတဲ့ လူေတြရဲ့ နာမည္ေတြေရးစမ္း’
‘ငါေမးတာမွန္မွန္ေျဖစမ္း၊ ေကြ႔ေကာက္ေနရင္ ဘာျဖစ္မယ္ဆိုတာ မင္းနားမလည္ဖူးလား’
‘ေခါင္းမာတယ္ဆိုတာ မေကာင္းဘူးကြ။ အခုမင္းေရာက္ေနမယ့္ေနရာက ေခါင္းမာလို႔မရဘူး။ မႏၱေလး ေထာက္လွမ္းေရး(၁)လို႔ေခၚတယ္။ ဒီမွာပဲေရဝတဆိုတဲ့ ဘုန္းၾကီးေခါင္းမာမွဳနဲ႔ ေသြးပြက္ပြက္အန္ဖူးတယ္ဘာမွတ္ေနလဲ။ ရိုက္လို႔ေသသြားရင္ေတာင္ အရိုးရိုက္စစ္မယ့္ေနရာကြ။ သိတာအကုန္ေျပာ’
ကိုကို႔မ်က္ႏွာကို မျမင္ရေပမယ့္ ကိုကို႔အသံမွန္းေတာ့ သိေနခဲ့ပါသည္။ ကိုကိုလူမွ ဟုတ္ေသးရဲ့လားဟု ေတြးလိုက္မိသည္။ မေကာင္းဆိုးဝါးမ်ားဝင္စီးေနတာလား။ ဟုတ္ပါျပီ။ ကိုကိုတို႔ရဲ႔ စိတ္ေတြကို၊မေကာင္းဆိုးဝါး စစ္အာဏာရွင္စနစ္က ဝင္စီးေနတာပါ။
စစ္အစိုးရအာဏာရူးေတြရယ္။
တိုင္းျပည္ရဲ႔ အဖိုးတန္လူငယ္ေတြကို ရာထူးဂုဏ္၊မက္လံုးေတြေပးျပီး မ်က္ကန္းမ်ိဳးခ်စ္ဝါဒရိုက္သြင္းလို႔ လူလူခ်င္းရက္စက္တတ္ေအာင္ သင္ေပးေနတာေတြကို ရပ္တန္းကရပ္ပါေတာ့။ ကိုကိုတို႔ လူငယ္ေတြကေရာ ပညာတတ္ေတြျဖစ္ရက္နဲ႔ ဘာလို႔ဆင္ျခင္တံုတရား၊ အသိဥာဏ္ေတြ မရွိရတာလဲ။
တကယ္ေတာ့ တပ္မေတာ္သားေတြမွာလဲ ဆက္စပ္ေနတဲ့ ျပည္သူလူထုေတြ မရွိဘူးလား။ရဲတပ္ဖြဲ႔ဝင္ေတြမွာေရာ၊ ၾကံ့ခိုင္ေရးအဖြဲ႔ဝင္ေတြမွာေရာ။ အားလံုးက ျပည္သူ႔ရင္ထဲက ေပါက္ဖြားလာၾကသူေတြခ်ည္းပါ။ အမိန္႔နဲ႔တာဝန္ဆိုတာကိုပဲ ရိုက္သြင္းျပီး ကိုယ့္မိဘ၊ကိုယ့္ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြအေပၚ ျပန္ရက္စက္ခိုင္းတာ၊ ျဖဴစင္တဲ့ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြကို ေသြးစက္ေတြ စြန္းထင္းခိုင္းေနတာ ဘယ္သူေတြလဲဆိုတာ အမွန္အတိုင္း သိျမင္သင့္ပါတယ္။ ေဒဝဒတ္ကို ဆရာတင္မိျပီး ခိုင္းသမွ် လိုက္လုပ္ခဲ့မိလို႔ အမွားၾကီးမွားခဲ့ရတဲ့ အဇာတသတ္အေၾကာင္းကို ေျပာျပခ်င္လိုက္တာ။
(၅)
ဒီတသက္ မဆံုေတာ့ဘူးဟု ထင္ထားျပီးကာမွ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ လာဆံုရသည္။ မတရား ေထာင္ခ်မွဳမွ ွလြတ္ေျမာက္လာျပီး ေနာက္ပိုင္းကိုယ့္ျမိဳ႔ေလးသို႔ျပန္၍ မိဘလက္ငုတ္လက္ရင္း အလုပ္ေလးမ်ားကို ဆက္လုပ္ျဖစ္သည္။ ေထာင္မွလြတ္လာေသာ္လဲ ေထာက္လွမ္းေရးလက္မ်ားကေတာ့ မလြတ္ႏိုင္ေသး။ၾကာလာေတာ့လဲ မိဘမ်ားကစိတ္ပူလာၾကသည္။ လြတ္ေျမာက္ရာရွာဖို႔ အၾကံေပးၾကသည္။ေမြးရပ္ေျမျမန္မာျပည္သည္ သူမအတြက္ မလံုျခံဳေတာ့။ လံုျခံဳသည့္ေနရာကို သူမရွာၾကံရေတာ့မည္။
ဒီၾကားထဲ ေက်ာင္းတုန္းက သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ဇာျခည္က မႏၱေလးမွာ က်င္းပေသာ သူမမဂၤလာပြဲသို႔ ဖိတ္လာသည္။ ျမန္မာျပည္မွ မထြက္ခင္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ ေနာက္ဆံုးဆံုေတြ႔ျခင္းဟု သေဘာပိုက္ကာ မႏၱေလးဆီဒိုးနားမွာ က်င္းပေသာမဂၤလာပြဲသို႔ သူမတက္ေရာက္ျဖစ္ခဲ့သည္။ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ ျပန္ေတြ႔ရေတာ့လဲ စိတ္ထဲမွာ လန္းဆန္းသြားသလိုပါပဲ။
‘နႏၵာ၊ ဒါဗိုလ္ၾကီးစည္သူေအာင္တဲ့၊ မူဆယ္က။ တို႔အမ်ိဳးသားနဲ ႔မိတ္ေဆြေတြေလ’
သူငယ္ခ်င္းမ တစ္ေယာက္က မိတ္ဆက္ေပးရင္း၊သူမေဘးခံုတြင္ ေနရာလာခ်ေပးသည္။
‘ေၾသာ္-ဟုတ္ကဲ့၊ ေတြ႔ရတာဝမ္းသာပါတယ္ ဗိုလ္ၾကီး။’
သူမအလိုက္သင့္ ျပန္ႏွဳတ္ဆက္လိုက္ပါသည္။
‘ဘယ္တုန္းကလြတ္လဲ’
ႏွစ္ေယာက္တည္း က်န္ခဲ့ေတာ့ ကိုကိုက ေမးသည္။
‘တစ္ႏွစ္ေလာက္ရွိျပီ’
‘အားလံုးအဆင္ေျပတယ္မလား’
‘ေျပပါတယ္’
‘အခု ကိုယ္ မူဆယ္နစကမွာ ေရာက္ေနတယ္’
‘ေၾသာ္’
‘ဘာအကူအညီေပးရမလဲ’
‘မလိုပါဘူး၊ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္’
ကိုကို႔စကားမ်ားကို အလိုက္သင့္ေျဖေနရသည္မွာ ပင္ပန္းလွပါသည္။ တခ်ိန္က စစ္ေၾကာေရးမ်ားကို ျပန္သတိရမိသည္။ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးပီပီ အခုထိေမးခြန္းေတြ ေမးေနတုန္းပါပဲလား ကိုကိုရယ္။
‘ျပန္လြတ္လာျပီဆိုေတာ့ ထပ္မမိုက္နဲ႔ေတာ့ေနာ္’
‘က်ြန္မမိုက္ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုခ်င္တာလား’
သူမအသံ အနည္းငယ္ က်ယ္ေလာင္သြားသျဖင့္ ေဘးဝိုင္းက လွည့္ၾကည့္သည္။ ႏွဳတ္ခမ္းကို မသိမသာ ဖိကိုက္ရင္း ေဒါသႏွဳန္းကို ေလွ်ာ့ရသည္။
‘က်ြန္မမိုက္ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူးကိုကို၊ အမွန္တရားနဲ႔ ျပည္သူ႔ဆႏၵဘက္က ရပ္တည္ခဲ့တာပါ။ တရားမွ်တမွဳ၊လူ႔ဂုဏ္သိကၡာနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးေတြအတြက္ ေတာင္းဆိုခဲ့တာပါ’
‘ဒီေလာက္ႏွစ္ရွည္ ေထာင္ထဲမွာေနခဲ့ရတာေတာင္၊ ဒီစကားေတြ သံုးေနတုန္းပါလား။’
‘ဘာလဲဟင္၊ကိုကိုတို႔က ေထာင္ခ်လိုက္ရင္ ဒီယံုၾကည္ခ်က္ေတြ ေပ်ာက္သြားမယ္လို႔ ထင္ေနၾကတာလား။အဲဒါဆိုရင္ေတာ့ ကိုကိုတို႔မွားသြားျပီ။ ကိုကိုတို႔ ခ်ဳပ္ခ်ယ္လို႔ရတာ လူကိုယ္ခႏၶာကိုပဲရမယ္။ ရင္ထဲမွာ ကိန္းဝပ္ေနတဲ့ ယံုၾကည္ခ်က္ ႏွလံုးသားကိုေတာ့ ခ်ဳပ္ခ်ယ္ ကန္႔သတ္လို႔ မရဘူး ကိုကို။ က်ြန္မကို ခြင့္ျပဳပါဦးေနာ္’
ေျပာေျပာဆိုဆိုႏွင့္ သူမထရပ္လိုက္သည္။
‘ေၾသာ္ကိုကို၊ ေနာက္ဆံုးစကားတစ္ခြန္း ေျပာခဲ့ပါရေစ။ ကိုကို႔လက္မွာ ေသြးေတြစြန္းေနတာ ကိုကိုသတိထားမိရဲ႔လား။ ဒီအတိုင္းေဆးလို႔ေတာ့ မစင္ႏိုင္ဘူး ကိုကို။ မွန္ကန္ျဖဴစင္တဲ့ ႏွလံုးသား ရွိလာတဲ့အခါက်ရင္ေတာ့ ျပည္သူေတြက ေဆးေၾကာေပးလိ္မ့္မယ္’
အဆံုးသတ္ စကားေျပာရင္း တျခားသူငယ္ခ်င္းမ်ားဝိုင္းသို႔ သူမထြက္လာခဲ့သည္။ ကိုကို၊ေအာင့္သက္သက္နဲ႔ က်န္ခဲ့မွာ အေသအခ်ာပါပဲ။ ဒီစကားေတြအတြက္ ထပ္ဖမ္းမည္ဆိုလဲ သူမခံဝံ့ပါသည္ေလ။ လူတိုင္းမွာ Freedom of Expression လူ႔အခြင့္အေရးကို ခံစားပိုင္ခြင့္ရွိသည္ မဟုတ္ပါလား။
(၆)
‘မမ၊ျပန္ေရာက္ေနတာ ၾကာျပီလား။’
အေတြးေရယဥ္ေၾကာတြင္ မည္မွ်ေမ်ာေနသည္မသိ။ အတူေနညီမေလး ျပန္လာမွ သတိျပန္ဝင္လာရသည္။ အတိတ္သည္ အတိတ္မွာက်န္ခဲ့ျပီးသား။ လက္ရွိပစၥဳပၸန္ကို သူမအာရံုစိုက္ရေပဦးမည္။ အနာဂတ္ျမန္မာ ျပည္အတြက္ ၾကိဳတင္ေလ့လာ ဖတ္ရွဴထားရမည့္ စာတမ္းေတြ ဖတ္ရဦးမည္ပဲေလ။ တစ္ခုေတာ့ဆုေတာင္းမိပါသည္။ ကိုကိုတို႔လို စနစ္ဆိုးရဲ့ အသံုးခ်ခံသားေကာင္မ်ား၊ အျမန္ဆံုးအျမင္မွန္ရျပီး၊ ေသြးစြန္းလက္မ်ားကို ျပည္သူေမတၱာျဖင့္ ေဆးေၾကာႏိုင္ပါေစ ဟု။
ခင္မမမ်ိဳး (2005)
Tuesday, December 16, 2008
“လူငယ္ႏွင့္အနာဂတ္” ေခါင္းစဥ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖဲြ ့ခ်ဳပ္ရံုးတြင္ ေဟာေျပာပဲြျပဳလုပ္၊
အဆိုပါေဟာေျပာပဲြတြင္ အဖဲြ ့ခ်ဳပ္ေခါင္းေဆာင္ ဦး၀င္းတင္မွ လူငယ္မ်ားေတာင္းဆိုတိုက္တြန္းခ်က္အ၇
လက္ရွိအဖဲြ ့ခ်ဳပ္ေခါင္းေဆာင္ ဦး၀င္းတင္မွ ေဟာေျပာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ လူငယ္ႏွင့္အနာဂတ္ဆိုေသာ
ေဟာေျပာပဲြေခါင္းစဥ္ကို လူငယ္မ်ားမွပင္ေရြးခ်ယ္ခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္ျပီး ေဟာေျပာပဲြအျပီး လူငယ္မ်ားမွ
ေမးခြန္းမ်ားေမးခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္၊ ေဟာေျပာပဲြသို ့ရန္ကုန္တိုင္းျမိဳ ့နယ္ေပါင္းစံုမွ စိတ္ပါ၀င္စားသူ
လူငယ္ ၃၀၀ ခန္ ့တက္ေရာက္ခဲ့ၾကျပီး အဖဲြ ့ခ်ဳပ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားလည္းတက္ေရာက္ၾကသည္ကို
ေတြ ့ရွိရသည္၊
ေဟာေျပာပဲြက်င္းပျခင္းသည္ အဖဲြ ့ခ်ဳပ္မ်ိဳးဆက္သစ္လူငယ္မ်ားအတြက္ လြန္စြာတန္ဖိုးရွိေသာ အေတြ ့
အၾကံဳမ်ားကို ျဖစ္ေပၚေစျပီး၊ အနာဂတ္ဒီမိုကေရစီ နိုင္ငံေတာ္တည္ေဆာက္ေရးအတြက္
ေဟာေျပာပဲြမ်ားကို ဆက္လက္ျပဳလုပ္ရန္စီစဥ္သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိရသည္၊
ကေလးေထာင္တြင္း၌ နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ဦးအုန္းသန္းအစာငတ္ခံဆႏၡျပ
ကေလးေထာင္တြင္း၌ ေထာင္ဒဏ္ ႏွစ္ ၂၀ က်ခံေနရသူ ဦးအုန္းသန္းသည္ စစ္ကိုင္းတိုင္း ကေလးေထာင္ထဲ၌ ေတာင္းဆိုခ်က္မပါဘဲ အစာငတ္ခံ ဆႏၵျပေနသည္မွာ တပတ္ခန္႔ ၾကာျမင့္ေနၿပီျဖစ္သည္။
ၿပီးခဲ့သည့္အပတ္ တနလၤာေန႔မွ စတင္ကာ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ား ေျပာၾကားျခင္း မပါရွိဘဲ မည္သူ႔ကိုမွ စကားမေျပာသလို၊ အစာမစားဘဲ၊ အျပင္မထြက္ဘဲ ဆႏၵျပေနျခင္းျဖစ္သည္။
"သူက အစားလည္း မစားဘူး။ ဘယ္သူ႔မွလည္း စကားမေျပာဘူး။ လမ္းေတြဘာေတြ ထြက္မေလွ်ာက္ဘူး။ အသက္ၾကီးၿပီဆိုေတာ့ ဒီလိုလုပ္ေတာ့ က်န္းမာေရးအတြက္ ပူရတာေပါ့ေနာ္။ ေမးၾကည့္ေတာ့ အျမင္ကပ္လို႔ကြာလို႔ ေျပာတယ္တဲ့။ ဘာကို အျမင္ကပ္မွန္းလဲ မသိဘူး" ဟု မၾကာေသးခင္ကေျပာသည္။
အသက္ ၆၂ ႏွစ္ ရွိၿပီျဖစ္ေသာ ဦးအုန္းသန္းသည္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၂၃ ရက္ေန႔တြင္ ရန္ကုန္ရွိ အေမရိကန္ သံ႐ံုးေရွ႕တြင္ ကုန္ေစ်းႏႈန္း က်ဆင္းေရးအတြက္ တကိုယ္ေတာ္ ဆႏၵျပသျဖင့္ ဖမ္းဆီးခံခဲ့ရၿပီး ေထာင္ဒဏ္ ေထာင္ဒဏ္ ႏွစ္ ၂၀ ႏွင့္ ေငြဒဏ္ က်ပ္ တေထာင္ ခ်မွတ္ခဲ့သည္။
ဦးအုန္းသန္း၏ သမီးျဖစ္သူ မအိအိမြန္က "သူ႔က်န္းမာေရး စိုးရိမ္ရတဲ့ အေျခေန မဟုတ္ေနေပမယ့္ အခုလိုျဖစ္ေတာ့ စိုးရိမ္တာေပါ့ေနာ္။ ဘာလို႔လုပ္လဲလို႔ ဆိုတာေတာ့ အခုထိ မသိရဘူး။ အေဖက ဘယ္သူနဲ႔မွ စကားမေျပာဘူး ဆိုေတာ့ေလ" ဟု ေျပာသည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ ႏို၀င္ဘာလအတြင္းက ေထာင္၀င္စာ သြားေတြ႔ခ်ိန္တြင္ က်န္းမာေရး ေကာင္းေနေသာ္လည္း အနည္းငယ္ ပိန္ခ်ံဳးသြားသျဖင့္ ယခုလို ဆႏၵျပမႈ ရွည္ၾကာလာမည္ဆိုပါက က်န္းမာေရးအတြက္ စိုးရိမ္ေနရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သူက ေျပာသည္။
"အဲဒီတုန္းက အေတြ႔မခံဘူး။ ခဏပဲ ထြက္လာေတြ႔တယ္။ ၿပီးေတာ့ ေနာက္ လံုး၀မလာနဲ႔ဆိုၿပီး အဆံုးစြန္ထိ ေျပာလိုက္တယ္ေလ။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ အေဖက လံုး၀ လာမေတြ႔နဲ႔ ေျပာထားေတာ့ အေျခအေနပဲ ေစာင့္ၾကည့္အံုးမယ္" ဟု သူက ေျပာသည္။
ယခုႏွစ္ ဧၿပီလ ၂ ရက္ေန႔တြင္ ဦးအုန္းသန္းကို ျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္ၿပီးေနာက္ တလအၾကာတြင္ ရန္ကုန္မွ မႏၲေလးေထာင္သို႔ အာဏာပိုင္မ်ားက ေျပာင္းေရႊ႔ခဲ့သည္။
မႏၲေလး ေထာင္တြင္း၌ အစာငတ္ခံ ဆႏၵျပမႈေၾကာင့္ စစ္ကိုင္းတိုင္း ခႏၲီးေထာင္သို႔ ေမလလအတြင္း တဖန္ ေျပာင္းေရႊ႔ခဲ့ျပန္သည္။ ထိုမွတဆင့္ မည္သည့္အေၾကာင္းေၾကာင့္မွန္း မသိရဘဲ ကေလးေထာင္သို႔ ေရႊ႔ေျပာင္းလိုက္သည္မွာ ၂ လ ခန္႔သာ ရွိေသးေၾကာင္း သိရသည္။
ေထာင္၀င္စာသြားေတြ႔စဥ္က ဦးအုန္းသန္းသည္ တရားအလြန္ထိုင္ၿပီး သူ႔၏ ယံုၾကည္ခ်က္အတိုင္း ဆက္လုပ္သြားမည့္အေၾကာင္း သမီးျဖစ္သူကို ေျပာျပခဲ့သည္။
ဦးအုန္းသန္းသည္ ၂ဝဝ၄ ခုႏွစ္အတြင္းကလည္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ ကုလသမဂၢ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး အစီအစဥ္႐ံုးေရွ႕တြင္ ပထမဆံုးအၾကိမ္ တကုိယ္ေတာ္ ဆႏၵျပခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ေထာင္ဒဏ္ ၂ ႏွစ္ က်ခံခဲ့ရၿပီး၊ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္ အတြင္းကလည္း ကုန္ေစ်းႏႈန္း က်ဆင္းေရး ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ပြဲမ်ား၊ တကိုယ္ေတာ္ ဆႏၵျပပဲြမ်ားေၾကာင့္ ၆ ၾကိမ္မွ် ဖမ္းဆီးခံခဲ့ရေသးသည္။
၈၈မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသူ မမီးမီး၏ က်န္းမာေရးအေျခအေန။
ေထာင္ဒဏ္ (၆၅) ႏွစ္ ခ်မွတ္ခံရသည့္ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ မသင္းသင္းေအး ေခၚ မီးမီးအား ႏုိ၀င္ဘာ (၂၀) ရက္ေန႔တြင္ အင္းစိန္ေထာင္မွ ပုသိမ္ေထာင္သို႔ ေျပာင္းေရႊ႕လိုက္သည္။
ၿပီးခဲ့သည့္အပတ္တြင္းက ေထာင္၀င္စာသြားေတြ႕ၿပီး ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာသူ မမီးမီး၏ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ ကိုလွမိုးက “ပထမဆံုးအႀကိမ္မုိ႔လို႔လားမသိဘူး အားလံုး အဆင္ေျပပါတယ္။ ေအးေအးေဆးေဆးပါပဲ။ က်ေနာ္တုိ႔ေရာက္သြား ေတာ့ ေထာင္၀န္ထမ္းေတြက ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ဆက္ဆံၾကပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ မမီးမီးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး စိတ္မပူဖုိ႔နဲ႔ စည္းကမ္းဥပေဒေဘာင္ထဲကေနၿပီး ေပးႏုိင္တဲ့အကူအညီကုိေပးမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပၾကပါတယ္” ဟု ေျပာသည္။
၈၈ မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားမ်ားအဖြဲ ့မွ မမီးမီး (ခ) မသင္းသင္းေအးမွာ ၁၉၉၆ ခုႏွစ္ကလည္း ယခုကဲ့သုိ႔ အာဏာပုိင္မ်ားက မတရားဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ျခင္းကုိခံခဲ့ရသည္။ ၂၀၀၅ ခုတြင္ ျပန္လည္လြတ္ေျမာက္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ကုိမင္းကုိႏုိင္အပါအ၀င္ အျခား ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္အတူ ျပည္သူလူထုခံစားေနရေသာ မတရားမႈမ်ားကုိ ေရွ႕တန္းမွ ရပ္ကာ စစ္အစုိးရကုိ တုိက္ပြဲ၀င္ေနသူတဦးျဖစ္ၿပီး ၂၀၀၅ ခုနွစ္ ေထာင္မွ ျပန္လြတ္လာစဥ္ကပင္ သူမတြင္ ေလးဘက္နာေေရာဂါကုိ ခံစားေနခဲ့ရသည္ဟု သိရသည္။
ပုသိမ္ၿမိဳ႕ အက်ဥ္းေထာင္သုိ႔ ေထာင္၀င္စာေတြ ့ၿပီး ျပန္ေရာက္ရွိလာသူ သူမ၏ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ ကုိလွမုိးက “က်န္းမာေရးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္သူ႔ကုိ စိတ္ပူပါတယ္။ မီးမီးမွာ ေလးဘက္နာလည္းရွိတယ္။ အခုဆုိရင္ အ႐ုိးက်ီးေပါင္းတက္တဲ့ ေရာဂါလည္းရွိတယ္လုိ႔သိရေတာ့ နည္းနည္းေတာ့စိတ္ပူတာေပါ့။ ခုကာလက ေဆာင္းတြင္းလည္းျဖစ္ျပန္၊ ပုသိမ္ၿမိဳ႕ကလည္း ေအးတယ္ဆုိေတာ့ တခုခုျဖစ္မွာကုိ စုိးရိမ္ပါတယ္။ အ႐ုိးက်ီးေပါင္းတက္တဲ့ေရာဂါက သူအျပင္မွာတုန္းကေတာ့ မရွိဘူးဗ်။ သူ အင္းစိန္ေထာင္မွာ အခ်ဳပ္ခံေနစဥ္ ကာလမွာ စျဖစ္တာပါ။ အခုလည္း သူအေနနဲ႔ အဲဒီေရာဂါေတြနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ေဆးေတြကုိ မွာလုိက္တယ္” ဟုေျပာၾကားသည္။
“က်န္တာေတာ့ သိပ္ၿပီးစိတ္မပူပါဘူး။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ႔ မီးမီးက အေတြ႔အႀကံဳရွိၿပီးသားေလ။ ေနာက္ၿပီး ဒီအမႈ (ႏုိင္ငံေရး) ဆိုတာမ်ိဳးက အခ်ိန္မေရြးေျပာင္းလဲႏုိင္တာေလ။ မနက္ျဖန္၊ သန္ဘက္ခါလည္း ျပန္လြတ္ႏုိင္တာပဲေလ” ဟု ေျပာၾကားသည္။
၈၈ မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ မသင္းသင္းေအး (ခ) မီးမီးသည္ အာဏာပိုင္အစိုးရ၏
မတရားဖမ္းဆီး၍ ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္ (၆၅) ႏွစ္က်ခံေနရသူျဖစ္သည္။ စစ္အစုိးရက မတရားဖမ္းဆီး ေထာင္ခ်လုိက္ခ်ိန္တြင္ သူမတြင္ သမီး (၁) ေယာက္၊ သား (၁) ေယာက္ က်န္ရွိခဲ့သည္ဟု သိရသည္။
ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား လႊတ္ေပးရန္ အာရွ-အာဖရိက ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ေတာင္ဆို
အာရွ-အာဖရိက လူမႈအဖြဲ႔အစည္းမ်ားမွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား စုေပါင္းၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အက်ဥ္းက်ခံေနရသည့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား အျမန္ဆံုး လႊတ္ေပးရန္ ယေန႔ ေတာင္းဆိုလိုက္သည္။
ဂ်ပန္၊ တ႐ုတ္၊ ဗီယက္နမ္၊ အိႏိၵယ၊ အာဖရိက၊ အာရပ္ႏိုင္ငံမ်ား အပါအ၀င္ စုစုေပါင္း ၂၈ ႏိုင္ငံမွ အစိုးရမဟုတ္သည့္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ လူမႈအဖြဲ႔အစည္းေပါင္း ၃၀ ေက်ာ္ ပူးေပါင္း ပါ၀င္သည့္ ၈ ၾကိမ္ေျမာက္ Afro-Asian Peoples' Solidarity Organization (AAPSO) အာရွ-အာဖရိက ေသြးစည္းညီညြတ္ေရးအဖြဲ႔၏ ၃ ရက္ၾကာက်င္းပသည့္ ကြန္ကရက္ အစည္းအေ၀း၏ ေနာက္ဆံုးရက္တြင္ ေတာင္းဆို္ျခင္း ျဖစ္သည္။
"အဖြဲ႔အားလံုးရဲ႕ သေဘာတူညီမႈနဲ႔ အခုလို ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်လိုက္တာျဖစ္တယ္။ ကန္႔ကြက္တဲ့အဖြဲ႔ေတာ့ မရွိဘူး။ တ႐ုတ္ကလည္း သေဘာတူတယ္ ဆိုတာမ်ဳိးေတာ့ မေျပာေပမယ့္ ကန္႔ကြက္တာမ်ဳိး မရွိဘူး" ဟု AAPSO တြင္ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေရးႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေကာင္စီ အမည္ျဖင့္ အဖဲြ႔၀င္အျဖစ္ ပါ၀င္ေနသည့္ နယူးေဒလီအေျခစိုက္ ျမန္မာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ABSL မွ ကိုယ္စားလွယ္ျဖစ္သူ ကိုေက်ာ္သန္းက ေျပာသည္။
ယခုလို အဖြဲ႔အစည္း အသီးသီး၏ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ျမန္မာ့အေရး သေဘာတူဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ရာတြင္ စစ္အစိုး၏ စက္တင္ဘာ ေရႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးတြင္ အၾကမ္းဖက္ႏွိမ္နင္းခဲ့မႈကို ကန္႔ကြက္ရႈတ္ခ်သလို၊ အျပစ္မဲ့ ဆႏၵျပသူမ်ားအား ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္ခ်မွတ္ျခင္းကို ကန္႔ကြက္သည့္အျပင္ ၉၀ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲကို အေျခခံၿပီး စစ္မွန္၍ ေသခ်ာေရရာသည့္ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ား ျဖစ္လာေရးကို ကုလသမဂၢမွတဆင့္ အရွိန္ယူလုပ္ေဆာင္သြားရန္ သေဘာတူခဲ့ၾကသည္။
"ဒီဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြကို က်ေနာ္တို႔ ကုလသမဂၢ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီကို တင္ျပၾကမယ္။ လာမယ့္ႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလေလာက္မွာ တင္ျပၾကမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ရတယ္" ဟု ကိုေက်ာ္သန္းက ေျပာသည္။
အိႏိၵယႏိုင္ငံ၊ ဟိုက္ဒရာဘတ္ၿမိဳ႕ရွိ Hotel Taj Decan တြင္ ၃ ရက္ၾကာ ေဆြးေႏြးပြဲျပဳလုပ္ခဲ့ရာ ျမန္မာ့အေရး အပါအ၀င္ အာရွ-အာဖရိကႏိုင္ငံမ်ားအတြင္း ဖိႏွိပ္မႈမ်ား ရင္ဆိုင္ေနရသည့္ ႏိုင္ငံမ်ားအေၾကာင္း အဓိကထား ေဆြးေႏြးၿပီး၊ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရး ကိစၥမ်ားကုိ ေဆြးေႏြးခဲ့သည္။
AAPSO ကို အာရွ၊ အာဖရိက ႏိုင္ငံမ်ားမွ ႏုိင္ငံေပါင္း ၉၀ ေက်ာ္ျဖင့္ ပါ၀င္ဖြဲ႔စည္းထားၿပီး ကိုလိုနီစနစ္ ဆန္႔က်င္တိုက္ဖ်က္ေရး အပါအ၀င္ အသားအေရာင္ခြဲျခားမႈ၊ စစ္ျဖစ္ပြားမႈတို႔ကို ဆန္႔က်င္ကာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ တန္းတူအခြင့္အေရး ရရွိေရးႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရး တိုးတက္ထြန္းကားေရးတို႔ကို အေျခခံထားသည့္ အဖြဲ႔အစည္းျဖစ္သည္။
AAPSO ကို ၁၉၅၇ ခုႏွစ္တြင္ ပထမဦးဆံုးအၾကိမ္ ကြန္ကရက္ အစည္းအေ၀းကို အဖြဲ႔ခ်ဳပ္တည္ရွိရာ အီဂ်စ္ႏိုင္ငံ ကိုင္႐ုိၿမိဳ႕၌ က်င္းပခဲ့ၿပီး၊ ၇ ၾကိမ္ေျမာက္ကိုမူ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္တြင္ အိႏိၵယႏိုင္ငံ နယူးေဒလီၿမိဳ႕၌ က်င္းပခဲ့သည္။
Monday, December 15, 2008
နအဖစစ္အုပ္စုမွ ၀ရမ္းထုတ္ခံရသူ ေရွ႕ေနကိုေစာေက်ာ္ေက်ာ္မင္း ထိုင္းနယ္စပ္သို႔ေရာက္ရွိ၊
ႏိုင္ငံေရးဆုိင္ရာ အမႈမ်ားကို လိုက္ပါေဆာင္ရြက္ေပးေနရာမွ စစ္အုပ္စု၏ ဖမ္း၀ရမ္းထုတ္ခံခဲ့ရသူ ေရွ႕ေန ေစာေက်ာ္ေက်ာ္မင္းသည္ ထုိင္း - ျမန္မာ နယ္စပ္သို႔ ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ ေရာက္ရွိလာသည္။
ေစာေက်ာ္ေက်ာ္မင္းအား ရန္ကုန္ ေျမာက္ပိုင္း ခရိုင္ တရား႐ုံးက တရားစီရင္ေရးကုိ အေႏွာက္အယွက္ ျပဳသည္ဟု ဆိုကာ ေအာက္တိုဘာ ၃၀ ရက္ေန႔တြင္ ေထာင္ဒဏ္ ၆ လ ခ်မွတ္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ထြက္ေျပး တိမ္းေရွာင္ခဲ့သည္။
"တရား စီရင္ေရး စနစ္မွာ ေထာင္က်ခံလိုက္မယ္ ဆိုလို႔ရွိရင္ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ျခင္း မရွိေတာ့ဘူးေပါ့။ ဒီဘက္ ေရာက္လာတယ္ဆိုရင္ ဘာပဲေျပာေျပာ အနည္းအက်ဥ္းေတာ့ လုိက္ကိုင္ေဆာင္ရြက္လို႔ ရမယ္ဆိုတဲ့ ယံုၾကည္ခ်က္နဲ႔ ေရာက္လာျခင္း ျဖစ္ပါတယ္ " ဟု ေစာေက်ာ္ေက်ာ္မင္းမွ ေျပာသည္။
ကုန္ေစ်းႏႈန္း က်ဆင္းေရးအတြက္ အစိုးရအေနျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ရန္ ေတာင္းဆိုဆႏၵျပခဲ့သူ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ လိႈင္သာယာျမိဳ႔နယ္အဖြဲ႕၀င္ ကိုသန္႔ဇင္မ်ဳိးပါ ၁၁ ဦး၏ အမႈကို ခုခံေလွ်ာက္လဲေပးေနစဥ္ တရား႐ုံးေတာ္ကို မထီမဲ့ျမင္ျပဳမႈျဖင့္ ျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္ခံရျခင္းျဖစ္သည္။
အမႈစစ္ေနစဥ္ တရားခံမ်ားက ေက်ာခိုင္းထိုင္ေနသည္ကို ေရွ႕ေနမ်ားကတဆင့္ ေျပာခိုင္းရာ တရားခြင္တြင္ အမႈသည္မ်ား စိတ္တိုင္းက်ေနႏိုင္သည္ဟု ျပန္ေျပာသည့္အတြက္ ျပစ္ဒဏ္ ခ်မွတ္လိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
"ကာယကံရွင္ အမႈသည္ေတြ ကိုယ္တုိင္က ျပဳမႈလုပ္ေဆာင္ေနတဲ့ အတြက္ က်ေနာ္တို႔ အေနနဲ႔ ဘာမွ ၀င္ေရာက္ေျပာဆိုခြင့္ မရွိဘူးလို ေျပာလိုက္တာတင္ အဲဒီလိုေျပာတာကုိ အေျခခံၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ကို ေျမာက္ပိုင္း ခရိုင္ တရား႐ုံးက လိႈင္သာယာၿမိဳ႕နယ္ တရားသူၾကီးက တရားလိုလုပ္ၿပီးေတာ့ တရားစြဲတာ ျဖစ္ပါတယ္ " ဟု ေစာေက်ာ္ေက်ာ္မင္းက ေျပာသည္။
သူႏွင့္အတူ တရားဆိုင္မ်ားအတြက္ ေရွ႕ေနလိုက္ပါေပးေနသူ ကိုညီညီေထြးကေတာ့ ေထာင္က်ခံသြားရသည္။ ေရွ႕ေနမ်ားအတြက္ အမိန္႔ခ်မွတ္မည့္ တရားခြင္သို႔ ေစာေက်ာ္ေက်ာ္မင္းက မတက္ေရာက္ဘဲ တိမ္းေရွာင္သြားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
သူတို႔၏ အမႈသည္မ်ားလည္း အနည္းဆံုး ေထာင္ဒဏ္ ၇ ႏွစ္ခြဲ ခ်မွတ္ခံခဲ့ရသည္။
ေစာေက်ာ္ေက်ာ္မင္းသည္ စစ္အစိုးရက စြဲဆိုထားေသာ အတုိက္အခံ ႏိုင္ငံေရးအမႈသည္ ၂၀ ခန္႔အတြက္ လိုက္ပါ ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့သူ ျဖစ္သည္။
စစ္အစိုးရ မ်က္မုန္းက်ဳိး အျပစ္ေပးခံရေသာ အျခားေသာ အတိုက္အခံ ေရွ႕ေနႏွစ္ဦးမွာ ဦးေအာင္သိန္းႏွင့္ ဦးခင္ေမာင္ရွိန္တို႔ျဖစ္ျပီး အလားတူ စြဲခ်က္မ်ားျဖင့္ ေထာင္ဒဏ္ ၄ လ စီ ခ်မွတ္ခံခဲ့ရျပီး နယ္ေထာင္မ်ားတြင္ က်ခံေနရသည္။
Sunday, December 14, 2008
ထုိင္းႏုိင္ငံမွာ အသက္အငယ္ဆုံး ၀န္ၾကီးခ်ဴပ္သစ္ကုိေရြးခ်ယ္လုိက္ၿပီ္
ထုိင္းပါလီမန္က ဒီေန႔ဘဲ ထုိင္း၀န္ၾကီးခ်ဴပ္သစ္ကုိေရြးခ်ယ္လုိက္ပါၿပီ။ ဒီမုိကရက္တစ္ပါတီေခါင္းေဆာင္ အဘီစစ္ (Abhisit Vejjajiva ) ဟာ စုစုေပါင္း မဲအရည္အတြက္ ၄၃၁ မဲ အနက္ ၂၃၅ မဲရရွိခဲ့တာေၾကာင့္ သူဟာ ထုိင္းႏုိင္ငံမွာ အသက္ ၄၄ ႏွစ္ၿဖင့္ အငယ္ဆုံး ႏွင့္ ၂၇ ၾကိမ္ေၿမာက္ တာ၀န္ထမ္း ေဆာင္မည့္ ၀န္ၾကီးခ်ဴပ္ ၿဖစ္လာခဲ့ပါၿပီ။ သူရဲ႕ ၿပိဳင္ဘက္ Puea Pandin ပါတီေခါင္းေဆာင္ ပရာခ်ပရြန္ေနာ့ က မဲ ၁၉၈ မဲသာ ရရွိခဲ့ပါတယ္။
ဘန္ေကာက္ ႏွင့္ ထုိင္းႏုိင္ငံတ၀ွမ္းလုံးရွိ လူငယ္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား နဲ႔ ပညာတက္ လူလတ္တန္းစား ေတြ ဟာ အခုေရြးခ်ယ္တင္ေၿမာက္လုိက္တဲ့ ၀န္ၾကီးခ်ဴပ္သစ္ အာဘီဇစ္ကုိ ခ်စ္ၾကၿပီး၊ အားကုိးမႈေတြရွိၾကေၾကာင္း သိရွိရတယ္။ သူဟာ ထုိင္းႏုိင္ငံ လူငယ္ေတြရဲ႕ အတုယူစရာ စံၿပ လူငယ္ေခါင္းေဆာင္တဦးၿဖစ္တယ္။ သူဟာ ႏုိင္ငံေရး အေတြ႔အၾကံဳရွိသူတဦးလည္းၿဖစ္ၿပီး၊ အရည္အခ်င္းရွိတဲ့ လူငယ္ေခါင္းေဆာင္ တဦး အၿဖစ္ နာမည္ေက်ာ္ၾကားခဲ့ပါတယ္။ သူဟာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တေယာက္ၿဖစ္ၿပီး၊ အဂၤလန္ ႏုိင္ငံ နယူး ကယ္ဆဲလ္ မွာ ၁၉၆၄ ခု ၾသဂုတ္လ ၃ ရက္ေန႔မွာ ေမြးဖြားခဲ့တယ္။ သူ႔မွာ အမ ၂ ေယာက္ရွိ ပါတယ္။ သူဟာ ေအာက္စ္ဖုိ႔တကၠသုိလ္ က ေန စီးပြားေရး၊ ႏုိင္ငံေရး၊ႏွင့္ ဒႆနိကေဗဒ ဘာသာၿဖင့္ ဘြဲ႔ရခဲ့ၿပီး၊ စီးပြားေရး ဘာသာၿဖင့္ အဆင္ၿမင့္ဘြဲ႔ကုိ ေအာက္စ္ဖုိ႔တကၠသုိလ္ ကဘဲ ရယူခဲ့သည္။ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္မွ ရမ္ဂန္ဟန္ တကၠသုိလ္ မွာ ေ႔ရွေနဘြဲ႔ကုိလည္း ရယူခဲ့ပါသည္။ သူဟာ ေဒါက္တာ Pimpen Sakuntabhai ကုိ လက္ထပ္ခဲ့ၿပီး ကေလး ၂ေယာက္ ေမြးဖြားခဲ့ပါတယ္။ သူဟာ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္မွာ ႏုိင္ငံေရးနယ္ပယ္ထဲ၀င္ေရာက္ခဲ့ၿပီး၊ ဘန္ေကာက္ မဲဆႏၵနယ္ ကေနေရြးခ်ယ္တင္ေၿမာက္ၿခင္းခံခဲ့ရပါသည္။ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ ေဖေဖၚ၀ါရီ လ ကတည္းကစၿပီး၊ ဒီမုိကရက္ တစ္ပါတီ၏ ေခါင္းေဆာင္ ၿဖစ္လာခဲ့သူၿဖစ္ပါတယ္။
ထုိင္းႏုိင္ငံ မွာ အရည္အခ်င္းရွိတဲ့ လူငယ္တဦး ကုိ ၀န္ၾကီးခ်ဴပ္သစ္ အၿဖစ္ေရြးခ်ယ္လုိက္ၿခင္း ဟာ ထုိင္းလူငယ္ ေတြရဲ႕ေအာင္ပြဲတခု ၿဖစ္ပါတယ္လုိ႔ ထုိင္းေက်ာင္းသားတခိ်ဳ႕ က ေၿပာဆုိေနၾကပါတယ္။ ထုိင္းၿပည္သူ ေတြနဲ႔ လူငယ္ေတြ ဟာ ႏုိင္ငံေရးေလာကမွာၾကာေနၿပီး၊ ဘာမွ အလုပ္မလုပ္၊ အက်င့္ပ်က္ေနၾကတဲ့ ႏုိင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္အုိ ၾကီးေတြကုိ ေတာ္ေတာ္စိတ္ပ်က္ေနေၾကာင္း ေဖာ္ၿပေနတာပါလုိ႔ တမာဆတ္ တကၠသုိလ္တြင္ ႏုိင္ငံေရး ဘာသာရပ္ပညာသင္ၾကားပုိ႔ခ်ေနေသာ ထုိင္း ပါေမာကၡတစ္ဦးက ေၿပာဆုိခဲ့ပါတယ္။
မႏၡေလးျမိဳ ့တြင္ ေထာင္တံခါးေတြဖြင့္ၾက တရားရံုးေတြပိတ္ာက လွုပ္ရွားမူ ့စတင္၊
Type your summary here
Type rest of the post here
ဖိနပ္ျဖင့္ ပစ္ေပါက္ျခင္းခံလိုက္ရေသာ အေမရိကန္သမၼတ၏ အီရတ္ေနာက္ဆံုးခရီးစဥ္။
အေမရိကန္ သမၼတ ေဂ်ာ့္ဘုရွ္ အီရတ္ကို ရုတ္တရက္ အလည္သြားခဲ့ပါတယ္။ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲမွာ အီရတ္လူမ်ိဳး သတင္းေထာက္က သူ႔ဖိနပ္ကို ခ်ြတ္ျပီး ဘုရွ္ကို ပစ္ေပါက္ခဲ့ပါတယ္။ ဘုရွ္က အျမန္ေရွာင္လိုက္တဲ့ အတြက္ လြတ္သြားတယ္။ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲက ရုတ္ရုတ္သဲသဲျဖစ္သြားပါတယ္။ လံုျခံဳေရး မ်ားက ဖိနပ္နဲ ့ျပစ္ေပါက္တဲ့ သတင္းေထာက္ကို ဖမ္းခ်ဳပ္လိုက္ၾကပါတယ္။ သူ႔ကုိ ပစ္ေပါက္တဲ့ ဖိနပ္နံပါတ္က ၁၀ ၿဖစ္ပါတယ္လုိ႔ ရယ္ၿပီးေၿပာဆုိသြားပါေသးတယ္။ ဘုရွ္ကေတာ့ ဒါဟာ လြတ္လပ္တဲ့ လူအဖြဲ ့စည္း ျဖစ္လာလို႔ ခုလို ဆန္က်င္မႈမ်ိဳးလုပ္နိင္တာပါ လုိသူ႔အၿမင္ကုိ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲမွာ ေၿပာဆုိသြားတယ္။ ဒါဟာ အီရတ္ႏုိင္ငံ ဒီမုိကေရစီရရွိေရး၊ လြတ္လပ္ေရး အတြက္ေတာ့ အဓိက ေအာင္ျမင္မႈတခုပါပဲလို ့ဆိုပါတယ္။ ဒီလို ဆန္က်င္မႈေတြကေတာ့ အထူးဆန္းေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီမိုကေရစီရိွတဲ့ နိင္ငံေတြမွာ သမၼတေတြကို ေ၀ဖန္ျခင္းေတြ ဆန္က်င္ဆႏၵျပမႈေတြကို ျပဳလုပ္နိင္တာျဖစ္ပါတယ္။ သမၼတ ေရာ္နယ္ရီဂင္ တုန္းကေတာ့ ေရတေခါင္းနဲ႔ ပစ္ေပါက္ၿခင္းခံခဲ့ရတယ္။ ၿဗိတိန္၀န္ၾကီးခ်ဴပ္အပါအ၀င္ အေနာက္ႏုိင္ငံေခါင္းေဆာင္ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား ဟာ ၾကက္ဥေတြ၊ ခရမ္းခ်ဥ္သီးေတြနဲ႔ ပစ္ေပါက္ၿခင္း ခံရတယ္။ အေမရိကန္ သမၼတ ေဂ်ာ့္ဘုရွ္ ကေတာ့ သူရဲ႕ အီရတ္ခရီးစဥ္မွာ ဒီထက္ဆုိးတဲ့ ဆန္က်င္တုိက္ခုိက္မႈမ်ိဳးနဲ႔ ရင္ဆုိင္ရလိမ့္မယ္ဆုိတာ ေမွ်ာ္လင့္ထားၿပီးသားပါ။
အာဏာရွင္ ႏုိင္ငံေတြမွာေတာ့ ဒီလုိ ဆန္႔က်င္တုိက္မႈမ်ိဳး အမတန္မွရွားပါးပါတယ္။ အာဏာရွင္ႏုိင္ငံ ၿဖစ္တဲ့ ၿမန္မာႏုိင္ငံမွာ ဦးေန၀င္း ကားတန္း လႊတ္ေတာ္ရုံးအနီၿဖတ္သြားစဥ္ သရက္ပင္ေပၚက ကေလးငယ္တဦးဟာ လက္ေခ်ာင္း ၿဖင့္ ေသနတ္လုိ ခ်ိန္ရြယ္ ၿပသခဲ့မႈေၾကာင့္ ေထာက္လွမ္းေရးမွ လမ္းမေပၚမွာတင္ ရုိက္ႏွပ္ၿပီး၊ ေခၚေဆာင္သြားခဲ့တာ ၿမင္ဘူးတယ္။